Το πολιτικό σκηνικό της χώρας γίνεται όλο και πιο αποκαρδιωτικό μετά τα όσα ήρθαν στην επιφάνεια μετά τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Και συν όλα τα άλλα.
Ενώ η κυβερνητική παράταξη, αν και έχει ένα προβάδισμα, εν μέσω σοβαρής φθοράς, κυριαρχεί μέσα σε ένα πλήθος αδυναμιών από τις οποίες δεν μπορεί να ξεφύγει.
Την ίδια ώρα επίσης η αξιωματική αντιπολίτευση, σέρνεται χωρίς καμμία πραγματική δυναμική. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Που δεν κρύβεται.
Όσον αφορά ειδικά πάντως τον Μητσοτάκη, έχει εξαντλήσει τις όποιες δυνάμεις του, μη έχοντας οποιαδήποτε φρεσκάδα για κάτι όντως νέο. Αυτό το τελευταίο, με τη σειρά του, αναζητείται γενικότερα, εις μάτην. Από τον ίδιο και όλους τους άλλους. Πάντως ο Μητσοτάκης κυριαρχεί έστω και δύσκολα, τραυματισμένος, βεβαίως.
Η πραγματικότητα λοιπόν είναι πως αναζητείται κάποιας μορφής νέα αφετηρία για μια κουρασμένη ΝΔ. Με το κομματικό σκηνικό, γενικότερα, σε τέλμα. Και την αντιπολίτευση να σέρνεται.
Πού να βρεθεί όμως μια νέα αφετηρία; Σε μια από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις (Interview), όταν οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν ποιον προτιμούν, από Τσίπρα – Σαμαρά, που ετοιμάζουν νέο κόμμα, και τη μη κομματική Καρυστιανού, που πρωταγωνιστεί πολιτικά στην τραγωδία των Τεμπών (ως ενεργός παρουσία, ηγετική, όχι όμως κομματική) -η τελευταία επιλέγεται από το 25%.
Ενώ, με τη σειρά τους, οι Σαμαράς και Τσίπρας, συγκεντρώνουν μόνο 9 και 13 τοις εκατό έκαστος, φιλοδοξώντας για ένα νέο κόμμα! Αυτά τα νέα κόμματα όμως, πόσο νέα θα είναι; Εδώ είναι η ουσία του πράγματος.
Το εκλογικό σώμα, με τη σειρά του, αναζητεί νέα φρέσκα πρόσωπα για να ζωντανέψουν το πολιτικό σκηνικό. Γι’ αυτό η Καρυστιανού πλέον ξεχωρίζει ως ατομική παρουσία. Και πολύ μάλιστα! Είτε πολιτευθεί, είτε όχι.
Ένα πάντως είναι βέβαιο: Η ΝΔ αγκομαχά -οι υπόλοιποι, ακόμη περισσότερο.
Με την Καρυστιανού όμως ως μορφή βαρύνουσα. Εξ αποστάσεως. Και σαφώς εν αναμονή. Όποια και να ‘ναι η τελική κίνησή της. Η φρεσκάδα είναι δική της.
