Αν και η ΝΔ προηγείται σε όλες τις μετρήσεις, απέχει από τον στόχο της αυτοδυναμίας, ενώ δεν έχει σημειώσει άνοδο στις μετρήσεις που έγιναν μετά το καλοκαίρι και την ΔΕΘ, εν αντιθέσει με τον ΣΥΡΙΖΑ που ανακάμπτει. Αυτό το στοιχείο προβληματίζει πολλούς και γίνεται συζήτηση και από τους πρώην προέδρους που έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις από τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Το μόνο που συγκλίνουν όλοι, έστω και με διαφορετική αφετηρία, είναι ότι πρέπει η παράταξη να είναι ενωμένη. Το πώς αντιλαμβάνεται βέβαια ο καθένας από τους τέσσερις την παράταξη έχει ιδιαίτερη σημασία.
Ο Κ. Καραμανλής φρόντισε να στείλει το μήνυμα με τη δήλωσή του στη ΔΕΘ, ότι πρέπει να κοιτάξει το κόμμα τους κοινωνικά ασθενέστερους, μια επισήμανση που ήταν μήνυμα στη σημερινή ηγεσία, ενώ είναι επιφυλακτικός με τα ανοίγματα σε εκσυγχρονιστικά στελέχη. Σε συνομιλητές του εσχάτως λέει ότι η στρατηγική της ΝΔ είναι προβληματική σε πολλά σημεία, αλλά δεν έχει διάθεση να δημιουργήσει ζήτημα, αν και αφήνει ελεύθερα τα καραμανλικά στελέχη να κάνουν ότι αυτά κρίνουν.
Ο Αντ. Σαμαράς έχει έγνοια να δικαιωθεί, προκρίνει και πιέζει για τη δεξιά στροφή και θέλει πλήρη πολιτική κάλυψη, φοβούμενος ότι κυβερνητικά στελέχη επί των κυβερνήσεών του, όπως π.χ. ο Αδωνις Γεωργιάδης θα βρεθούν υπό πίεση λόγω διαφόρων υποθέσεων (Novartis, ΚΕΛΠΝΟ). Φροντίζει συνεχώς να έχει πατερναλιστικό ύφος και να οδηγεί τον Κυρ. Μητσοτάκη στα άκρα.
Ο Βαγγ. Μεϊμαράκης, αν και μεταδίδεται ότι συμφωνήθηκε να πάει στην Ευρωβουλή, δεν είναι διατεθειμένος να σιωπήσει επί μεγάλο χρονικό διάστημα και ετοιμάζεται για παρέμβαση για να τονιστεί η ανάγκη της πολιτικής προστασίας της κοινωνικής δεξιάς και να μην υποταχθεί σε νεοφιλελεύθερες λογικές που επικρατούν στην ηγετική ομάδα της ΝΔ. Θα έχει ενδιαφέρον πως θα τοποθετηθεί στο επικείμενο συνέδριο της ΝΔ στα μέσα Δεκεμβρίου και κυρίως στο ιδεολογικό πεδίο, αν και θα προεδρεύει.
Το ενδιαφέρον είναι ότι Κ. Καραμανλής και Βαγγ. Μεϊμαράκης, χωρίς να υπάρχει ανοικτή γραμμή μεταξύ τους, είναι υπέρμαχοι μιας πιο ήπιας στρατηγικής έναντι της κυβέρνησης, στη λογική ότι ο τόπος χρειάζεται εθνική συνεννόηση, υπεύθυνη και ουσιαστική αντιπολίτευση, αλλά με επιχειρήματα και όχι με κραυγές.
Απεναντίας ο Κυρ. Μητσοτάκης τάσσεται, όπως δείχνει και η πορεία του και η ρητορική του, υπέρ της οξείας κριτικής και της μετωπικής επίθεσης προς το ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά προς τον Πρωθυπουργό, ενώ της ίδιας άποψης είναι και ο Αντ. Σαμαράς που έχει επιλέξει να κάνει συνεχώς παρεμβάσεις με διάφορους τρόπους, θέλοντας να δείξει ότι παραμένει κυρίαρχος στο εσωκομματικό παιχνίδι.
Για τους μυημένους επί των «γαλάζιων» παρασκηνίων και των συζητήσεων μεταξύ «οικογενειών», «τζακιών», «βαρονιών» και της κυρίαρχης ελίτ, στα ενδότερα της κεντροδεξιάς, η επόμενη περίοδος προμηνύεται ενδιαφέρουσα με κινήσεις στοχευμένες που ενδέχεται να προκαλέσουν αναταράξεις, εάν βεβαίως δεν υπάρξουν εξελίξεις στη χώρα και η κυβέρνηση συνεχίσει το βίο της.
Το «κλειδί» για την αναδιάταξη του εσωκομματικού χάρτη στη Ν.Δ. είναι η ίδια η πορεία της κυβέρνησης και σε ποιες συνθήκες η χώρα θα πάει σε εκλογές και κυρίως εάν θα βελτιωθεί ή όχι η κατάσταση.
Μπορεί βέβαια ο Κυρ. Μητσοτάκης να θεωρεί ότι δεν απειλείται από τον οποιοδήποτε, εντούτοις οι κινήσεις των πρώην μετακινούν τις …τεκτονικές πλάκες της κεντροδεξιάς.
Ουδείς μπορεί να πει ότι υπάρχει οργανωμένη εσωκομματική αντίσταση στον Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά αρχίζουν σιγά-σιγά να καταγράφονται διαφοροποιήσεις που δημιουργούν ερωτηματικά για μελλοντικές κινήσεις.
Στο παρασκήνιο καταγράφονται πολλές ζυμώσεις και κινήσεις. Υπό άλλες προϋποθέσεις θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για «πόλεμο φθοράς» στην ηγεσία, αλλά οι δημοσκοπήσεις που καταγράφουν πρωτιά της Ν.Δ., δεν ευνοούν κινήσεις εσωκομματικής αμφισβήτησης και απλά υπάρχει ένας παρασκηνιακός πόλεμος νεύρων, χαμηλής έντασης.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα γίνονται παρεμβάσεις από αρκετούς που θα ενοχλούν ενίοτε τη σημερινή ηγετική ομάδα που τηρεί χαμηλούς τόνους και επικεντρώνεται στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προβολή του σχεδίου της.
Το μεγάλο όμως ερωτηματικό για το μέλλον είναι ο Αντ. Σαμαράς που δεν εμφανίζεται διαφοροποιημένος από τη στρατηγική του Κυρ. Μητσοτάκη, υιοθετεί πλήρως τη γραμμή του, ενώ θεωρεί ότι μερίδιο σε αυτήν έχει και ο αντιπρόεδρος του κόμματος και «πολιτικό παιδί» του, ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Κύριο μέλημα του κ. Σαμαρά (είναι σε καθημερινή επαφή με τον Αδ. Γεωργιάδη), είναι μέσα από την σκληρή επίθεση της Ν.Δ. στο ΣΥΡΙΖΑ, να ενδυναμώνεται το μήνυμα ότι δικαιώνεται η πρωθυπουργική του πορεία των δυόμιση ετών. Εάν η ηγετική ομάδα αποκλίνει από την γραμμή υπεράσπισης της περιόδου Σαμαρά, τότε κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσεις τις κινήσεις της «σαμαρικής» ομάδας στην σκακιέρα της κεντροδεξιάς. Το ενδιαφέρον όμως είναι το προ ημερών μήνυμα της Ντόρας Μπακογιάννη που ήταν και καρφί για τον Αντ. Σαμαρά αλλά και τον αδελφό της, όταν σε εκδήλωση του ΕΒΕΑ, παρουσία και του προέδρου Κώστα Μίχαλου, τάχθηκε κατά των διαγραφών.
Σε διάφορα εγχώρια κέντρα, οικονομικά και πολιτικά, έχει ειπωθεί πως η πρώτη ουσιαστική και μεγάλη εσωκομματική αμφισβήτηση του Κυρ. Μητσοτάκη θα υπάρξει, όταν έρθει η ώρα και διαμορφωθούν συνθήκες, από την πλευρά των «σαμαρικών», ένα τμήμα που κατά καιρούς ρίχνει διάφορα πυρά μέσω φίλιων site και blogs.