«Η Κυβέρνηση αρχίζει να αντιμετωπίζει μία αυξανόμενη δυσαρέσκεια σε κάποιους τομείς και ειδικά σε αυτούς που τα προβλήματα οξύνονται όπως για παράδειγμα η Ανεργία ή η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, ωστόσο αυτή η φθορά δεν αλλάζει μέχρι τώρα τουλάχιστον, την εικόνα της πλήρους κυριαρχίας της που υπήρχε πριν από το καλοκαίρι».
Στην εκτίμηση αυτή προχωρά ο Στράτος Φαναράς, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis, μιλώντας στο iEidiseis, με αφορμή το τοπίο που διαμορφώνεται μετά το τέλος του καλοκαιριού και ενώ οι πρώτες δημοσκοπήσεις βλέπουν ήδη το φως της δημοσιότητας.
Ταυτόχρονα όμως εκτιμά πως παρά την κυριαρχία της Κυβέρνησης, το πολιτικό σκηνικό δεν θα έλεγα ότι χαρακτηρίζεται από σταθερότητα. Και αυτό, όπως τονίζει, «γιατί εμφανίζονται και στη χώρα μας εξωσυστημικά κινήματα που φαίνεται σταδιακά να ενισχύονται (πχ. αντιεμβολιαστικά κινήματα) και που τώρα δεν διαθέτουν ισχυρή έκφραση στην πολιτική σκηνή, ακριβώς γιατί είναι εξωσυστημικά, αλλά κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι στον επόμενο τόνο, δεν θα βρεθούν εκείνοι που θα επιδιώξουν να τα εκπροσωπήσουν πολιτικά. Βλέπετε τι γίνεται σε παγκόσμια κλίμακα».
«Οι εξωσυστημικές δυνάμεις αισθάνονται πιο άνετα στην προοπτική μιας γενικότερης αναταραχής που θα αναδιατάξει ρόλους και κοινωνικές ισορροπίες είτε σε θέματα εσωτερικής τάξης είτε σε θέματα διεθνών σχέσεων. Επομένως στο εσωτερικό αυτών των κινημάτων, υπάρχουν διεπαφές», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Στράτος Φαναράς.
Είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε από τα μέτρα αντιμετώπισης προσωρινών δυσκολιών σε μονιμότερες επιλογές
-Πώς θα περιγράφατε το τοπίο που διαμορφώνετε μετά το τέλος του καλοκαιριού κ. Φαναρά;
-Από την αρχή του χρόνου η ατζέντα της χώρας κυριαρχείται από το τρίγωνο Πανδημία-Οικονομία-Ελληνοτουρκικά. Επομένως δεν έχει αλλάξει κάτι ως προς τα θέματα που μας απασχολούν. Εκείνο που πρέπει να επισημάνουμε όμως είναι ότι αλλάζει η ένταση με την οποία κινούνται τα θέματα αυτά, αλλά και κάτι άλλο σημαντικότερο: η παρατεταμένη παρουσία ειδικά της Πανδημίας και των επιπτώσεων της, έχει οδηγήσει σταδιακά από μία εντύπωση «προσωρινών» δυσκολιών στην αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι τα προβλήματα αυτά τείνουν να εγκατασταθούν μονιμότερα εδώ και αυτή η αλλαγή βέβαια παραπέμπει και σε άλλη στρατηγική αντιμετώπιση τους. Είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε από τα μέτρα αντιμετώπισης προσωρινών δυσκολιών σε μονιμότερες επιλογές.
Παρά την κυριαρχία της Κυβέρνησης, η οποία έκλεισε πάνω από ένα χρόνο στην άσκηση των καθηκόντων της χωρίς φθορές, αν συγκρίνει κανείς το τώρα με το σημείο που ξεκίνησε, το πολιτικό σκηνικό δεν θα έλεγα ότι χαρακτηρίζεται από σταθερότητα
-Η κυβέρνηση αρχίζει να έχει φθορά; Ποιο είναι το κύριο όπλο της και ποια τα αδύνατά της σημεία;
-Η Κυβέρνηση αρχίζει να αντιμετωπίζει μία αυξανόμενη δυσαρέσκεια σε κάποιους τομείς και ειδικά σε αυτούς που τα προβλήματα οξύνονται όπως για παράδειγμα η Ανεργία ή η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, ωστόσο αυτή η φθορά δεν αλλάζει μέχρι τώρα τουλάχιστον, την εικόνα της πλήρους κυριαρχίας της που υπήρχε πριν από το καλοκαίρι. Κι αυτό συμβαίνει όχι μόνο γιατί η εαρινή διαχειριστική της ικανότητα αξιολογήθηκε πολύ θετικά από τους πολίτες αλλά και γιατί υπάρχει η πεποίθηση ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν τα προκάλεσαν εσωτερικοί λόγοι και λάθος χειρισμοί της, αλλά ότι προέκυψαν εξωγενώς και η ίδια «κάνει ό,τι μπορεί» για να τα αντιμετωπίσει.
Η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να βρει τόσο την ουσία όσο και τον κατάλληλο «τόνο» που ταιριάζει στην κριτική και τον έλεγχο που πρέπει να ασκεί υπό τις σημερινές συνθήκες
-Και η αξιωματική αντιπολίτευση; Αρκούν οι αλλαγές που έκανε σε πρόσωπα ο Τσίπρας;
-Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς κάτι τέτοιο. Η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να βρει τόσο την ουσία όσο και τον κατάλληλο «τόνο» που ταιριάζει στην κριτική και τον έλεγχο που πρέπει να ασκεί υπό τις σημερινές συνθήκες. Τα πράγματα δεν είναι σήμερα “businessasusual” υπό την έννοια ότι σε ένα τοπίο που αλλάζει δραματικά, αλλάζει και η πολιτική και βέβαια και ο ρόλος και το περιεχόμενο της άσκησης αντιπολίτευσης. Χρειάζονται νέες προσεγγίσεις.
-Η χώρα, με κορονοϊό, οικονομική κρίση και ελληνοτουρκικά, μοιάζει σαν να έχει εισέλθει στην «τέλεια καταιγίδα». Κατά τη γνώμη σας σταθεροποιεί το πολιτικό σκηνικό ή μπορεί προοπτικά να φέρει αμφισβητήσεις και ανακατατάξεις;
-Παρά την κυριαρχία της Κυβέρνησης, η οποία έκλεισε πάνω από ένα χρόνο στην άσκηση των καθηκόντων της χωρίς φθορές, αν συγκρίνει κανείς το τώρα με το σημείο που ξεκίνησε, το πολιτικό σκηνικό δεν θα έλεγα ότι χαρακτηρίζεται από σταθερότητα. Κι αυτό γιατί εμφανίζονται και στη χώρα μας εξωσυστημικά κινήματα που φαίνεται σταδιακά να ενισχύονται (πχ. αντιεμβολιαστικά κινήματα) και που τώρα δεν διαθέτουν ισχυρή έκφραση στην πολιτική σκηνή, ακριβώς γιατί είναι εξωσυστημικά, αλλά κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι στον επόμενο τόνο, δεν θα βρεθούν εκείνοι που θα επιδιώξουν να τα εκπροσωπήσουν πολιτικά. Βλέπετε τι γίνεται σε παγκόσμια κλίμακα.
Ο «διάβολος στα ελληνοτουρκικά παραμονεύει στις λεπτομέρειες» και οι λεπτομέρειες στην περίπτωση μας είναι το πια θα είναι η τελική ατζέντα των διαφορών που θα τεθούν στο τραπέζι
-Η Μetron Analysis είχε την Κυριακή μια πολύ ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση στο «Βήμα». Πώς ερμηνεύετε την κοινή γνώμη στο θέμα; Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση εάν χρειαστεί να λάβει δύσκολες αποφάσεις για το διάλογο, θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα ή όχι;
-Νομίζω πως υπάρχει η εκτεταμένη πεποίθηση ότι τα Ελληνοτουρκικές διαφορές πρέπει να λυθούν μέσω διαλόγου και εν ανάγκη μέσω της προσφυγής σε διεθνές δικαστήριο. Αυτό πιστεύουν πάνω από οκτώ στους δέκα Έλληνες. Ωστόσο ο «διάβολος παραμονεύει στις λεπτομέρειες» και οι λεπτομέρειες στην περίπτωση μας είναι το πια θα είναι η τελική ατζέντα των διαφορών που θα τεθούν στο τραπέζι. Φαίνεται κάπως παράδοξο αλλά έτσι είναι: πριν να λύσεις με το γείτονα σου τις κτηματικές σου διαφορές στα όρια, πρέπει πρώτα να συμφωνήσετε ποιος είναι ποιος, δηλαδή ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του κάθε κτήματος και με ποια μέθοδο θα επιλύσετε τη διαφορά σας.
Οι εξωσυστημικές δυνάμεις αισθάνονται πιο άνετα στην προοπτική μιας γενικότερης αναταραχής που θα αναδιατάξει ρόλους και κοινωνικές ισορροπίες είτε σε θέματα εσωτερικής τάξης είτε σε θέματα διεθνών σχέσεων
-Μεγάλη εντύπωση έκανε το εύρημά σας για τη σύνδεση όσων αμφισβητούν τη μάσκα με τους «τουρκοφάγους». Εκτιμάτε ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αποτελέσουν οι συγκεκριμένοι την Μαγιά για ένα νέο και ακροδεξιό κόμμα και αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;
-Νομίζω ότι ήδη αναφερθήκαμε σε αυτό εμμέσως. Οι εξωσυστημικές δυνάμεις αισθάνονται πιο άνετα στην προοπτική μιας γενικότερης αναταραχής που θα αναδιατάξει ρόλους και κοινωνικές ισορροπίες είτε σε θέματα εσωτερικής τάξης είτε σε θέματα διεθνών σχέσεων. Επομένως στο εσωτερικό αυτών των κινημάτων, υπάρχουν διεπαφές.
Για παράδειγμα, αυτοί που πιστεύουν ότι με τη θεία κοινωνία δεν μεταδίδεται ο κορωνιός δεν σας φαίνεται πιο λογικό να είναι και πιο ένθερμοι θιασώτες της άποψης «πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι»; Επομένως ναι, μία συσχέτιση υπάρχει χωρίς να ταυτίζονται απόλυτα οι μεν με τους δε, δεν είναι σε καμία περίπτωση τα ίδια πρόσωπα και κυρίως δεν είναι τα ίδια πρόσωπα εκείνοι που δεν αμφισβητούν τη χρήση μάσκας γενικώς, αλλά σε συγκεκριμένες περιστάσεις και κατηγορίες (όπως πχ. μικρά παιδιά κάτω των 10 ετών).Και είναι βέβαιο ότι αν τα πράγματα χειροτερέψουν, τα πρώτα δείγματα δημόσιων αντιδράσεων που ήδη φάνηκαν με συγκεντρώσεις κτλ. θα ακολουθήσουν προσπάθειες και μονιμότερης πολιτικής τους έκφρασης.