O κορονοϊός χτυπάει ανελέητα τη χώρα, το δημόσιο σύστημα υγείας βρίσκεται στα όρια του, η κυβέρνηση οδηγείται σε μετωπική σύγκρουση με τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών κλινικών, οι οποίοι δεν ανταποκρίθηκαν θετικά στο αίτημα να παραχωρήσουν 200 κλίνες για ασθενείς Covid-19 μέσα στα όρια της προθεσμίας που τους δόθηκε και τα περιθώρια αντίδρασης και αντίστασης στην επέλαση του ιού μειώνονται μέρα με τη μέρα.
Η αμηχανία μπροστά στον ορατό, πλέον, κίνδυνο, να δούμε στη Βόρεια Ελλάδα τις τραγικές σκηνές που έζησε η Ιταλία πέρυσι την άνοιξη είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού, με κυβερνητικά στελέχη να μεταβάλλουν στάση, μέρα με την ημέρα, σε σχέση με τα επόμενα βήματα. Έτσι, μετά την προχθεσινή προαναγγελία λήξης του γενικού lockdown από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ήρθε η προσγείωση στην… ανώμαλη πραγματικότητα.
Σήμερα, άπαντες συνομολογούν όχι μόνο ότι είναι αδύνατο να λήξει η καραντίνα στα τέλη του μήνα, αλλά ότι στην πραγματικότητα, ουδείς μπορεί να ορίσει με βεβαιότητα το τέλος της. Λένε για την 7η ή την 14η Δεκεμβρίου, αλλά ο αριθμός των ημερήσιων κρουσμάτων, η αύξηση διασωληνωμένων και θανάτων και η μείωση του ορίου ηλικίας όσων έχουν προσβληθεί, δεν αφήνουν περιθώρια για αισιοδοξία.
Δεκατέσσερις ημέρες σήμερα μετά την έναρξη του γενικού lockdown και η κατάσταση παραμένει εξόχως δραματική, με αποτέλεσμα να έχουν αρχίσει να γίνονται δεύτερες και τρίτες σκέψεις για την αποτελεσματικότητα του ύστατου αυτού μέτρου.
Γιατί δεν έχουν αρχίσει να μειώνονται τα κρούσματα; Έχουν ατονήσει οι έλεγχοι; Γιατί στους δρόμους της Αθήνας τίποτα δεν θυμίζει την καραντίνα της περασμένης άνοιξης; Και γιατί δεν μειώθηκε η κίνηση στους δρόμους μετά το κλείσιμο και των δημοτικών και νηπιαγωγείων; Τελικά μεταδίδουν ή όχι τα παιδιά; Και πότε πρέπει να ανοίξουν τα σχολεία; Υπάρχουν άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να αποδώσουν καλύτερα;
Και το σημαντικότερο: Θα προλάβουμε την «αγορά» των Χριστουγέννων; Κι αν την προλάβουμε, πόση διάρκεια θα έχει η «ανάσα»;
Ασφαλείς απαντήσεις δεν υπάρχουν. Μόνο εικασίες και σχεδιασμοί, οι οποίοι ωστόσο, τελούν υπό το βάρος της σκληρής πραγματικότητας που διαμορφώνει ένας ιός που αποδεικνύεται πιο ανθεκτικός, απρόβλεπτος και φονικός από όσο αρχικώς είχαμε ελπίσει…
