Οι «Απαρατήρητοι» στο θέατρο Επί Κολωνώ (σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη) πήραν παράταση (μέχρι τέλος Ιανουαρίου, Δευτέρα και Τρίτη) γιατί το κοινό τους αγκάλιασε δείχνοντας τρυφερότητα για τον ντελιβερά, την ταμία στο σουπερμάρκετ, την οδοκαθαρίστρια, τον θυρωρό, την τηλεφωνήτρια, τον τραυματιοφορέα, την υπάλληλο στα διόδια, τον παρκαδόρο στο πλοίο, την ταξιθέτρια και ακούγοντας με ενδιαφέρον τις ιστορίες τους. Κάναμε μια σύντομη συζήτηση με την Αγγελική Σπανού που έχει γράψει τα κείμενα διασκευάζοντας το ομώνυμο βιβλίο της (εκδ. Πόλις).
-Το περίμενες ότι θα πήγαινε καλά η παράσταση;
Στα μαθήματα που κάνει στο εργαστήριό της (μέσα στο οποίο γεννήθηκε η παράσταση) η Ελένη Σκότη, ακούγεται συχνά η ερώτηση «υπάρχει αλήθεια πάνω στη σκηνή;». Και αν δεν υπάρχει, το παλεύει μέχρι να υπάρξει. Ναι, το περίμενα ότι θα πάει καλά η παράσταση γιατί υπάρχει αλήθεια πάνω στη σκηνή και αυτό προσελκύει τον κόσμο που αναζητά στο θέατρο μια διέξοδο για τη σκέψη, το συναίσθημα και τη φαντασία του. Βέβαια, δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι τα θέατρα θα μείνουν ανοιχτά για πολύ ακόμη, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
-Πιστεύεις ότι πάμε σε lockdown;
Δεν θα ειπωθεί έτσι και δεν θα είναι ακριβώς όπως το προηγούμενο αλλά νομίζω ότι είναι μονόδρομος να απαγορευτούν οι συναθροίσεις το βράδυ.
-Μα υπάρχουν λεφτά για να χρηματοδοτηθούν αναστολές ξανά;
Λεφτά υπάρχουν όταν το αποφασίσει το Βερολίνο. Άλλες χώρες της ΕΕ εφαρμόζουν νωρίτερα μέτρα πρόληψης της μετάλλαξης Ο και προφανώς οι Βρυξέλλες θα υποστηρίξουν, αναγκαστικά, τον περιορισμό της οικονομικής λειτουργίας για την προστασία της δημόσιας υγείας.
-Άρα έχουμε δρόμο ακόμη και δεν είμαστε στο τελευταίο μίλι, ε;
Όχι βέβαια. Δεν ξέρω καν αν το 2022 θα είναι η τελευταία χρονιά της υγειονομικής κρίσης που συγκλονίζει τον πλανήτη. Όσο τα εμβόλια παραμένουν προνόμιο του πρώτου κόσμου, τόσο θα συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος των μεταλλάξεων.
-Προσωπικά δεν κουράστηκες να φοβάσαι;
Διάβασα ότι το 2022 θα είναι μία από τις θερμότερες χρονιές στην ιστορία των μετεωρολογικών δεδομένων και αυτό με τρομάζει πολύ περισσότερο από την πανδημία. Στην πραγματικότητα είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Η καταστροφή του περιβάλλοντος που φέρνει ακραία κλιματική αλλαγή και φρικτές ζωονόσους συνεχίζεται απρόσκοπτα την ώρα που οι πολιτικές ελίτ υποτίθεται ότι αναζητούν λύσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας, αδιαφορώντας για τη βαθιά αιτία του μεγάλου προβλήματος της εποχής. Στο όνομα του κέρδους και της απληστίας των λίγων, υποβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής των πολλών και περιορίζονται τα δικαιώματά τους. Ήττα του νεοφιλελευθερισμού είναι ότι πεθαίνουν και οι ισχυροί από Covid-19. Έχουν, βέβαια, πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες προστασίας και θεραπείας, αλλά παρά τον πλούτο τους δεν μπορούν να τύχουν απόλυτης εξαίρεσης από το γενικό κακό.
-Παρακολουθείς την υπόθεση Στ. Παναγιωτόπουλου;
Με μεγάλη στενοχώρια. Ο ίδιος είναι αποκρουστικός και επικίνδυνος και ελπίζω η Δικαιοσύνη να τον αντιμετωπίσει όπως του αξίζει, αλλά και να φτιαχτεί ένα πιο σύγχρονο πλαίσιο για τα ψηφιακά εγκλήματα που πολλαπλασιάζονται. Από εκεί και πέρα, είναι λυπηρό ότι "δικάζονται" και οι "Ράδιο Αρβύλα". Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε ελεύθερες και θαρραλέες φωνές. Αισθάνομαι ότι ένα ολόκληρο σύστημα τους περίμενε στη γωνία για να τους αδρανοποιήσει αλλά και να απονομιμοποιήσει ηθικά τη σάτιρα και τη σκληρή κριτική που έχει απήχηση. Ακόμη και αν δεν ήξεραν για το ποινικό σκέλος, είναι δυνατόν να μην ήξεραν ποιος είναι ο συνεργάτης τους; Εύλογη η απορία. Αλλά προσωπικά έχω πέσει από τα σύννεφα με ανθρώπους που νόμιζα ότι γνωρίζω καλά. Και αυτό πονάει πολύ.