Η αρχαιολογική σκαπάνη στη χώρα μας δεν θα έχει ποτέ αναδουλειές αφού νέα ευρήματα κάθε χρόνο έρχονται στο φως και αναδεικνύουν τόσο τον τρόπο ζωής των αρχαίων ημών προγόνων όσο και το εύρος της καλλιτεχνικής δημιουργίας στον τόπο μας από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα. Οι ανασκαφές ανά την Ελλάδα μάς εκπλήσσουν και μας επιβεβαιώνουν ότι δεν τα έχουμε δει ακόμη όλα. Μην περιμένουμε νέους Παρθενώνες ή τάφους σαν της Βεργίνας -δυστυχώς δεν έχει βρεθεί ακόμη του Μεγάλου Αλεξάνδρου- κοκ, ωστόσο ανασύρονται από τη γη που τα φιλοξενεί τόσους αιώνες ευρήματα, μικρά ή μεγάλα, που αποτελούν κομμάτια αυτού του πλανητικού φαινομένου που ονομάζεται πολιτιστική κληρονομιά.
Έτσι, λοιπόν, την Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου, ήλθε στο φως, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του υπουργείου Πολιτισμού, στο χώρο της αγοράς της αρχαίας Επιδαύρου (κοντά στο «μικρό θέατρο της Επιδαύρου), ένα σημαντικό εύρημα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση πρόκειται για ένα φυσικού μεγέθους μαρμάρινο γυναικείο άγαλμα πολύ καλής ποιότητας που βρέθηκε ακέραιο, με εξαίρεση τα χέρια, που ήταν πρόσθετα, και το κεφάλι, που πιθανότατα να έσπασε κατά την πτώση του, αφήνοντας στη θέση του τον ένθετο όλμο στερέωσής του.
Σε αυτή την ανακάλυψη βοήθησαν κατά παράδοξο τρόπο οι άσχημες καιρικές συνθήκες αφού η ανασκαφική περίοδος είχε λήξει. Ωστόσο, η έντονη βροχόπτωση των προηγουμένων ημερών, εμφάνισε μικρό τμήμα της πίσω όψης του αγάλματος στο χώρο του περιβόλου, όπου οι εργασίες δεν έχουν προχωρήσει ακόμα σε βαθύτερα στρώματα. Μετά την μερική αποκάλυψη ανασκάφθηκε αμέσως η περιοχή, υπό την εποπτεία του πολιτικού μηχανικού της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας Ευ. Καζολιά και του ανασκαφέα του χώρου Β. Λαμπρινουδάκη.
Σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ, «το άγαλμα παρίστανε γυναίκα η οποία φορούσε ποδήρη χιτώνα και ιμάτιο. Το ιμάτιο στερεωνόταν αριστερά στον ώμο και το χέρι, απ' όπου κρεμόταν με πλούσιες πτυχές. Η μια του άκρη, περνούσε πίσω από την πλάτη, κάτω από τη δεξιά μασχάλη και ριχνόταν λοξά πίσω, πάνω από τον αριστερό ώμο. Στη θέση του δεξιού βραχίονα, επιφάνειες που διατηρούν τους συνδέσμους από πρόσθετα μέρη, δείχνουν ότι η μορφή έκανε τη χειρονομία της ανακάλυψης, δηλαδή, της ανάσυρσης του ιματίου με το δεξί χέρι προς τα έξω και πάνω, που ήταν χαρακτηριστική εγγάμων γυναικών, κατά την αρχαιότητα, και με την οποία συχνά απεικονιζόταν η Υγεία, σύζυγος ή κόρη του Ασκληπιού». Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλούν για έργο των αυτοκρατορικών Ρωμαϊκών Χρόνων, ενώ το άγαλμα μεταφέρθηκε σε αποθήκη στο Ασκληπιείο για φύλαξη, καθαρισμό και συντήρηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στον συγκεκριμένο χώρο λειτουργεί ανασκαφή από ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2015, με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση.