Η Χρύσα Ρώπα και ο Αλέξναδρος Ρήγας έδωσαν τα χέρια μετά από την επεισοδιακή συνεργασία τους στο περίφημο «Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή» που κατέληξε στην διακοπή της σειράς.
Η ηθοποιός και ο σκηνοθέτης θα συνεργαστούν στην παράσταση «Ο κατάδεσμος» (κατάρα), βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Θωμά Κοροβίνη που κυκλοφόρησε το ’16 από τις εκδόσεις Άγρα.
Η ιστορία είναι βγαλμένη από τα «σπλάχνα» της φτωχομάνας Θεσσαλονίκης.
Η Ζηνοβία, μια γυναίκα στη δεύτερη «νιότη» στήνει στον τοίχο τον σύζυγό της, τον άνθρωπο που «υπηρέτησε» σε όλη τη ζωή της δουλεύοντας σαν σκλάβος, απεμπολώντας τα όνειρά της.
«Ως πότε θα μας δουλεύεις; Κάνεις και τον άνεργο, το διαλαλείς, “είμαι θύμα της κρίσης”. Ποιάς κρίσης θύμα, βρε θύτη άκριτε; Που δεν είσαι και άνεργος. Άεργος είσαι και ήσουν μια ζωή, χαραμοφαγά. Μουνί κλαμένο! Ε, μουνί κλαμένο. Ξεχαρβαλωμένη καπότα, ψωλόμυαλε τενεκέ. Μαρτύρησα στα χέρια σου, αλητόπουστα. Και τί λες μέσα σου τώρα δα; “Και πού είσαι ακόμα!” θα λες. Αμ δε! Όχι! Δε θα σου περάσει, ζωντόβολο. Έφαγες πολλούς κι εμένα, τύραννε άσπλαχνε, μα θα το βρεις από μένα, θα το βρεις άσχημα, όχι απ’ το Θεό, απ’ τα χέρια μου, αναίμακτε δολοφόνε.
Δε φταίω εγώ που είσαι μαμάκιας. Δε φταίω εγώ που είσαι κλαψομούνης. Δε φταίω εγώ που είσαι μουνοποέτας. Δε φταίω εγώ που είσαι σαβουρογαμίας. Δε φταίω εγώ που βατεύεις γίδες, ξένες και δικές, χώρια τα ανήλικα τραγόπουλα που αποπλανείς με μια χούφτα σανό. Δε φταίω εγώ που είσαι ψωλοδίαιτος και βγάζεις χαρτζιλίκι βολεύοντας χήρες εσχατόγριες και παροπλισμένα καυλόπουρα. Ούτε και φταίω που καταπίνεις τον αγλέουρα και από Τζαίημς Ντήν κατήντησες Φραγκίσκος Μανέλης στα χειρότερά του.Φταίω εγώ που σε παντρεύτηκα, γαμώ το κέρατό μου, γαμώ!» εκρήγνυται η Ζηνοβία, στον τραγελαφικό μονόλογό της, που θα απολαύσουμε επί σκηνής από τη Χρύσα Ρώπα, από τις 10 Οκτωβρίου.
Να θυμίσουμε ότι ο «Αρίστος», η παράσταση που παρουσίασε το 2018 ο Γιώργος Παπαγεωργίου, βασισμένος στο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θανάτου» για τη ζωή του Αριστείδη Παγκρατίδη, του φερόμενου ως «Δράκου του Σέιχ Σου», ήταν από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των προηγούμενων θεατρικών σεζόν.