Η Νόνικα Γαληνέα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιουνίου του 1938. Πατέρας της ήταν ο Πέτρος Γαληνέας, δικηγόρος από την Καρδαμύλη της Μάνης, ένα άνθρωπος συντηρητικών φρονημάτων, όπως τον περιέγραψε η ηθοποιός σε γνωστό έντυπο μετά από πολλά χρόνια. Η μητέρα της ήταν η Ντορέτ Kαραϊωσηφόγλου, θρυλική μορφή της κοσμικής Αθήνας, μια γυναίκα απαράμιλλης κομψότητας που φημίζονταν για τη γοητεία που ασκούσε στο «ισχυρό» φύλο.
Ο γάμος του Πέτρου Γαληνέα και της Ντορέτ δεν κράτησε πολύ. Οι δύο τέως σύζυγοι ξαναπαντρεύτηκαν, εκείνος την απόγονο της οικογενείας Μυταράκη κι εκείνη, σε δεύτερο γάμο, τον Αλέξανδρο Παναγιωτόπουλο με τον οποίο απέκτησε ένα γιο. Τρίτος σύζυγός της ήταν ο εφοπλιστής και τραπεζίτης Στρατής Ανδρεάδης.
Η νεαρή Νόνικα Γαληνέα
Συνέπεια και της ταραχώδους προσωπικής ζωής των γονιών της, η Νόνικα Γαληνέα «ξενιτεύτηκε» σε πολύ νεαρή ηλικία. Τελειώνοντας το δημοτικό –φοίτησε στο Ελληνικόν Εκπαιδευτήριον Δ.Ν.Μακρή, μετέπειτα Σχολή Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου- βρέθηκε στη Φλωρεντία κι από εκεί, μετά από ένα χρόνο, πήρε «μεταγραφή» στην Ελβετία, στο αγγλικό σχολείο Châtelard School όπου φοιτούσαν κυρίως κόρες βρετανικών αριστοκρατικών οικογενειών.
Μετά το τέλος των γυμνασιακών σπουδών της στην Ελβετία, γράφτηκε στα 18 στο Densons Secretarial College στο Λονδίνο, μια σχολή που προτιμούσαν οι κόρες καλών οικογενειών για μια επίφαση μόρφωσης. Όμως, ο ανήσυχος και περιπετειώδης χαρακτήρας της οδήγησε τα βήματά της αλλού, στο Weber Douglas School of Singing and dramatic art, όπου μυήθηκε για πρώτη φορά στα μυστικά της θεατρικής τέχνης.
Ο πρώτος γάμος με τον Νίκο Μουτούση
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα μετά από αρκετά χρόνια παραμονής στο εξωτερικό, η Νόνικα Γαληνέα γνώρισε έναν νεαρό γιατρό, ο οποίος είχε μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές του στο ελληνικό πανεπιστήμιο, τον Νίκο Μουτούση. Ξετρελαμένη μαζί του θα τον ακολουθήσει στο Παρίσι, όπου εκείνος συνέχισε τις σπουδές του στην νευρολογία.
Στα πέντε χρόνια που διήρκεσε η παραμονή του ζεύγους στη γαλλική πρωτεύουσα, η Νόνικα Γαληνέα και ο Νίκος Μουτούσης απέκτησαν τρία παιδιά. Τις δίδυμες Αλέξια και τη και Αριέττα και την νεότερη Αμαλία Μουτούση. Από τα τρία παιδιά μόνο η μία, η Αλεξία, δεν προσβλήθηκε από το μικρόβιο της υποκριτικής.
Για τη Νόνικα Γαληνέα η παραμονή στο Παρίσι αποδείχθηκε δοκιμασία. Με δύο παιδιά στην αγκαλιά κι ένα καθ’ οδόν κι έναν super busy σύζυγο, ένιωσε σύντομα παροπλισμένη και ανικανοποίητη.
Η νέα αρχή στο Θέατρο Τέχνης
Η Νόνικα Γαληνέα επέστρεψε στην Αθήνα έγκυος στο τρίτο της παιδί, μαζί με τα δίδυμα, για να κάνει μια νέα αρχή στη ζωή της. Η πρώτη κίνησή της ήταν να δώσει εξετάσεις στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης όπου έγινε δεκτή. Το έτος ήταν το 1963.
«Τη ζωή μου σημάδεψε ο Κάρολος Κουν στο Θέατρο Τέχνης όπου φοίτησα. Εκεί υπήρχε μια κατάνυξη, όπως όταν μπαίνεις σ’ ένα ναό. Μέσα σ’ αυτό εξελίχθηκα. Ο Κουν μ’ έβαλε σ’ αυτόν τον μαγικό κόσμο και ο πρώτος μου ρόλος ήταν η Κουκουβάγια στους “Όρνιθες” και, παρόλο που αυτή προμηνύει το πένθος, εμένα μου έφερε γούρι. Στη Βενετία, στην Μπιενάλε με προβίβασε σε Θεά Ιριδα. Ήταν θεϊκές στιγμές για μένα. Ξέρετε τι σημαίνει να ’χεις δίπλα σου έναν Χατζιδάκι, έναν Τσαρούχη, έναν Κουν!» είπε σε μια από τις τελευταίες της συνεντεύξεις στην Εφημερίδα των Συντακτών η ηθοποιός.
Το κεφάλαιο Αλέκος Αλεξανδράκης
Η Νόνικα Γαληνέα και ο Αλέκος Αλεξανδράκης γνωρίστηκαν το ’69. Εκείνη περίμενε να εκδοθεί επιτέλους το διαζύγιό της κι εκείνος παντρεμένος με παιδί και η γυναίκα του ήταν έγκυος. Όμως τίποτα δεν μπόρεσε να ανακόψει την φόρα του έρωτά τους. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης έφυγε από το σπίτι του και εγκαταστάθηκε στο δικό της και μαζί χάραξαν πορεία ως το 1990 που χώρισαν οι δρόμοι τους.
Χρόνια πολλά μετά από τον χωρισμό της με τον πρωταγωνιστεί η Νόνικα Γαληνέα περιέγραψε της συνθήκες της γνωριμίας τους.
«Γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 1969, τότε που πρωτοδουλέψαμε στο θέατρο Μετροπόλιτα” της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στα “Μεγάλα Χρόνια” του Γεωργίου Ρούσσου. Εγώ ήμουν σε διάσταση από πολύ καιρό και εκείνη την εποχή έβγαινε επιτέλους το διαζύγιό μου. Ο Αλέκος ήταν πάντα ο πρώτος που ερχόταν στην πρόβα και ο τελευταίος που έφευγε. Ήξερα πως ήταν παντρεμένος και πως είχε ένα αγοράκι. Δεν είχαμε ανταλλάξει ποτέ κουβέντα εκτός από καλημέρα και επειδή δεν τολμούσα να τον κοιτάω, πήγαινα από πίσω του και κοίταζα το σβέρκο και τα μαλλιά του.
Ήταν πολύ ωραίος. Ένιωθα μεγάλη έλξη, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πως μια μέρα, σύντομα, θα είμαστε ζευγάρι. Δε φανταζόμουν καν πως του άρεσα. Την πρώτη φορά που μου μίλησε στην πρόβα μού είπε: “Καλοκαίρι με τη Μόνικα”. Του είπα: “Μόνο που εμένα με λένε Νόνικα”. Και μου απάντησε: “Το ξέρω”. Δεν μίλαγε ο άτιμος και εγώ ήμουν τρισχειρότερη. Έλεγα από μέσα μου: “Αντίσταση, βάλε αντίσταση, θα γίνεις ρεζίλι…”. Αυτό που αισθανόμουν μέρα με τη μέρα μεγάλωνε».
Στο Θέατρο «Μετροπόλιταν» η Γαληνέα μοιραζόταν το καμαρίνι της με την Νίκη Τριανταφυλλίδη, την πρωταγωνίστρια του έργου.
«Δεν είχα καταλάβει πως δεν με άντεχε. Έδειχνε άγγελος επί της γης, αλλά πρέπει να είχε διαισθανθεί ότι άρεσα στον Αλεξανδράκη. Ένα βράδυ, στις 29 Ιουνίου 1969, μέρα Σάββατο, βγαίνοντας απ’ το καμαρίνι μας με κλείδωσε μέσα και έφυγε. Άρχισα να φωνάζω. Ο φύλακας δεν υπήρχε περίπτωση να με ακούσει. Αν και φορούσε διπλά ακουστικά, ήταν θεόκουφος. Και με άκουσε ο Αλεξανδράκης από τη μάντρα, δύο τετράγωνα πιο κάτω, όπου είχε πάει να πάρει το αυτοκίνητό του. Γύρισε πίσω και μου άνοιξε μαζί με το φύλακα, γιατί η άλλη είχε βάλει λουκέτο.
Του είπα πως δεν είχα αυτοκίνητο, παρόλο που είχα, ένα κάμπριο Triumph διθέσιο, το οποίο μόλις είχα πάρει. Το είχα στην ίδια μάντρα που είχε κι εκείνος το δικό του, αλλά μια και ο Αλέκος έμενε στη Γλυφάδα κι εγώ στον Αστέρα της Γλυφάδας με πήγε εκείνος. Στη διαδρομή έτρεμα ολόκληρη από τρακ και νόμιζα πως θα τρελαινόμουν. Όταν βγήκε απ’ το αυτοκίνητο για να με καληνυχτίσει, του είπα (πώς το τόλμησα ούτε ξέρω): “Φίλησέ με”. Εκείνος μου είπε: ”Άσ’ το καλύτερα”, και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι βρεθήκαμε κάτω από ένα δέντρο, ενώ τ’ αυτοκίνητα περνούσαν το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο ρίχνοντας τα φώτα τους πάνω μας….».
Η χρυσή εποχή του Θεάτρου Ιλίσσια
Το 1989 η Νόνικα Γαληνέα απέκτησε τον κινηματογράφο Ιλίσσια στην οδό Παπαδιαμαντοπούλου, σε μικρή απόσταση από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τον ανακαίνισε πλήρως και εγκαταστάθηκε στην πιο πολυτελή και σύγχρονη τότε θεατρική στέγη σε όλη την Αθήνα. Εκεί το ζευγάρι έγραψε μερικές από τις πιο λαμπρές σελίδες της κοινής τους θεατρικής πορείας. Εκεί γράφτηκε και ο επίλογος της σχέσης στους το 1990, χωρίς πικρίες και εκατέρωθεν δηλώσεις, με αξιοπρέπεια και σεβασμό.
Στο υπόγειο του Θεάτρου Ιλίσσια συνεχίζει να λειτουργεί έως σήμερα το Studio Ιλίσσια όπου στέγασαν επί μία δεκαετία τις δημιουργικές ανησυχίες τους ο Μιχαήλ Μαρμαρινός και η Αμαλία Μουτούση, η μικρότερη κόρη της Νόνικας.
Η πολύπλευρη Νόνικα Γαληνέα
Στη θεατρική της πορεία η Νόνικα Γαληνέα ενσάρκωσε 55 ρόλους. Συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αμφιθέατρο ενώ παράλληλα έκανε πολλές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο καθώς και στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο το 2003 σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου.
Την σκηνοθέτησαν ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ, ο Νίκος Πετρόπουλος και άλλοι.
Έχει μεταφράσει 17 θεατρικά έργα, ενώ κυκλοφορεί και η αυτοβιογραφία της με τίτλο «Η ζωή μου» (εκδόσεις Λιβάνη 2005) όπως και το επίσης αυτοβιογραφικό «Επέστρεφε» (εκδόσεις Ιανός, 2007).
Πότε και που θα πούμε το τελευταίο «αντίο»
Η κηδεία της Νόνικας Γαληνέα θα γίνει την Τρίτη 6 Ιουνίου, στη 1 το μεσημέρι, από το Α' νεκροταφείο.
Θερμή παράκληση της οικογένειας είναι να μην εισέλθουν οι κάμερες στον χώρο του νεκροταφείου.