Μέσα από την τεχνολογία του 3D και τη δύναμη των γραφικών, μπορούμε πλέον να «επισκεφθούμε» νοητά τον Παρθενώνα στην αρχαία Αθήνα και να δούμε τι έβλεπαν οι αρχαίοι όταν περνούσαν το κατώφλι του πιο εμβληματικού ναού της κλασικής εποχής.
Το εντυπωσιακό αυτό πρότζεκτ βασίστηκε στη διδακτορική διατριβή του Dr. Juan de Lara και χρειάστηκε τέσσερα ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί με απόλυτη ιστορική ακρίβεια.
Το έργο υποστηρίχθηκε από κορυφαίους ακαδημαϊκούς φορείς και η επιστημονική επίβλεψη έγινε από τον Jeremy Tanner και τον Andy Bevan, ενώ το έργο είναι αφιερωμένο στον Kenneth Lapatin για τη συμβολή του στη μελέτη του αγάλματος της Αθηνάς.
Στο κέντρο του ναού βρισκόταν ένα άγαλμα της προστάτιδας του, Αθηνάς, ύψους σχεδόν 12 μέτρων, σχεδιασμένο από τον διάσημο γλύπτη Φειδία.
Ιστορικές αναφορές υποδεικνύουν ότι το μνημείο ήταν χρυσελεφάντινο, δηλαδή κατασκευασμένο από χρυσό και ελεφαντόδοντο.
Ήταν σκοτεινό το εσωτερικό του Παρθενώνα;
Η απάντηση είναι: ναι.
Το εσωτερικό του ναού – αυτό που οι αρχαιολόγοι ονομάζουν «σηκό» – είχε διαστάσεις 30 επί 20 μέτρα και οι μαρμάρινοι κίονες περιμετρικά περιόριζαν τον φυσικό φωτισμό.
