Το 77ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας δεν μοιάζει με καμμιά προηγούμενη διοργάνωση. Κριτές, συντελεστές και κοινό -ανταποκριτές διεθνών μέσων και παράγοντες της κινηματογραφικής βιομηχανίας- καλούνται να διαχειριστούν τη νέα πραγματικότητα, των αυστηρών ελέγχων, του δύστροπου συστήματος κρατήσεων και των μασκοφορεμένων ανθρώπων στα διάφορα venues του φεστιβάλ.
Σε αυτό το κλίμα γενικευμένης αμηχανίας, η ταινία του Χρήστου Νίκου «Μήλα» που άνοιξε το τμήμα Orizzonti του φεστιβάλ έμοιαζε απόλυτα ταιριαστή με την περίσταση. Όπως επισήμανε ο Xan Brooks, απεσταλμένος της Guardian, τα «Μήλα» είναι μια ταινία για την εποχή της πανδημίας.
Η υπόθεση:
Μια επιδημία αμνησίας σαρώνει την Ελλάδα της αναλογικής εποχής. Οι άνθρωποι χάνουν τη μνήμη τους και το μοναδικό πράγμα που τους συνδέει με το παρελθόν είναι οι φωτογραφίες και οι ηχογραφήσεις.
Στο Τμήμα Διαταραγμένης Μνήμης ενός νοσοκομείου ο Άρης, ο τελευταίος ασθενής που έγινε δεκτός, περιμένει κάποιος να θυμηθεί την ύπαρξή του και να τον αναζητήσει. Όμως, όταν κανένας δεν κάνει την εμφάνισή του, όλοι υποψιάζονται ότι η ασθένεια που πρόσβαλε τον νεαρό άνδρα, έχει εξαπλωθεί σε όλη την οικογένειά του, σβήνοντας και το παραμικρό ίχνος της προηγούμενης ζωής του.
Η μοναδική λύση που διαφαίνεται στον ορίζοντα είναι οι ασθενείς να εφοδιαστούν με νέες ταυτότητες που θα τους επιτρέψουν να συναρμολογήσουν κάποιου είδους προσωπική ιστορία από το μηδέν.
Κι έτσι ο Άρης και η Σοφία, η οποία πάσχει επίσης από αμνησία, ξεκινούν να χτίσουν μαζί το οικοδόμημα των νέων τους αναμνήσεων, της νέας παιδικής ηλικίας, της νέας εφηβείας, της νέας νεότητας.
Άλλη μια ταινία του Greek Weird Wave θα πείτε και θα έχετε δίκιο. Ο Χρήστος Νίκου υπήρξε άλλωστε συνεργάτης του Γιώργου Λάνθιμου. Όμως, όπως τονίζει ο κριτικός κινηματογράφου της Guardian, η οπτική των δύο δημιουργών διαφέρει σημαντικά. Εκεί που ο Λάνθιμος βλέπει μόνο σκοτάδι, ο Νίκου μεταχειρίζεται με τρυφερότητα τους ήρωές του, αφήνοντας να φανεί στο βάθος μια ακτίνα φωτός.
APPLES TRAILER from ALPHA VIOLET on Vimeo.