iEidiseis.gr - ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ

Σε κάθε περίπτωση η Αριστερά κυοφορούσε απελευθερωτικές Ιδέες και ηθικές στάσεις, καλούσε σε αγωνιστικές ανατροπές και προσωπικές θυσίες στο όνομα της Μεγάλης Αλλαγής.

Η ασάφεια και η σύγχυση των τελευταίων τριάντα ετών, τότε που η σοσιαλδημοκρατία καθήλωνε τους μισθούς (Σρέντερ), κορόιδευε με το χρηματιστήριο (Σημίτης) και κήρυττε πολέμους με κατασκευασμένες πληροφορίες (Μπλέρ, Ντ’ Αλέμα), άφησε απογοήτευση και έλλειμμα αξιοπιστίας.

Ένα από τα κρίσιμα ζητήματα που έχει ν’αντιμετωπίσει η σύγχρονη Αριστερά είναι ένα «σύμπλεγμα ημι-παρανομίας».

Αφου η Φώφη Γεννηματά ανακοίνωσε ότι θα υπερασπιστεί το αξίωμά της στο Κιναλ, να αρχίσουμε με τα άσχημα νέα.

Στην ελληνική πολιτική ιστορία, το Κέντρο, μεταπολεμικά, μετατοπίστηκε πότε στα δεξιά και πότε στα αριστερά. Στην πρώτη μεταπολεμική δεκαετία τουλάχιστον, το Κέντρο βρισκόταν σε μια φάση διαρκούς συρρίκνωσης.

Το Σύμπαν, φοβούμενο και απειλούμενο από το «αριστερό ελληνικής έμπνευσης big bang», αποφάσισε να συνωμοτήσει κηρύσσοντας ένα Νέο Πόλεμο των [Κ]άστρων. Μοιάζει αστείο αλλά να δείτε πως κάπως έτσι θα ερμηνευτεί η ήττα.

Σύμφωνα με τον ηγέτη του ΙΚΚ, δηλαδή, η δημοκρατική εναλλακτική λύση μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από μια ευρεία συμμαχία πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που είναι ικανή να αποτρέψει την «οργανική συγκόλληση μεταξύ του κέντρου και της δεξιάς».

Συνέντευξη-«πλατφόρμα» του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. «Φυσικά και υπάρχει συλλογική λειτουργία. Είμαστε κόμμα της Αριστεράς όχι ομοσπονδία ομαδαρχών ή λέσχη τοπαρχών-κομματαρχών. Ο Πρόεδρος έχει σαφή θεσμικό ρόλο, ούτε κηδεμονεύεται ούτε ετεροκαθορίζεται», διαμηνύει.

Ας είναι πιο προσεκτικοί οι ενθουσιώδεις «μακρονιστές» της χώρας. Μας αρέσει ή όχι, ο άξονας αριστεράς- δεξιάς παραμένει κυρίαρχος και καθοριστικός, όσο και αν σε ορισμένες συγκυρίες μπορεί παροδικά οι διαχωριστικές γραμμές να θολώνουν.

Ο πρωθυπουργός έχει σχέδιο και κακώς λέγεται ότι ‘δεν ξέρει που πατάει και που πηγαίνει’. Μέρος του σχεδίου του είναι η υπεξαίρεση/οικειοποίηση όλων των συμβόλων της ευρύτερης Αριστεράς (από τον Γλέζο μέχρι τον Λεντάκη).

Ουδείς ασχολείται με ελάσσονα (sic) θέματα προσωπικής συνείδησης, αξιακής διάκρισης Καλού/Κακού,ακόμα και ορθολογισμού των στελεχών, μελών και φίλων.

Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή μια εμβληματική μορφή της Αριστεράς και της Εθνικής Αντίστασης, ο Μανώλης Γλέζος.

Η απόφαση του προηγουμένου συνέδριου για καταστατικό συνέδριο παραμένει ακόμα και σήμερα σε εκκρεμότητα. Τώρα είναι η ώρα να ανοίξει ο σχετικός διάλογος για το μοντέλο του κόμματος.

Δεν είναι δυνατό σε ένα κόμμα που στα τελευταία δέκα χρόνια έχει κυβερνήσει περίπου τα μισά να λες έτσι απλά «η νεολαία δεν σε στηρίζει».

Μπορώ να ισχυριστώ ότι η Αριστερά αποτελεί σήμερα ένα θεμελιώδη πυλώνα της Δημοκρατίας, έναν κρίσιμο παράγοντα του Κοινοβουλευτισμού και μια ισχυρή δύναμη ελπίδας μέσα στην κοινωνία.