iEidiseis.gr | ΕΙΔΗΣΕΙΣ από την Ελλάδα & όλο τον κόσμο

Η πρώτη σοβαρή ενδοκυβερνητική κρίση που καλείται να αντιμετωπίσει ο Ντράγκι εξερράγη όταν ο Πρωθυπουργός ανέθεσε στην εταιρία McKinsey την σύνταξη μελέτης για την κατανομή των 200 δις του Ταμείου Ανάκαμψης.

Αν το Ιράν αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο θα πυροδοτήσει την διασπορά πυρηνικών όπλων, καθώς Τουρκία, Σαουδική Αραβία και Αίγυπτος σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσουν την Τεχεράνη με το τεράστιο προβάδισμα προβολής ισχύος που δίνουν τα όπλα μαζικής καταστροφής.

Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ο Ερντογάν ξέχασε ότι το κόμμα του το ΑΚΡ δεν ήλθε στην εξουσία το 2002 υποσχόμενο στους ψηφοφόρους μια Οθωμανική Αυτοκρατορική Παλινόρθωση.

Πρόκειται για μια συνολική επαναφορά στην στρατηγική που χάραξε η κυβέρνηση Ομπάμα στις αρχές του 2013 όταν άρχισαν οι μυστικές διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ιράν στο Ομάν.

Πρόκειται για μια αδιέξοδη σε όλα τα επίπεδα επιλογή που ήδη δίνει την εικόνα ενός Απαρτχάιντ του Εμβολιασμού που δεν είναι παρά η κορυφή του Παγόβουνου μιας δυναμικής διεύρυνσης των εσωτερικών αλλά και των παγκόσμιων ανισοτήτων.

Μέχρι στιγμής οι ενδοευρωπαϊκοί ανταγωνισμοί και αντιθέσεις κυρίως μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας δίνουν στις ΗΠΑ παράταση αορίστου χρόνου στην ηγεμονική πρωτοκαθεδρία της Δύσης.

Πώς μπορεί να συνυπάρχουν κατά την ιεράρχηση του Μπάιντεν ο αγώνας δρόμου για μια παγκόσμια εμβολιακή θωράκιση και μια συνολική ανάκαμψη της Παγκόσμιας Οικονομίας με ταυτόχρονη ψυχροπολεμική επιδείνωση των σχέσεων της Δύσης με την Κίνα και την Ρωσία στο όνομα μιας επιθετικής διπλής ανάσχεσης;

Κανένας συμψηφισμός ή συμβιβασμός, καμιά εξισορροπητική προσφορά σε άλλο μέτωπο δεν πρόκειται να κάνει αποδεκτή η έστω ανεκτή από τον Ερντογάν την πολιτική των ΗΠΑ στο Κουρδικό.

Μετά την πενθήμερης διάρκειας δίκη και αθώωση του Τραμπ από την Γερουσία οι ΗΠΑ εισέρχονται σε αχαρτογράφητη περιοχή.

Η Ελλάδα , η Κύπρος, η Γαλλία, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν δηλώνουν το κοινό τους ενδιαφέρον και συμφέρον σε μια κρίσιμη στιγμή.

Ο όρος κατευνασμός για την πολιτική του Βερολίνου απέναντι στην Άγκυρα δεν αποδίδει επακριβώς το στίγμα της διμερούς σχέσης, καθώς δημιουργεί την εντύπωση ότι το Προσφυγικό και η ψήφος των τουρκικής καταγωγής Γερμανών ψηφοφόρων επιτρέπουν στον Ερντογάν να κρατά σε ομηρία την Μέρκελ.

Δέκα χρόνια μετά το σκηνικό είναι εντελώς διαφορετικό, δημιουργούν το σκηνικό για την συγκρότηση μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών υπό τον Ντράγκι.

Η σκληρή πραγματικότητα της αδράνειας διέψευσε τις μεγάλες προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί με την αρχική πρόταση Μέρκελ- Μακρόν για το Σύμφωνο Ανάκαμψης.

Η διαμόρφωση μιας Ειδικής Σχέσης με την Ε.Ε και η επιστροφή των σχέσεων με τις ΗΠΑ στην νατοϊκή κανονικότητα είναι η μεγαλύτερη και πιο υψηλού κινδύνου ανατροπή που προσπαθεί να υλοποιήσει ο Ερντογάν.

Αθροιστικά, τόσο η διεθνής και περιφερειακή συγκυρία όσο και η εσωτερική απαγορεύουν στον Ερντογάν την απομάκρυνση από τον γεωπολιτικό Μαξιμαλισμό και την υιοθέτηση μιας Ρεαλπολιτίκ.

Με τα σημερινά δεδομένα της πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ η έκκληση του νέου Προέδρου για ενότητα προβάλλει περισσότερο σαν ευχή παρά σαν συγκροτημένη πολιτική επιλογή.