iEidiseis.gr | ΕΙΔΗΣΕΙΣ από την Ελλάδα & όλο τον κόσμο

Δέκα χρόνια μετά το σκηνικό είναι εντελώς διαφορετικό, δημιουργούν το σκηνικό για την συγκρότηση μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών υπό τον Ντράγκι.

Η σκληρή πραγματικότητα της αδράνειας διέψευσε τις μεγάλες προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί με την αρχική πρόταση Μέρκελ- Μακρόν για το Σύμφωνο Ανάκαμψης.

Η διαμόρφωση μιας Ειδικής Σχέσης με την Ε.Ε και η επιστροφή των σχέσεων με τις ΗΠΑ στην νατοϊκή κανονικότητα είναι η μεγαλύτερη και πιο υψηλού κινδύνου ανατροπή που προσπαθεί να υλοποιήσει ο Ερντογάν.

Αθροιστικά, τόσο η διεθνής και περιφερειακή συγκυρία όσο και η εσωτερική απαγορεύουν στον Ερντογάν την απομάκρυνση από τον γεωπολιτικό Μαξιμαλισμό και την υιοθέτηση μιας Ρεαλπολιτίκ.

Με τα σημερινά δεδομένα της πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ η έκκληση του νέου Προέδρου για ενότητα προβάλλει περισσότερο σαν ευχή παρά σαν συγκροτημένη πολιτική επιλογή.

Η προσαρμογή του Ερντογάν στον περιορισμένο γεωπολιτικό ρόλο για την Τουρκία αναδεικνύεται ως μια πρόκληση που ξεπερνά μια διμερή διευθέτηση με τις ΗΠΑ του Μπάιντεν για το θέμα των S-400…

Το πραγματικό ερώτημα είναι κατά πόσον ο διάδοχος της Μέρκελ στην Καγκελαρία θα έχει την βούληση και την δυνατότητα να υιοθετήσει μια πολιτική εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης πριν η διεύρυνση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων βραχυκυκλώσει ανεπανόρθωτα το μέλλον της ΕΕ-Ευρωζώνης.

Αύριο Τετάρτη οργανώνει διαδηλώσεις οπαδών του στο κέντρο της Ουάσιγκτον την ίδια ώρα που η Γερουσία θα ψηφίζει την επικύρωση του εκλογικού αποτελέσματος.

Οι ΗΠΑ ζητούν από τον Ερντογάν πρώτα να χάσει την αξιοπιστία του απέναντι στο Κρεμλίνο και στην συνέχεια να διαπραγματευτεί με τον Λευκό Οίκο την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων.

Μετά την Προεδρία του κατευνασμού της Βρετανίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας και της Τουρκίας, οι 26 πρέπει να προετοιμάζονται για παρατεταμένη ευρωπαϊκή έκλειψη της Γερμανίας.

Πώς θα διαμορφωθούν στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή οι ισορροπίες ανάμεσα στις ΗΠΑ του Μπάιντεν, την Ρωσία και την Γαλλία, αλλά και την Αίγυπτο και την Σαουδική Αραβία;

Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία ενοχλούνται από την φιλοδοξία της Γαλλίας να κυριαρχήσει στη Μεσόγειο, να διατηρήσει την προνομιακή της επιρροή στην Βόρεια Αφρική και να κατοχυρώσει παρουσία στη Μέση Ανατολή.

Σήμερα ο Νετανιάχου επισείει την ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή ως απειλή αντίστασης-ανυπακοής στην επικείμενη αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στο Ιράν.

Η σκληρή στάση του Πομπέο διαμηνύει ότι η εξάντλησή της ανοχής των ΗΠΑ στην ανταρσία Ερντογάν αποτελεί το μοναδικό σημείο συναίνεσης Τραμπ και Μπάιντεν ως προς την πολιτική της Ουάσιγκτον στην Μέση Ανατολή.

Όσοι βιάστηκαν τον περασμένο Μάιο να καταγράψουν την κοινή πρόταση Μέρκελ-Μακρόν για το Ταμείο Ανάκαμψης σαν πιστοποίηση αποφασιστικής στροφής της πολιτικής του Βερολίνου στην Ευρωζώνη συνειδητοποιούν το λάθος τους.

Πολύ σωστά η Ιστοσελίδα Eurointelligence αναρωτιέται χθες αν η προειδοποίηση της Κομισιόν προαναγγέλλει μετά την Πανδημία την επιστροφή στην κανονικότητα της μόνιμης δημοσιονομικής λιτότητας.