Ο Γιώργος Μαυρίδης εξομολογήθηκε στην Χριστίνα Μπόμπα και τον ψυχοθεραπευτή Μάνο Χατζημανωλά το παιδικό τραύμα του. Μίλησε για την προσωπική του ιστορία στο podcast Be Well, όπου ανέφερε όλα όσα τον σημάδεψαν στην ζωή με τον πατέρα του.
Ειδικότερα εξήγησε πώς σταδιακά όλη η οικογένεια υπέφερε και ζούσε μαρτυρικά δίπλα σε έναν εθισμένο άνθρωπο. «Είμαι εδώ να το συζητήσω γιατί είμαι καλά. Το χιούμορ είναι η άμυνά μου. Δεν έχω μίσος. Προσπαθώ μέσα από όλα να βγάλω κάτι καλό. Η λέξη είναι «τα κατάφερα». Δηλαδή να μην γίνω κάτι που ήταν προδιαγεγραμμένο να γίνω», είπε.
Όσα έγιναν στα πρώτα χρόνια της ζωής του
Ενώ συνέχισε με την εξομολόγησή του: «Όταν μπαίνεις φυλακή στη δεκαετία του 70, σίγουρα δεν βγαίνεις ο ίδιος άνθρωπος. Ήταν πολύ διαφορετικός όταν βγήκε από τη φυλακή. Η μητέρα μου άλλον παντρεύτηκε άλλον είχε στην πορεία. Δεν χώριζες εκείνες τις εποχές. Δεν μπορούσαν τότε οι γυναίκες να πουν «παίρνω διαζύγιο». Ήταν δακτυλοδεικτούμενες στην κοινωνία. Είχε μείνει έγκυος στην αδερφή μου
Φυσικά εκείνος ο κατήφορος δεν είχε τελειωμό. Βγήκε πολύ πιο άγριος. Η μητέρα μου έζησε πολύ ακραία κατάσταση. Ξαναμπήκε φυλακή. Μετά τον πήρε η κάτω βόλτα δεν είχε τελειωμό. Τα προβλήματα συνέχισαν και ο δέκτης ήταν η μητέρα μου. Κάποια στιγμή το φάσμα του έγινε τεράστιο, μπήκαν και τα παιδιά.
Θυμάμαι να είμαι κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο με την αδελφή μου. Και ο πατέρας μου να προσπαθεί να αυτοκτονήσει με χάπια. Κι απέξω να είναι πυροσβεστικές, ασθενοφόρα και να απειλεί ότι θα μας σκοτώσει. Το θυμάμαι, έπαιζα με τα κουτιά από τα χάπια», περιέγραψε.
Η κατάσταση έφτασε σε ακόμα πιο ακραία περιστατικά
Ακόμη ήταν σε πολύ τρυφερή ηλικία: «Ήταν μεταξύ ηλικίας 5 έως 10. Θυμάμαι από ένα σημείο και μετά. Θυμάμαι που πήγαινα επισκεπτήριο στις φυλακές και δεν μου λέγανε ότι είναι φυλακή. Αλλά σε ξενοδοχείο. Έκανε αποτοξίνωση μέσα στη φυλακή. Οπότε του στοίχισε σε νοητικό και εγκεφαλικό επίπεδο σε βαθμό να βγει πραγματικά άρρωστος. Νόμιζα ότι έτσι είναι οι μπαμπάδες. Γιατί δεν είχα άλλη εικόνα.
Είχε εμμονή με τον θείο μου που βοηθούσε τη μητέρα μου. Αλλά μας βοηθούσε και η γιαγιά μου. Οπότε όλη αυτή η εμμονή πέρασε σε μένα, δεν ξέρω γιατί. Αφού μου έλεγε ότι μιλάω σαν γυναικούλα. Για πολλά χρόνια άλλαζα τη φωνή μου. Καθώς δεν κοιμόμουν το βράδυ, πήγαινα σχολείο και κοιμόμουν στο θρανίο. Υπήρχε πολύ τρομοκρατία. Ενώ από τα 7 έως τα 10 άκουγα το ίδιο πράγμα. Έπαθε μια εμμονή μαζί μου, ένα κόλλημα ότι θα γίνω γκέι. Ήθελε η μητέρα μου να χωρίσει, αλλά υπήρχε πολύς φόβος», είπε ο Γιώργος Μαυρίδης μεταξύ άλλων.
