Στο Στούντιο 4 βρέθηκε ο Νίκος Καραθάνος με αφορμή το έργο Οιδίπους που ανεβαίνει στις 26 και 27 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Ακόμη στην κουβέντα του με τους παρουσιαστές έκανε λόγο για τις ανάγκες στήριξης και φροντίδας του κάθε ανθρώπου. «Ξέρεις τι θάρρος προϋποθέτει να ζεις την κάθε μέρα και να μη γύρεις προς κάποια πλευρά… Γιατί αυτό το αντιλαμβάνεσαι και μικρός. Τα παιδιά είναι εξαιρετικά τρυφερά με έναν ψυχισμό εύθραυστο.
Αλλά δεν τυχαίνουν πάντα της ανάλογης φροντίδας ή δεν καταλαβαίνουν τον εαυτό τους. Τώρα περισσότερο ζητάν βοήθεια οι άνθρωποι και μπορούν να επισκευάζουν τον εαυτό τους.
Εμείς έπρεπε να γλύψουμε μόνοι μας τις πληγές μας. Τώρα ίσως γίνεται λιγάκι πιο γρήγορα. Παλιά δεν υπήρχε αυτό, ο καθένας πήγαινε με τις χαρακιές του. Όμως δεν ενδιαφέρονταν, ήταν μια εποχή άλλη. Τώρα είναι καλύτερη. Το λέω γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Πολλοί άνθρωποι ξεκίνησαν, αρκετοί έφτασαν και κάποιοι σταμάτησαν.
Ενδιάμεσα κάποιοι κατέβηκαν. Οφείλουμε μεγάλο σεβασμό στους ανθρώπους, όποια στιγμή και να είναι κοντά μας και για όσο είναι. Πρέπει να τους τιμούμε και να τους αναφέρουμε όλους, ανέφερε.
«Τα καλά λόγια είναι ευχάριστα, όμως κρατάνε λίγο. Αλλά μετά μένεις πάντα μόνος, όπως μένει κάθε άνθρωπος. Σκοπός δεν είναι τα κοπλιμέντα. Είναι να κάνεις μια δουλειά και να ενώνεσε με ανθρώπους, να κάνεις παρέα. Αλλά ανακατεύεσαι με τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη κωμωδία και στο τέλος να υπάρχει μια ισότητα», πρόσθεσε.
Η πρώτη επαφή με τον Νίκο Κούρκουλο
Ακόμη είπε πως ο Νίκος Κούρκουλος του έδωσε την ευκαιρία για την πρώτη του σκηνοθετική δουλειά στο Εθνικό Θέατρο. «Με αγαπούσε. Όταν πήγαμε στο γραφείο του με τη φίλη μου την Έλλη, στην πρώτη δουλειά, κοιμόταν και πριν διάβαζε τον Ιούλιο Καίσαρα, είχε το βιβλίο στο κομοδίνο.
Έφυγε από την καρέκλα του και κάθισε κάτω μαζί μας στο πάτωμα και μου λέει «τι θες να κάνεις». Ενώ ερχόταν και σε άλλες παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο, οπότε αν μου έλεγαν κάτι αρνητικό…
Μία μέρα, τον βλέπω νύχτα, έρχεται και μου λέει, «ποιος σε πείραξε αγόρι μου; Εγώ είμαι εδώ». Τελείωσα τη σχολή του Εθνικού και πήγα να ζητήσω 50 δραχμές παραπάνω. Είχα φορέσει και το κοστούμι μου κιόλας. Με κοίταζε καλά καλά, μου τα έδωσε στο τέλος. Αλλά ήταν σαν να έλεγε «τι φρούτο, τι πεύκο είναι αυτό». Πολλές φορές μιλάμε χωρίς να μιλάμε», είπε ο Νίκος Καραθάνος.
Ο Νίκος Καραθάνος στο Στούντιο 4
