Για τα δύσκολα παιδικά κι εφηβικά χρόνια μίλησε ο Κώστας Φαλελάκης στην εκπομπή Πρωίαν σε Είδον. Ο ηθοποιός έκανε λόγο για το έργο WONNANGATTA που ανεβάζει μαζί με τον Αλέξιο Κοτσώρη στο θέατρο Αγγέλων Βήμα τον Νοέμβριο.
Ενώ απαντώντας στις ερωτήσεις του Φώτη Σεργουλόπουλου και της Τζένης Μελιτά, εξήγησε πόσο σκληρά μεγάλωσε στο χωριό του. «Έχω μεγαλώσει σε μια απομονωμένη περιοχή. Γεννήθηκα σε ένα χωριό που λέγεται Ραβδούχας, στον κόλπο της Κισσάμου απέναντι από το Καστέλι. Δεν είχε ούτε ρεύμα ούτε νερό. Το νερό το φέρναμε από την πηγή σε πιθάρια.
Δεν μου άρεσε καθόλου όταν ήρθε το ρεύμα. Γιατί το κοιτούσες και έβλεπες μετά αστράκια. Ήταν σαν να ζούσαμε σε έναν περασμένο αιώνα. Αλλά δεν με πείραζε γιατί δεν ήξερα τι υπάρχει πέρα από αυτό. Στο χωριό μου όταν νύχτωνε έπεφτε βαθύ σκοτάδι. Αλλά ήταν μια κοινωνία ευτυχισμένη αν δεν είχε επιρροές από έξω. Εκεί μπήκε το δηλητήριο.
Όταν πήγα στο γυμνάσιο στη διπλανή κωμόπολη στο Κολυμπάρι που τα είχε όλα. Ρεύμα, αυτοκίνητα, δρόμους. Τότε κατάλαβα πόσο φτωχοί είμασταν εμείς, όλοι στο χωριό. Αισθάνθηκα πολύ άσχημα, ήμουν ο μόνος στο σχολείο που φορούσα μπλαλωμένα ρούχα. Εμένα και την αδερφή μου μας έλεγαν «τα παιδιά της τρελής» λόγω της ασθένειας της μητέρας μου», είπε στην εκπομπή Πρωίαν σε Είδον.
