Μπορεί η τιμή των καυσίμων να έχει φτάσει στα ύψη, μπορεί οι τσούχτρες, μωβ ή θαλασσιές, να περιπολούν στις ακτές, μπορεί βουλευτές και υπουργοί να έχουν πάρει σβάρνα την περιφέρεια σαν να είμασταν σε προεκλογική περίοδο, όμως τίποτα δεν σήμανε συναγερμός στα social όσο ο μύλος στα Mad Awards με τον Snik και τον Light.
Βροχή έπεφταν οι ειδοποιήσεις από τις 11 και μετά για τις «ψηλές» που αντάλλαξαν οι δύο σταρ της εγχώριας τραπ σκηνής, υποκατηγορίας -ή παραφθορά θα μπορούσε να πει κανείς- της hip hop σκηνής του πάλαι ποτέ.
Και γιατί όχι; Snik και Light προσέφεραν τσάμπα θέαμα σε μια γιορτή που έχει χάσει από καιρό τη λάμψη της και τα δύο χρόνια της πανδημίας την αποτέλειωσαν. Παλιά ονόματα, παλιές εμφανίσεις, παλιές ιδέες. Χωρίς beef (τον καυγά εννοούμε) πως θα βγει η βραδιά;
Η ελληνική τραπ σκηνή για εκείνους που νομίζουν ακόμα ότι beef σημαίνει βοδινό
Τραπ στην Ελλάδα σημαίνει πάρτι για προέφηβους με ενεργειακά ποτά και αλμυρό εισιτήριο. Σημαίνει το τελευταίο αμόρε του Snik, ο οποίος αφού χώρισε από την Ηλιάννα Παπαγεωργίου βρήκε αλλού παρηγοριά. Σημαίνει «beef» -σκυλοκαυγάς δηλαδή- για το σε ποιον ανήκουν τα έσοδα από τα τραγούδια του Mad Clip μετά τον θάνατό του. Σημαίνει χρυσές καδένες, γρήγορα αμάξια, ρολόγια που σου πέφτει ο καρπός και φιρμάτα σνίκερς. Και πάνω από όλα γκόμενες, με αναλογίες που θυμίζουν την Κίμ Καρντάσιαν στα καλύτερά της και ύφος ξελιγωμένο. Και τσάμπα μαγκιά με όπλα πραγματικά ή ιμιτασιόν και μπράβους -crew τους λένε οι Αμερικανοί «ομόλογοί» τους που μιμούνται.
Η τραπ, σε αντίθεση με τη ραπ και τη χιπ χοπ, είναι απροσχημάτιστα μικροαστική, η αποθέωση του καταναλωτισμού και της κουλτούρας της κλειδαρότρυπας. Τα δε έργα της είναι θνησιγενή, πιο πολύ και από τα ρούχα των μεγάλων αλυσίδων «γρήγορης μόδας» -το σημερινό σουξέ αύριο δεν θα το θυμάται κανείς.
Οι Έλληνες αστέρες της τραπ και πόσο «μετράνε»
Βασιλιάς της ελληνικής τραπ σκηνής είναι ο Snik. Είναι αυτός που έχει τις περισσότερες ακροάσεις στις πλατφόρμες streaming και τα περισσότερα views στο youtube. Είναι επίσης αυτός που έχει τους περισσότερους ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τους περισσότερους χορηγούς και τις πιο «πρεστιζάτες» γκόμενες. Έχει επίσης ένα ισχυρό δίκτυο συνεργατών – έχει κάνει σουξέ με την Τάμτα– και είναι γέννημα – θρέμμα των βορείων προαστείων.
Το τελευταίο σουξέ του, το οποίο «μοιράζεται» με τους Toquel, MG και Gameboy έχει τίτλο «Wet», και ήταν υποψήφιο στην κατηγορία Καλύτερο urban/hip hop track στα Mad Awards, ένα βραβείο που δεν απονεμήθηκε ποτέ.
Ακολουθεί ο Light. Ο «μαύρος Έλληνας» (nero Greco), Θεσσαλονικιός με πατέρα Κενυάτη, που έχει στο ενεργητικό του τρία στούντιο άλμπουμ και πολλές συνεργασίες, ανάμεσα και μερικές άκρως επιτυχημένες με τον Snik, τα τραγούδια «Tony Montana» και «Gucci Mane». Όμως η σχέση ανάμεσα στους δύο τέως φίλους και συνεργάτες έσπασε και από τότε ανταλλάσσουν απειλές και, αν βρεθούν από κοντά, πάντα με τους ακόλουθους τους, καμιά ψιλή.
Ο λόγος που ο Light βρίσκονταν στον χώρο των «επισήμων» στα Mad Awards δεν είναι άλλος από το «Oplo», την τελευταία του συνεργασία με τον Trannos που στοίχισε στον δεύτερο ένα γενναίο πρόστιμο και μερικούς μήνες με αναστολή.
Στο ίδιο επίπεδο με τον Light από άποψη δημοφιλίας βρίσκεται και ο Trannos, ο δημιουργός της «Madame», ο οποίος έγινε γνωστός και σε όποιον δεν τον γνώριζε χάρη στην σύλληψή του με όπλο σε έλεγχο της αστυνομίας. Ο τράπερ καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών με αναστολή αλλά και χρηματική ποινή, γεγονός που δεν τον εμπόδισε να χλευάσει την αστυνομία από τον λογαριασμό του στο Instagram, με την δήλωση ότι «βρήκαν μόνο το ένα (όπλο).
Ο Trannos, αν και βρίσκονταν δίπλα στον Light στον χώρο των VIP στα Mad Awards, δεν πήρε μέρος στη συμπλοκή σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες -ενδεχομένως να έπαιξε κάποιο ρόλο σε αυτό και η προηγούμενη καταδίκη του.
Ένα ακόμα κεφάλαιο της ελληνικής τραπ σκηνής είναι ο Lamanif, κατά κόσμον Λάμπρος Μανιφάβας. Ο εικοσιπεντάχρονος τράπερ, ο οποίος πριν από κάποιους μήνες κατήγγειλε στις αρχές ότι έπεσε θύμα revenge porn ζει πλέον στη Γερμανία, μετά και από την ταυτοποίηση των δραστών από το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών, όπου περιμένει πότε θα κληθεί από τη Δικαιοσύνη.
Το εντυπωσιακό στην υπόθεση του Lamanif είναι πως ανάμεσα στους πέντε δράστες που αναφέρονται στη δικογραφία, περιλαμβάνεται κατά πληροφορίες και ένας εκ των πρωταγωνιστών των επεισοδίων στην απονομή των βραβείων Mad καθώς και άτομα τα οποία ενέχονται σε υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών.
Και βέβαια μην ξεχνάμε τον Toquel, ο οποίος έδωσε το παρών στη φετινή απονομή με το «Wet» σε συνεργασία με τον Snik. Γεννημένος στο Τεπελένι έκανε το break με τραγούδι «Μπίζνες» που έφτασε τα 10 εκατομμύρια προβολές. Το «Πίσω από το τιμόνι κάνω μπίζνες, μέσα στην Αθήνα κάνω μπίζνες, όλοι μας δουλεύουμε τις νύχτες, τρώω τα λεφτά μου στις π…..ες και τα sneakers…» είναι ένα μόνο δείγμα του ταλέντου του ως στιχοπλόκου.
Στα top ονόματα της σκηνής συγκαταλέγεται και ο FY, κολλητός του Mad Clip, με τον οποίον μοιράστηκαν πολλές φορές τη σκηνή, ο οποίος ανήκει σήμερα στην σφαίρα επιρροής του Snik, με τον οποίον συνυπογράφει ένα από τα τραγούδια που ήταν υποψήφια στην κατηγορία urban/hip hop track.
Ο FY είναι κακτικός θαμώνας των Mad Awards και MadWalk όπου έκανε «μπαμ» ερμηνεύοντας το τραγούδι του «Δε με θέλουν» το 2019 με την Ηλιάνα Παπαγεωργίου.
Τέλος, κανένα αφιέρωμα στην ελληνική τραπ σκηνή δεν μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωθεί ολοκληρωμένο χωρίς τον Mad Clip, ο οποίος, αν και δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας μετά από το τραγικό τροχαίο τον Σεπτέμβριο που του κόστισε τη ζωή, ζει και βασιλεύει στα Charts.
Τα «Kotera» διατηρούν τη θέση τους ανάμεσα στα πιο «στριμαρισμένα» τραγούδια έως σήμερα. «Θέλω κότερα, ελικόπτερα, θέλω οικόπεδα Γούστα ακριβά, έχω γούστα ακριβά» είναι το ρεφρέν που δονεί μέχρι σήμερα του φανατικούς θαυμαστές του τράπερ.
Τα τραγούδια που ήταν υποψήφια για βράβευση στο Mad Awards:
