Ένα όπλο που έκανε την εμφάνισή του σχετικά πρόσφατα στον πόλεμο στην Ουκρανία και μπορεί να αλλάξει το ρου του, παρουσίασε σε σχετικό ρεπορτάζ το BBC.
Ο νέος τρόπος απειλής στο μέτωπο είναι τα drones που συνοδεύονται από ένα καρούλι με δεκάδες χιλιόμετρα οπτικής ίνας, που συνδέονται με τον χειριστή τους.
«Το σήμα βίντεο και ελέγχου μεταδίδεται μέσω του καλωδίου (της οπτικής ίνας), όχι μέσω ραδιοσυχνοτήτων. Δεν μπορεί να υπάρξει παρεμβολή από ηλεκτρονικά αντίμετρα», λέει στο BBC ο «Moderator», μηχανικός drone της 68ης Ταξιαρχίας Jaeger.
Στην αρχή του πολέμου και οι δύο πλευρές είχαν εξοπλίσει τα οχήματά τους με συστήματα που παρεμβάλλονται στα σήματα των drones. Αυτή η προστασία δεν ισχύει πλέον. Η Ρωσία έχει προβάδισμα σε αυτόν τον τύπο drone, ενώ η Ουκρανία προσπαθεί να αυξήσει την παραγωγή.
«Η Ρωσία τα χρησιμοποιεί εδώ και καιρό, εμείς μόλις τα δοκιμάζαμε. Μπορούν να πετάξουν πολύ χαμηλά, να μπουν σε σπίτια, να εντοπίσουν στόχους μέσα», σημειώνει μέσω του BBC ο Βένια, ένας χειριστής drone.
Γιατί είναι τόσο χρήσιμα αυτά τα όπλα στον πόλεμο
Τα drones αυτά έχουν ένα μειονεκτήματα -είναι πιο αργά και το καλώδιο μπορεί να μπλεχτεί σε δέντρα. Όμως, πλέον χρησιμοποιούνται ευρέως από τους Ρώσους, καθώς η μετακίνηση στρατιωτών προς τις θέσεις τους μοιάζει πιο επικίνδυνη και από την ίδια τη μάχη.
«Όταν μπαίνεις σε (κάποια) θέση, δεν ξέρεις εάν σε έχουν εντοπίσει. Εάν ναι, ίσως ζεις τις τελευταίες σου ώρες», επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Όλες, λοχίας της Μονάδας Αναγνώρισης.
Αυτό σημαίνει ότι οι στρατιώτες παραμένουν όλο και περισσότερο στο μέτωπο, έστω κι αν οι μάχες με τον… παραδοσιακό τρόπο μπορεί να μειώνονται.
Ο Όλες και οι άνδρες του είναι πεζικάριοι, στα χαρακώματα της πρώτης γραμμής. Είναι πλέον σπάνιο για δημοσιογράφους να φτάσουν ως εκεί -είναι υπερβολικά επικίνδυνο. Το BBC βρέθηκε και μίλησε μαζί τους σε ένα αγροτόσπιτο, το οποίο αυτοσχέδια βάση ξεκούρασης.
«Έχω μείνει 31 ημέρες στη θέση. Ξέρω άλλους που έμειναν 90 ή και 120. Παλιά οι εναλλαγές ήταν κάθε 3 ή 7 ημέρες», δηλώνει ο Μαξίμ στο βρετανικό Μέσο και προσθέτει: «Ο πόλεμος είναι αίμα, θάνατος, λάσπη και ένα κρύο που σου παγώνει το σώμα. Θυμάμαι τρεις ημέρες χωρίς ύπνο, σε συνεχή επιφυλακή. Οι Ρώσοι έρχονταν κατά κύματα. Ένα μικρό λάθος και θα ήμασταν νεκροί».
Όπλα κατάλληλα για μαχόμενους με χαμηλή εκπαίδευση
Ο Όλες αναφέρει ότι η ρωσική τακτική έχει αλλάξει, καθώς «παλιά επιτίθονταν κατά ομάδες. Τώρα στέλνουν έναν – δυο τη φορά. Χρησιμοποιούν μοτοσικλέτες, ακόμα και τετράτροχα. Μερικές φορές περνούν απαρατήρητοι».
Αυτό σημαίνει ότι το μέτωπο σε ορισμένα σημεία δεν είναι πλέον «χωροθετημένα». Είναι σαν μια παρτίδα σκάκι -με τις θέσεις μπλεγμένες μεταξύ τους.
Παρά τις πρόσφατες ρωσικές προόδους, η κατάληψη όλης της περιοχής του Ντονέτσκ δεν θα είναι εύκολη ή γρήγορη. Οι ουκρανικές δυνάμεις αντιστέκονται σθεναρά, αλλά χρειάζεται σταθερό ανεφοδιασμό με όπλα και πυρομαχικά.
Καθώς ο πόλεμος μπαίνει στο τέταρτο καλοκαίρι του, τα προβλήματα ανθρώπινου δυναμικού είναι φανερά. Οι περισσότεροι στρατιώτες κατατάχθηκαν μετά την εισβολή. Είχαν μόνο λίγους μήνες εκπαίδευση και έπρεπε να μάθουν τα υπόλοιπα εν μέσω ενός πολέμου που μαίνεται.
Ένα από αυτά τα παραδείγματα είναι ο Μαξίμ, ο οποίος εργαζόταν σε μια εταιρεία ποτών πριν καταταγεί στον στρατό.
Σε ερώτηση πώς βιώνει η οικογένειά του την κατάσταση αυτή, δηλώνει: «Είναι δύσκολο, είναι πραγματικά δύσκολο. Η οικογένειά μου με στηρίζει πραγματικά. Αλλά, έχω έναν γιο δύο ετών και δεν προλαβαίνω να τον δω πολύ. Ωστόσο, μιλάμε με βιντεοκλήσεις, οπότε όλα είναι όσο καλά θα μπορούσαν να είναι υπό αυτές τις συνθήκες».
Ο Μαξίμ είναι ένας στρατιώτης που μάχεται για τη χώρα του, αλλά είναι απλώς ένας πατέρας που του λείπει το δίχρονο αγόρι του. Τα όπλα αυτά κάνουν ακόμη πιο δύσκολη τη ζωή του, η οποία περιπλέχθηκε δραματικά λόγω του πολέμου.
Δείτε εικόνες από το φονικό αυτό όπλο:
