Η Stefania Maracineanu, στην οποία η Google αφιέρωσε το σημερινό Doodle, γεννήθηκε στο Βουκουρέστι και ήταν κόρη του Sebastian Mărăcineanu και της Sevastia. Ολοκλήρωσε το Λύκειο στο Κεντρικό Σχολείο Θηλέων της γενέτειράς της και το 1907 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου.
Ποια είναι η Stefania Maracineanu που τιμά η Google με Doodle
Πήρε πτυχίο στη φυσική και τη χημεία το 1910. Η διατριβή της με τίτλο «Η παρεμβολή φωτός και η εφαρμογή της στη μέτρηση μήκους κύματος» της χάρισε βραβείο. Μετά την αποφοίτησή της, δίδαξε σε λύκεια στο Βουκουρέστι, στο Ploiesti, σε Iasi και Câmpulung. Το 1915, εξασφάλισε μια θέση δασκάλας στο Κεντρικό Σχολείο Θηλέων στο Βουκουρέστι, θέση που κράτησε μέχρι το 1940.
Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, έλαβε υποτροφία που της επέτρεψε να ταξιδέψει στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές της. Το 1919 παρακολούθησε μάθημα για τη ραδιενέργεια στη Σορβόννη με τη Μαρία Κιουρ. Στη συνέχεια, συνέχισε την έρευνα με την Κιουρί στο Radium Institute μέχρι το 1926.
Έλαβε το διδακτορικό της από το Radium Institute. Η διατριβή της, η οποία δημοσιεύτηκε το 1924, διαβάστηκε στη συνεδρία της Γαλλικής Ακαδημίας στις 23 Ιουνίου 1923 από τον Georges Urbain.
Η παρατήρηση που οδήγησε στο Νόμπελ
Στο Ινστιτούτο, η Stefania Maracineanu ερεύνησε τον χρόνο ημισείας ζωής του πολωνίου και επινοήθηκαν μέθοδοι μέτρησης της διάσπασης άλφα. Αυτή η εργασία την οδήγησε να πιστέψει ότι τα ραδιενεργά ισότοπα θα μπορούσαν να σχηματιστούν από άτομα ως αποτέλεσμα της έκθεσης στις ακτίνες άλφα του πολώνιου. Μια παρατήρηση που θα οδηγούσε στο Νόμπελ του 1935 του Joliot-Curies.
Η Stefania Maracineanu ερεύνησε επίσης την πιθανότητα το ηλιακό φως να προκαλεί ραδιενέργεια, μια εργασία που αμφισβητήθηκε από άλλους ερευνητές. Ωστόσο, ένα άρθρο του 1927 από τον Geraldton Guardian παρατήρησε: «Το φθηνότερο ράδιο προμηνύεται σε μια επικοινωνία προς τη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών από μια κοπέλα επιστήμονα, την Mlle Maricaneanu, η οποία [...] μέσω μακροχρόνιων εργαστηριακών πειραμάτων, ήταν σε θέση να αποδείξει ότι ο μόλυβδος που εκτίθεται για μεγάλο χρονικό διάστημα στον ήλιο ανακτά τις ραδιενεργές του ιδιότητες».
Η Maracineanu συνέχισε να εργάζεται στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού μέχρι το 1929, μετά από το οποίο επέστρεψε στη Ρουμανία και άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Πραγματοποίησε πειράματα διερευνώντας τη σχέση μεταξύ ραδιενέργειας και βροχοπτώσεων, και βροχοπτώσεων με σεισμούς.
Ο θάνατος από ακτινοβολία
Στις 29 Νοεμβρίου 1935, ο Nicolae Vasilescu-Karpen έδωσε μια διάλεξη στη Ρουμανική Ακαδημία Επιστημών για την Τεχνητή ραδιενέργεια και τα ρουμανικά έργα στον τομέα αυτό, η οποία περιείχε σαφείς νύξεις στην έρευνα της Maracineanu που είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια.
Στις 24 Ιουνίου 1936, ζήτησε από την Ακαδημία Επιστημών να αναγνωρίσει το έργο της. Το αίτημά της έγινε δεκτό και στις 21 Δεκεμβρίου 1937 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας Επιστημών, στο τμήμα Φυσικής. Το 1937 διορίστηκε Διευθύντρια Ερευνών από την Ακαδημία και το 1941 προήχθη σε Αναπληρώτρια Καθηγήτρια.
Το 1942 η Maracineanu συνταξιοδοτήθηκε υποχρεωτικά. Πέθανε το 1944 από καρκίνο, σύμφωνα με αναφορές, λόγω έκθεσης σε ακτινοβολία.
Το 2013, η Poșta Română εξέδωσε επετειακό γραμματόσημο 1 Leu για να τιμήσει την επιστημονική δραστηριότητα της Maracineanu. Ωστόσο, η εικόνα στη σφραγίδα δεν ήταν δική της, αλλά της Μαρί Κιουρί.
Στις 18 Ιουνίου 2022, η Google τίμησε τη Maracineanu με ένα Google Doodle για την 140η επέτειο γέννησής της.
{https://youtu.be/cNKmd6qjFF4}