Ανέκαθεν το κρέας κατείχε εξέχουσα θέση στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, καθώς πάντα αποτελούσε ένα είδος πολυτελείας που καταναλωνόταν στις γιορτές.
Το είδος του κρέατος, καθώς και οι συνταγές που χρησιμοποιούνται διαφέρουν από εποχή σε εποχή και από τόπο σε τόπο, ακόμα και εντός της Ελλάδας.
Ιστορικά, στην Ελλάδα πάντα τρώγαμε χοιρινό ανήμερα τα Χριστούγεννα, με το έθιμο αυτό να έχει τις ρίζες του ήδη από την αρχαιότητα, όταν κάθε χειμώνα οι γεωργοί θυσίαζαν τα χοιρινά στον Κρόνο και στη θεά Δήμητρα, παρακαλώντας για ευφορία της γης και εξαγνισμό των σπιτικών.
Σε μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα, που διακρίνεται από ποικίλη γεωμορφολογία, υποκλίματα, ιστορικές καταβολές, ήθη και έθιμα, τα πιάτα που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της γιορτινής περιόδου είναι σχεδόν τόσα όσα και τα χωριά μας.
Δείτε μερικές από τις χριστουγεννιάτικες συνταγές με χοιρινό ανά την Ελλάδα:
Επτάνησα: «Πουτρίδα», ένα μαγειρευτό πιάτο που θυμίζει σούπα φτιάχνουν τα Χριστούγεννα στην Κεφαλονιά, το οποίο περιέχει χοιρινό και λάχανο ή κουνουπίδι. Οι Κερκυραίοι από την άλλη προτιμούν γεμιστή γαλοπούλα, με κάστανα και κουκουνάρι, ενώ για ορεκτικό απολαμβάνουν τη «νούμπουλο», ένα παστό αλλαντικό από χοιρινό κρέας, γνωστό και ως το ιταλικό προσούτο.
Ήπειρος: Στην Ήπειρο το ψητό γουρουνόπολο έχει την τιμητική του, όμως πρωταγωνιστούν και οι πίτες. Ειδικά στην Πρέβεζα οι κάτοικοι απολαμβάνουν την μπλατσάρα, μια πίτα με σπανάκι, φέτα και μυρωδικά, τόσο τα Χριστούγεννα όσο και τον υπόλοιπο χρόνο. Στα Ζαγοροχώρια, παραδοσιακά οι νοικοκυρές έφτιαχναν τα «Σπάργανα», ένα είδος τηγανίτας που συμβολίζει τα σπάργανα του Ιησού στη Φάτνη.
Θράκη: Τα Χριστούγεννα στη Θράκη συνηθίζεται η παρασκευή της «Μπάμπως», η οποία είναι ένα είδος κρεατόπιτας με κιμά, ρύζι και μοσχαρίσιο συκώτι καθώς και το ζερντέ, παραδοσιακό γλύκισμα με βασικά υλικά ρύζι, νερό, ζάχαρη και ανθόνερο.
Θεσσαλία: Οι κάτοικοι της Θεσσαλίας συχνά φτιάχνουν ανήμερα των Χριστουγέννων «αετόπιτα», από το ψαχνό κρέας του γουρουνιού. Ορισμένες φορές συνοδεύεται και από μπατζίνα, μια πίτα χωρίς φύλλο που αποτελείται από κολοκύθι και μπάτζο, ένα σκληρό αιγοπρόβειο τυρί. Στα Τρίκαλα, το βράδυ των Χριστουγέννων είθισται να καταναλώνεται κοντοσούβλι, δηλαδή κομματάκια χοιρινού στη θράκα, πασπαλισμένα με μπόλικο αλάτι.
Στερεά Ελλάδα: Παραδοσιακά καταναλώνεται το χοιρινό με σέληνο, καθώς και το γουρουνόπουλο στο φούρνο ή στη θράκα ως κοντοσούβλι. Πλέον, ειδικά όσοι ζουν στην πρωτεύουσα, προτιμούν γεμιστή γαλοπούλα.
Εύβοια: Ένα παραδοσιακό ευβοϊκό γεύμα είναι οι «Μπάμπες», οι οποίες περιέχουν βρασμένο παχύ έντερο γεμιστό με συκώτι, σπλήνα και μπαχαρικά, όπου το καθαρό ή όχι χρώμα της σπλήνας συμβόλιζε κατά πόσο θα είναι καλή η ερχόμενη χρονιά.
Δωδεκάνησα: Εκ των ων ουκ άνευ είναι τα γιαπράκια (ντολμαδάκια) στα Δωδεκάνησα, με το τύλιγμα του λάχανου γύρω από τον κιμά να συμβολίζει το φάσκιωμα του Χριστού.
Κρήτη: Οι Κρητικοί δεν παραλείπουν ποτέ να συμπεριλάβουν σύγκλινο, απάκι και «τσιγαρίδες» (κομμάτια μαγειρεμένου λίπους με μπαχαρικά) στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Στο Λασίθι μια ντόπια γιορτινή λιχουδιά είναι το τηγανιτό συκώτι, ενώ στα Σφακιά παραδοσιακά τρώνε ομαθιές, που έχουν ως βάση τους τα έντερα του χοίρου.
