Τα Λιχαδονήσια οι Αθηναίοι τα ανακάλυψαν πρόσφατα. Οι ντόπιοι, που διατηρούν σπίτια κατά μήκος της ακτής του Μαλλιακού, τα γνωρίζουν από παλιά. Άλλωστε, μέχρι το 1981, το μεγαλύτερο από τα νησιά, η Μανολιά, είχε 5 μόνιμους κατοίκους.
Ήταν οι τελευταία καταγεγραμμένοι κάτοικοι αυτού του επίγειου παράδεισου, των οποίων οι κατοικίες, εγκαταλειμμένες και «φαγωμένες» από στοιχεία της φύσης υπάρχουν για να μας θυμίζουν την παρουσία τους.
Πώς θα φτάσετε στα Λιχαδονήσια
Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τα Λιχαδονήσια είναι προσιτά από την Αθήνα μέσω Καμένων Βούρλων -μιλάμε φυσικά για εκείνους που δεν διαθέτουν ιδιωτικό πλεούμενο. Μετά από μια διαδρομή περίπου 2 ωρών -τόσο κάνει να φτάσει κανείς στα Καμένα Βούρλα σε φυσιολογικές συνθήκες κυκλοφορίας-, ο επισκέπτης θα επιβιβαστεί σε ένα από τα σκάφη που κάνουν την διαδρομή προς τις «ελληνικές Σεϋχέλλες». Η διαδρομή με το καραβάκι διαρκεί περίπου μια ώρα και μετά από μια μίνι ξενάγηση στα νησιά, αποβιβάζει τους σύγχρονους Ροβινσώνες στις δύο προσβάσιμες παραλίες του συμπλέγματος. Την παραλία της Μανολιάς και τη Νέα Παραλία στο Μικρό Λιχαδονήσι. Η υπόλοιπη ακτογραμμή είναι ακατάλληλη για κολύμβηση λόγω του ηφαιστιογενούς εδάφους.
Οι δύο παραλίες είναι οργανωμένες στην μεγαλύτερη έκτασή τους και διαθέτουν καντίνα. Μάλιστα η καντίνα στην Μανολιά είναι ξακουστή γιατί, εκτός από καφέ και αναψυκτικά, σερβίρει σαρδέλες και καλαμάρια από τη σχάρα με ουζάκια για τους μερακλήδες.
Εννοείται, ότι ακτοπλοϊκή σύνδεση υπάρχει και από την Εύβοια, από τη Λιχάδα και από τον Άγιος Γεώργιο. Απλά, ο χρόνος για μια μονοήμερη εκδρομή είναι απαγορευτικός.
Μύθοι και πραγματικότητα
Τα Λιχαδονήσια πήραν το όνομά τους από τη Λιχάδα, τον οικισμό στη Βόρεια Εύβοια, του οποίου μοιάζουν με προέκταση.
Άλλωστε, σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για τμήματα της ευβοϊκής γης που αποκόπηκαν από τη στεριά εξαιτίας ηφαιστειακής δραστηριότητας,. Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στην υπόθεση ότι οι νησίδες είχαν και μεγαλύτερο μέγεθος από το σημερινό, μέχρι που τμήματά τους βυθίστηκαν κατά τη διάρκεια ενός καταστροφικού σεισμού το 426 π.Χ.
Κατά τη μυθολογία ωστόσο, η γέννηση των νησιών οφείλεται σε μια ακόμα ιστορία συζυγικής ζηλοτυπίας. Ο Λίχας, πιστός σύντροφος του Ηρακλή, μετέφερε στη σύζυγό του, Διηάνειρα, ότι ο άνδρας της ερωτεύτηκε την Ιόλη. Εκείνη έξαλλη από ζήλια, για να τον εκδικηθεί, του έστειλε ως δώρο έναν δηλητηριασμένο χιτώνα.
Πριν πεθάνει, ο Ηρακλής εκσφενδόνισε τον Λίχα στη θάλασσα, προς το ακρωτήρι Κήναιο. Από τα μέλη του ο Ποσειδώνας δημιούργησε τα μικρά νησάκια, γνωστά σήμερα ως Λιχαδονήσια.
Ολόκληρη η ιστορία του τραγικού τέλους του Ηρακλή περιγράφεται στην τραγωδία του Σοφοκλή «Τραχίνιαι».
Για ποιον λόγο να πάτε στα Λιχαδονήσια
Τα Λιχαδονήσια αποτελούσαν για δεκαετίες «προνόμιο» των ιδιοκτητών σκαφών, κυρίως αλιείας, της περιοχής. Ένας πραγματικός παράδεισος με τιρκουάζ νερά, λευκή άμμο τον οποίο, μετά την οριστική εγκατάλειψη από τους κατοίκους, τιμούν με την παρουσία τους δελφίνια και φώκιες που έχουν βρει εκεί καταφύγιο.
Την τελευταία εικοσαετία τα πράγματα έχουν μεταβληθεί σημαντικά. Τα σαββατοκύριακα είναι σκόπιμο κανείς να πάει νωρίς για να βρει θέση σε ομπρέλα και γενικά να απολαύσει το τοπίο σε σχετική ηρεμία.
Η θάλασσα, στις παραλίες που προσφέρονται για κολύμπι, είναι ζεστή και ρηχή και θυμίζει πισίνα. Στη Μεγάλη Στρογγυλή στον βυθό της θάλασσας διακρίνονται τα ερείπια του ρωμαϊκού υδραγωγείου, σιωπηλού μάρτυρα της ανθρώπινης παρουσίας στα νησιά πριν από πολλούς αιώνες.
Και βεβαίως, ο βυθός στα Λιχαδονήσια κρύβει κι ένα ακόμα αξιοθέατο.
Στα δυτικά της Μονολιάς και του Μικρού Λιχαδονησίου, αν η θάλασσα δεν είναι ταραγμένη, διακρίνεται με ευκρίνεια στον βυθό το ναυάγιο του γερμανικού τσιμεντόπλοιου Pioneer I. Το πλοίο που μετέφερε πολεμικό υλικό για τις δυνάμεις του Άξονα βυθίστηκε μετά από βομβαρδισμό και «έκατσε» στον βυθό σε κυμαινόμενο βάθος 9 με 16 μέτρων.
Το αξιοπερίεργο είναι το πλοίο είναι τσιμεντόπλοιο, ένα είδος πλοίων που ναυπηγήθηκαν από τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω της έλλειψης χάλυβα.
Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί μόνο 2 ναυαγισμένα τσιμεντόπλοια σε όλον τον κόσμο και αποτελούν πόλο έλξης για τους κυνηγούς ναυαγίων και όχι μόνο.
