Η Αθήνα τον Αύγουστο είναι ένα παράδεισος για τους εναπομείναντες κατοίκους που έχουν μια σπάνια ευκαιρία να απολαύσουν τις ομορφιές της χωρίς τον συνήθη συνωστισμό και την ταλαιπωρία. Να κολυμπήσουν στις απέραντες παραλίες τις Αττικής χωρίς να δαπανήσουν τη μισή μέρα τους για τη μετακίνησή τους, να πιούν τον καφέ τους χωρίς τα αυτοκίνητα που κορνάρουν ανυπόμονα δίπλα τους και να βρουν τραπέζι στ’ αγαπημένα τους μαγαζιά, εφόσον βέβαια παραμένουν ανοιχτά.
Το μεγαλύτερο στοίχημα φυσικά είναι οι παραλίες. Τίποτα καλύτερο από μια δροσερή βουτιά στη θάλασσα για όσους υπέμειναν στωικά τους καύσωνες των προηγούμενων εβδομάδων. Κι αυτό με το πρόσθετο πλεονέκτημα των άδειων δρόμων και των λιγοστών επισκεπτών, αφού οι περισσότεροι παλεύουν για μια θέση να απλώσουν την πετσέτα του στους νησιωτικούς προορισμούς της χώρας.
Οι 6 παραλίες κοντά στην Αθήνα για τον Δεκαπενταύγουστο
Παραλία Σχινιά
Η παραλία του Σχινιά, από το τέλος του σχολικού έτους, είναι από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Αττικής για άραγμα δίπλα στη θάλασσα. Η αμμουδιά που εκτείνεται σε μήκος πολλών χιλιομέτρων, τα ανάβαθα νερά και η ποικιλομορφία από άποψη εξυπηρέτησης και υποδομών την καθιστά νούμερο ένα επιλογή για πολλούς Αθηναίους. Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς την εύκολη πρόσβαση, είναι λογικό ότι τον Ιούλιο, ειδικά τα σαββατοκύριακα, η παραλία είναι κατάμεστη από κόσμο.
Όχι πια. Τον Δεκαπενταύγουστο πολλοί από τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής έχουν πάρει την άγουσα για τα νησιά και οι εναπομείναντες κάτοικοι της πόλης έχουν φύγει, ο Σχινιάς μεταμορφώνεται. Ακόμα και στα πολυσύχναστα κομμάτια της παραλίας, που κατακλύζονται από beach bars, Αλλά το πιο ωραίο κομμάτι είναι αυτό που γειτονεύει με το προστατευόμενο δάσος, όπου μπορεί κανείς να τοποθετήσει την ομπρέλα του χωρίς δυσκολία.
Κι αφού απολαύσει το μπάνιο του, μπορεί να κατευθυνθεί σε κάποιο από τα αξιόλογα ταβερνάκια της περιοχής για να συμπληρώσει την απόλαυση με φρέσκο ψαράκι και όλα τα συμπαρομαρτούντα της καλοκαιρινής ταβερνοκατάνυξης.
Παραλία ΚΑΠΕ, Λεγρενά
Και τι δεν έχει γραφτεί για την παραλία που πήρε το όνομά της από το ακρωνύμιο του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ). Πριν η ύπαρξή της γίνει κοινός τόπος, οι λίγοι μυημένοι κατέβαιναν με ευλάβεια τα 99 σκαλάκια που σε οδηγούν στον απάνεμο κολπίσκο για μεταλάβουν από τη μαγεία της «μυστικής» παραλίας.
Από τότε πέρασε καιρός και ειδικά τα σαββατοκύριακα στην παραλία επικρατεί το αδιαχώρητο. Ο συνδυασμός του τοπίου – τα βράχια που περικλείουν την παραλία αποκλείουν τα αυτοκίνητα από το οπτικό πεδίο των επισκεπτών και δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεσαι σε νησί. Και η ανυπαρξία οργανωμένων υποδομών την κάνει ακόμα πιο ελκυστική σε εκείνους που αρνούνται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για δύο τετραγωνικά άμμου.
Τον Αύγουστο η παραλία ΚΑΠΕ επιστρέφει στη φυσιολογική κατάστασή της. Εκτός από τους ελάχιστους περίοικους, οι επισκέπτες από άλλες περιοχές είναι λιγοστοί και ορμίσκος με τα καταγάλανα νερά υποδέχεται τους πιστούς του. Για εκείνους που θα ήθελαν να περάσουν εκεί την ημέρα τους και να θαυμάσουν το πανοραμικό ηλιοβασίλεμα από την παραλία, συστήνεται να έχουν μαζί τους τα απαραίτητα, ομπρέλα, αντηλιακό και νερό.
Λιμανάκια Βουλιαγμένης
Ο λαιμός της Βουλιαγμένης και τα λιμανάκια στη συνέχεια της οργανωμένης παραλίας κρύβουν πολλά μυστικά και είναι το σταθερό καταφύγιο κυρίως των νεότερων που βρίσκουν καταφύγιο στα βράχια. Η σκιά είναι ανύπαρκτη και δεν θα βρείτε νερό ή καφέ αν δεν έχετε προηγουμένως λάβει τα μέτρα σας.
Επειδή τα Λιμανάκια έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλή τα τελευταία χρόνια, τον Ιούλιο μόνο οι ελάχιστοι που ξυπνούν νωρίς βρίσκουν θέση στα βράχια για να απλώσουν την πετσέτα τους. Όμως, το τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου η κίνηση χαλαρώνει και οι τρεις μικροσκοπικοί ορμίσκοι που θυμίζουν φιορδ καθώς τους βλέπεις από ψηλά ανακτούν κάτι από την άγρια ομορφιά τους.
Για τους αμετανόητους, η καντίνα πάνω από το τρίτο λιμανάκι, στο επίπεδο του δρόμου έχει κατακτήσει cult status ανάμεσα στους παραθεριστές και στους ξενύχτηδες.
Ψάθα
Στις άκρες του Κορινθιακού Κόλπου, η Ψάθα είναι η παραλία που προτιμούν οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής όταν ο υδράργυρος στην Αθήνα χτυπάει κόκκινο. Με μήκος που ξεπερνάει τα τρία χιλιόμετρα, χρυσή άμμο και κάμποσα ταβερνάκια που εξυπηρετούν τις ανάγκες των επισκεπτών, είναι μια από τις ωραιότερες παραλίες της Αττικής, που χωράει τους πάντες στην γενναιόδωρη αγκαλιά της.
Η Ψάθα είναι η παραλία που θα επιλέξετε αν έχετε οικογένεια, αφού διαθέτει οργανωμένα κομμάτια και την αντίστοιχη εξυπηρέτηση. Για ησυχία και απομόνωση, τα βήματα σας θα σας οδηγήσουν προς τα άκρα της παραλίας όπου βρίσκουν καταφύγιο μόνο ζευγαράκια και αμετανόητοι φυσιολάτρες.
Μικρή Χαμολιά στην Βραυρώνα
Στη Μικρή Χαμολιά δεν θα βρείτε ξαπλώστρες, ούτε καταστήματα για καφέ, νερό ή σνακ. Τα λιγοστά δέντρα παρέχουν την απαραίτητη σκιά στους λουόμενους. Όμως, από τότε που η παραλία έγινε γνωστή, ο κόσμος πολλαπλασιάστηκε και η σκιά έγινε είδος εν ανεπαρκεία.
Τον Δεκαπενταύγουστο η Μικρή Χαμολιά, όπως και οι περισσότερες παραλίες της Αττικής, όπου δεν υπάρχουν ξενοδοχειακές μονάδες, αδειάζει και το απάνεμο λιμανάκι αποκαλύπτεται ξανά σε όλη του τη γοητεία.
Ερωτοσπηλιά, Σαρωνίδα
Παραλίες με την επωνυμία Ερωτοσπηλιά υπάρχουν πολλές στην Αττική. Πρόκειται για παραλίες που δεν είχαν οπτική επαφή με τον δρόμο -αυτό πριν από χρόνια- και προσφέρονταν για ζευγαράκια που επιζητούσαν απομόνωση.
Μια από αυτές τις παραλίες βρίσκεται κοντά στη Σαρωνίδα. Περιτριγυρισμένη από βραχώδεις σχηματισμούς και πλούσια βλάστηση, με χρυσή άμμο και κρυστάλλινα νερά, προσελκύει εκείνους που επιζητούν την ησυχία και την ανεμπόδιστη επαφή με τη φύση. Όπως όλες οι «κρυφές» παραλίες της Αττικής συγκεντρώνει και αυτή κόσμο μόλις το καλοκαίρι δείξει τα «δόντια» του και το οργανωμένο τμήμα της παραλίας της Σαρωνίδας ξεχειλίζει από κόσμο. Το Δεκαπενταύγουστο, η παραλία αδειάζει επιτέλους από τους επισκέπτες και προσφέρεται για αποδράσεις από την πόλη, χωρίς ενοχλητικούς περισπασμούς από τα beach bars με την αδιάκοπη κίνηση και την μουσική στη διαπασών.
