Η αξιοποίηση των κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης, οι ελλείψεις ειδικών γιατρών στο ΕΣΥ, η χρονίζουσα προσπάθεια για δημιουργία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας αλλά και το αξεπέραστο -όπως εξελίχθηκε- πρόβλημα με το clawback, είναι τα θέματα αιχμής του 2024, με το 2025 να μην προβλέπεται πολύ διαφορετικό…
Όλα χρειάζονται χρόνο! Κι αν το clawback «στραγγαλίζει» από πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες, ως μικρά εργαστήρια της γειτονιάς, χρόνια μετά την υπόσχεση ότι πρόκειται για προσωρινό μέτρο της πτωχευμένης Ελλάδας των μνημονίων, οι ελλείψεις παθολόγων είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εδώ και χρόνια θανάτου στο ΕΣΥ και όχι μόνο… Διότι γιατί να επιλέξει ένας νέος γιατρός την ειδικότητα που λείπει περισσότερο στα δημόσια νοσοκομεία και να περάσει τον εργασιακό του βίο εφημερεύοντας μέχρι τελικής πτώσεως, αρκετές φορές χωρίς επικουρικές ειδικότητες και ανάλογο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό;
Ομοίως, οι ιδιώτες γιατροί γιατί να συμμετάσχουν σε μία ΠΦΥ που αλλάζει τα δεδομένα στο ιδιωτικό τους ιατρείο προς το χειρότερο, χωρίς αυτό που οι ίδιοι εκτιμούν ως «επαρκές κέρδος»; Πολλοί εξ αυτών, ειδικά οι νεότεροι, επιλέγουν να μετοικίσουν στην Κύπρο και να λάβουν 4 και 5 φορές μεγαλύτερο μισθό (!) με καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αν δεν επιλέξουν να πάνε κάπου πιο μακριά με σκοπό να μην επιστρέψουν ποτέ πίσω στη χώρα που τους πληγώνει…
Υπουργεία Οικονομικών και Υγείας κάνουν βέβαια το τελευταίο διάστημα προτάσεις αυξήσεων μισθών και επιδομάτων, κινήτρων κάθε είδους αλλά κυρίως οικονομικών, ώστε να προσελκύσουν νέους εξειδικευμένους γιατρούς στα νησιά μας και άλλα απομακρυσμένα μέρη της χώρας. Αλλά αν ένας νέος δεν κατάγεται από εκεί και δεν έχει υποστηρικτικό δίχτυ στο συγκεκριμένο τόπο, γιατί να φύγει από το μεγάλο αστικό κέντρο με τις περισσότερες ευκαιρίες; Επιλέγει απλά να πάει στο εξωτερικό…
Κατά τα άλλα, εντείνονται οι προσπάθειες για ενεργοποίηση των αντανακλαστικών των πολιτών για να κάνουν καλύτερη πρόληψη αλλά, επειδή εδώ είναι… Ελλάδα, οι καμπάνιες ενημέρωσης δεν επαρκούν για να δούμε κάποιο απτό αποτέλεσμα. Χρειάζεται ουσιαστική, βαθιά αλλαγή νοοτροπίας που είναι ανάγκη να στοχεύει στα μικρά παιδιά: Αυτά μπορούν να εμπεδώσουν το όφελος από τη μη έναρξη του καπνίσματος, αυτά μπορούν να βάλουν στη ζωή τους την άσκηση, αυτά μπορούν να συνηθίσουν να εξετάζονται σε προληπτικό επίπεδο ως ενήλικες και να πηγαίνουν εγκαίρως σε γιατρό όταν έχουν κάποιο σύμπτωμα…
Οι ενήλικες, -ειδικά οι άνω των 50 ετών σήμερα- είναι εμποτισμένοι από την απογοήτευση χρόνιων ελλείψεων, παθογενειών και δυσλειτουργιών στο ΕΣΥ και την ΠΦΥ, από την καταθλιπτική αντίληψη ότι «η μόνη χαρά που έχω, είναι το κάπνισμα και το φαγητό», και από το συνεχή αγώνα επιβίωσης στον οποίο αρκετοί επιδίδονται αδιάλειπτα από το 2010 και μετά…
Το νόημα φαίνεται να έπιασε η ομάδα της αναπληρώτριας υπουργού Υγείας που στην εκστρατεία κατά της παιδικής παχυσαρκίας, το εθνικό σχέδιο στοχεύει στα παιδιά σχολικής ηλικίας με στοχευμένη ενημέρωση για την ανάγκη λήψης ενός υγιεινού πρωινού, την καθημερινή άσκηση και γενικά την αγάπη για έναν υγιεινό τρόπο διαβίωσης. Αν αυτό πρακτικά λειτουργήσει, είναι μία παρακαταθήκη για την επόμενη γενεά Ελλήνων κι ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση…
Στο αφιέρωμα αυτό θα διαβάσετε επίσης πολλές ελπιδοφόρες ειδήσεις για τη θεραπεία καρκίνων, τα νεότερα από τα τελευταία πανευρωπαϊκά συνέδρια -Καρδιολογίας και Νευρολογίας- αλλά και ό,τι θα θέλατε να γνωρίζετε για το διαβήτη, τη διατροφή, την οστεοπόρωση και τα εμβόλια.
