Δύο άνθρωποι με ευαισθησίες και φρέσκες ιδέες πήραν την εμπειρία δεκαετιών από τα επαγγέλματά τους και δημιούργησαν κάτι εντελώς καινούργιο που υπόσχεται πολλά στο χώρο της ψυχικής υγείας…
Πολλοί βρίσκουν γοητευτικό χόμπι την ενασχόληση με τη φωτογραφία και μάλιστα επενδύουν χρόνο και χρήμα για να την αναγάγουν σε αυτό που είναι: Μια σύγχρονη Τέχνη. Εξάλλου, πολλοί παραδέχονται σήμερα ότι όλοι έχουμε να ωφεληθούμε από την ολοκλήρωση της ψυχοθεραπείας μας, σε κάποια φάση της ζωής, καθώς όλοι κρύβουμε μέσα μας καταπιεσμένα συναισθήματα, επιθυμίες και τραύματα… Πόσοι εξ ημών όμως έχουν σκεφτεί να συνδυάσουν αυτά τα δύο;
Η κ. Σοφία Χατζηδημητρίου και ο κ. Αλέξανδρος Χριστοδουλόπουλος συνεργάστηκαν για να μετουσιώσουν αυτή την ιδέα, σε μια αληθινή παροχή προς ανθρώπους με αναζητήσεις και ευαισθησίες.
Η Σοφία Χατζηδημητρίου
Ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια (talkingcure.gr) με πολυετή εμπειρία εκείνη, καλλιτεχνικός φωτογράφος με σπουδαίο έργο επί δεκαετίες εκείνος, κατάφεραν να βρουν τις ισορροπίες μεταξύ της εξωτερικής εικόνας του κόσμου και της εσωτερικής εικόνας του εαυτού μας και προσφέρουν μία νέα επιλογή ψυχικής υγείας στο PhotoCure. Το iEidiseis τούς εντόπισε και εξασφάλισε μια κοινή τους συνέντευξη που λύνει όλες τις απορίες…
Ο Αλέξανδρος Χριστοδουλόπουλος
-Πείτε μας δυο λόγια για την PhotoCure. Τι είναι και πώς ξεκίνησε;
Η ομάδα PhotoCure είναι μια φρέσκια και καινοτόμα πρόταση, για το ευρύ κοινό στην Ελλάδα, στο χώρο της ψυχικής υγείας, η οποία έχει ως πυρήνα την αγάπη για τον Άνθρωπο και την αγάπη για την Τέχνη της φωτογραφίας.
Με την εμπειρία και τις γνώσεις, ο καθένας πάνω στο αντικείμενό του, αλλά και το βαθύ ενδιαφέρον, όπως και τη συνεχή μελέτη του ενός για το αντικείμενο του άλλου, βρήκαμε τα σημεία όπου τέμνονται οι κύκλοι της θεραπευτικής φωτογραφίας και της ψυχοθεραπείας και μεγιστοποιούν τα οφέλη τους, αντλώντας ο ένας κύκλος από τον άλλον. Η εκτενής βιβλιογραφία και τα εκπαιδευτικά σεμινάρια πάνω στην θεραπευτική φωτογραφία, όπως εξασκείται ήδη στο εξωτερικό, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της PhotoCure.
Η καρδιά της είναι η αγάπη για τον Άνθρωπο και την Τέχνη της φωτογραφίας και το σώμα της είναι οι άνθρωποι και τα βιώματά τους, όπως αυτά διαμορφώνονται, εξελίσσονται και μετουσιώνονται μέσα από τη θεραπευτική φωτογραφία.
-Εξηγήστε μας πιο αναλυτικά τι ακριβώς είναι η θεραπευτική φωτογραφία.
Η θεραπευτική φωτογραφία είναι μια διαδικασία που αποτελείται από μια σειρά φωτογραφικών δραστηριοτήτων. Ο σύμβουλος θεραπευτικής φωτογραφίας οργανώνει ένα πλάνο συνεδριών, σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο, το οποίο μπορεί να διαρκέσει από μερικούς μήνες, έως και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ανάλογα με τις ανάγκες του ενδιαφερόμενου.
Η θεραπευτική φωτογραφία αποσκοπεί στην ψυχική διεργασία διαφόρων θεμάτων και θεματικών που απασχολούν τον ενδιαφερόμενο. Αυτό στο οποίο στοχεύει είναι η εσωτερική «ανασκαφή», η αποτύπωση, με τρόπους που δεν εμπεριέχουν τον λόγο - άρα είναι πιο πηγαίοι και δεν λογοκρίνονται -, του ασυνείδητου του συμμετέχοντα. Του δίνεται, επιπλέον, η ευκαιρία να στοχαστεί πάνω στο οπτικό υλικό που έχει παραγάγει το ασυνείδητό του, δημιουργώντας μια φωτογραφία, όταν, τελικά, την βλέπει στην τελική της μορφή.
Ο σύμβουλος θεραπευτικής φωτογραφίας, που είναι, ουσιαστικά, εκτός από συντονιστής και εκπαιδευτής, και συνοδοιπόρος στην διαδικασία, αλληλοεπιδρά με τον συμμετέχοντα, με έναν τρόπο που διευκολύνει τη διαδικασία, την εμπλουτίσει, την καθοδηγεί, αφουγκραζόμενος τις ανάγκες του συμμετέχοντα. Επιπλέον, μοιράζεται με τον συμμετέχοντα, όχι μόνο την βιωματική εμπειρία της φωτογράφισης και του ταξιδιού μέσα από τα διάφορα στάδια της διαδικασίας, αλλά και το φωτογραφικό αποτέλεσμα, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του συμμετέχοντα. Ο σύμβουλος θεραπευτικής φωτογραφίας δεν προβαίνει σε ερμηνείες των φωτογραφιών, παρά ακούει, αφουγκράζεται, βάσει των γνώσεων και εμπειριών του, ώστε να διαμορφώνει την πορεία της θεραπευτικής διαδικασίας και, φυσικά, μοιράζεται κάθε βήμα μέσα σε αυτήν.
-Δηλαδή τι συστήνετε κυρία Χατζηδημητρίου ως υποκατάστατο της ψυχοθεραπείας; Ή ως συμπλήρωμα;
Η θεραπευτική φωτογραφία δεν υποκαθιστά την ψυχοθεραπεία. Μπορεί να λειτουργήσει επικουρικά σε μια ήδη υπάρχουσα ψυχοθεραπεία, να οδηγήσει σε αυτήν ή να αποτελέσει από μόνη της ικανό θεραπευτικό παράγοντα για τον συμμετέχοντα. Οι φωτογραφίες δεν κρίνονται ως προς την τεχνική τους αρτιότητα. Αν ο συμμετέχοντας έχει ανάγκη να βελτιώσει την φωτογραφική του δεξιότητα, θα του δοθεί η κατάλληλη καθοδήγηση από τον σύμβουλο, ο οποίος διαθέτει εξειδικευμένη, επαγγελματική φωτογραφική γνώση.
- Ποια είναι τα οφέλη της θεραπευτικής φωτογραφίας;
Τα οφέλη είναι πολλαπλά και πολυεπίπεδα. Αν θέλαμε να τα συνοψίσουμε, θα λέγαμε πως είναι η αυτογνωσία, η οποία δρα ευεργετικά σε κάθε πτυχή της ψυχικής ζωής, η καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικότητας, η τόνωση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης, η εστίαση στον εαυτό μας και τον κόσμο η όξυνση των αισθήσεών μας, η οποία βοηθά στην αρνητική διάθεση και την κατάθλιψη, η επίτευξη ενσυνειδητότητας, η οποία μειώνει το άγχος και το στρες και αυξάνει την ικανότητα συγκέντρωσής μας, καθώς και η βελτίωση της δυνατότητάς μας ως προς την επικοινωνία, την αλληλοστήριξη, και την συνεργασία. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την καλύτερη, συνολικά, ψυχική μας υγεία και διάθεση.
-Σε ποιους απευθύνεται;
Η θεραπευτική φωτογραφία απευθύνεται, καταρχάς, σε κάθε ενήλικα που θέλει να εκφράσει και να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του μέσω μιας τέχνης, εν προκειμένω, της φωτογραφίας.
Απευθύνεται, επίσης, σε ανθρώπους που έχουν βιώσει μια απώλεια ή ένα τραύμα και το βρίσκουν δύσκολο να μιλήσουν γι’ αυτό, ωστόσο, αισθάνονται την ανάγκη να το εκφράσουν και να το επεξεργαστούν μη λεκτικά.
Μπορεί να ωφελήσει ανθρώπους που ζουν με μια χρόνια νόσο ή κάποιο αυτοάνοσο νόσημα και ψάχνουν δημιουργικούς τρόπους να μεταβολίσουν και να χωρέσουν στη ζωή τους την ασθένειά τους, ανθρώπους που καταβάλλονται από το στρες της καθημερινότητας και ψάχνουν μια δημιουργική διέξοδο.
Απευθύνεται σε όσους βρίσκονται ήδη σε ψυχοθεραπεία και θέλουν να προσθέσουν δημιουργικό υλικό συζήτησης στην ψυχοθεραπευτική τους εργασία.
Είναι κατάλληλη για ανθρώπους που ζητούν να κοινωνικοποιηθούν μετά από μια περίοδο απομόνωσης, για άλλους που, ενόσω βρίσκουν κάπως δύσκολη την ψυχοθεραπευτική διαδικασία, θέλουν να έρθουν σε επαφή με τον εσωτερικό τους κόσμο, δίχως να χρειάζεται απαραίτητα να συζητήσουν σε βάθος για τις δυσκολίες τους, καθώς και για όσους θέλουν να εκφραστούν δημιουργικά πάνω σε μία ψυχολογική θεματική προκειμένου να μοιραστούν και να ανταλλάξουν το οπτικό υλικό και τα συναισθήματά τους γύρω από αυτό.
Τέλος, μπορεί να ενδιαφέρει και νέους ή πιο έμπειρους ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές που θέλουν να εμπλουτίσουν τη γνώση και την πρακτική τους με την φωτογραφία, ως μέσο αφήγησης και ως ένα παραπάνω εργαλείο για την διευκόλυνση της επικοινωνίας και διεργασίας σειράς ψυχικών θεμάτων.