Ουδείς γνωρίζει από που «κρατάει η σκούφια του», αλλά και πως μπορεί να τον αντιμετωπίσει. Συγγενείς ορισμένων ασθενών καταγγέλλουν ότι ακόμα και το νοσηλευτικό προσωπικό αποφεύγει ενίοτε, όσο μπορεί, και να πλησιάσει τους πάσχοντες, γιατί ο μύκητας αναπτύσσεται παντού, από τις φλέβες μέχρι τους σωλήνες του εξαερισμού των νοσοκομείων.
Όχι να τον αντιμετωπίσουν δεν μπορούν, ούτε καν να απολυμάνουν τα δωμάτια των ασθενών που απεβίωσαν δεν καταφέρνουν! Σε μια περίπτωση, οι ειδικοί του Imperial College έσπευσαν στο φημισμένο ιδιωτικό νοσοκομείο Royal Brompton του Λονδίνου να το απολυμάνουν. Μετά από μία εβδομάδα που ένα ειδικό μηχάνημα ράντιζε όλο τον χώρο με υπεροξείδιο του υδρογόνου, όλοι οι μικροοργανισμοί είχαν εξοντωθεί, εκτός από έναν: τον Candida Auris! Αυτός εξακολουθούσε να αναπτύσσεται!
Η διεύθυνση του Royal Brompton δεν ήξερε ούτε πως να απολυμάνει το δωμάτιο, όχι να αντιμετωπίσει τον μύκητα. Τα κατάφερε όμως πολύ καλύτερα στην αντιμετώπιση της … πληροφορίας για την «επίσκεψή» του, ώστε να μη μειωθεί η προσέλευση πλουσίων ασθενών από τη Μέση Ανατολή και την υπόλοιπη Ευρώπη, στην οποία ειδικεύεται.
Διευθύνσεις νοσοκομείων και τοπικές, περιφερειακές και εθνικές υγειονομικές αρχές κρύβουν, όσο είναι δυνατόν, την ύπαρξη, δράση και παγκόσμια επέκταση του Candida Αuris. Βεβαίως, αυτό δεν είναι χωρίς συνέπειες, αφού εκθέτει σε κινδύνους χωρίς λόγο ασθενείς που πηγαίνουν σε νοσοκομεία που έχουν πληγεί από επιδημίες του μύκητα, ενώ θα μπορούσαν να πάνε αλλού ή να αναβάλλουν τη νοσηλεία τους.
Σημειωτέον ότι ο μύκητας πλήττει ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών των ιδρυμάτων που «επισκέπτεται», ενίοτε και το 50%, και περίπου το 30% από τους προσβαλλόμενους πεθαίνουν εντός τριών μηνών.
