Μία νέα προσθήκη ξεχωρίζει φέτος στις νέες κατευθυντήριες γραμμές της ESC- Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολογίας, στο ετήσιο συνέδριό της που διεξήχθη στο Λονδίνο και ολοκληρώθηκε χθες, με το iEidiseis να βρίσκεται εκεί και να παρακολουθεί τις εξελίξεις…
Οι Οδηγίες του 2024 διατηρούν τον υπάρχοντα ορισμό για την «Υπέρταση» ως ΑΠ ≥140/90 mmHg. Ωστόσο, εισάγουν μια νέα κατηγορία «Αυξημένης Αρτηριακής Πίεσης» που ορίζεται ως ΑΠ 120-139/70-89 mmHg. Αυτή η νέα κατηγορία εισάγεται για να διευκολύνει την εξέταση πιο εντατικών στόχων θεραπείας της αρτηριακής πίεσης μεταξύ ατόμων με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο.
Δηλαδή αν καταγράφετε πάνω από 12/8 πίεση και έχετε και κάποιον άλλο προδιαθεσιακό παράγοντα για καρδιακή νόσο (πχ καπνίζετε ή είστε παχύσαρκοι) ο γιατρός σας ίσως πρέπει να εξετάσει την περίπτωση να σάς δώσει προληπτικά φάρμακα.
Η νέα κατηγορία προωθεί πιο φιλόδοξους και εντατικούς στόχους θεραπείας και, για πρώτη φορά, συστάσεις για τη χρήση νεφρικής απονεύρωσης ως θεραπεία διαφόρων μορφών υπέρτασης. Οι Οδηγίες έχουν εκπονηθεί από μια διεθνή ομάδα εμπειρογνωμόνων που περιλαμβάνει τους συμπροέδρους, τον καθηγητή Bill McEvoy του Πανεπιστημίου του Galway, και τον καθηγητή Rhian Touyz του Πανεπιστημίου McGill.
Η αυξημένη αρτηριακή πίεση και η υπέρταση είναι μακράν οι πιο συνηθισμένοι και σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό (αλλιώς γνωστά ως καρδιαγγειακά νοσήματα). Το 45% των ενηλίκων στην Ευρώπη πάσχουν από υπέρταση, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία.
Τέλος, οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες της ESC ενημερώνουν τις διατροφικές συστάσεις σχετικά με την πρόσληψη νατρίου και καλίου και τονίζουν περαιτέρω τη σημασία των τροποποιήσεων του τρόπου ζωής για ασθενείς σε μια σειρά διαφορετικών περιστάσεων και σταδίων καρδιαγγειακής νόσου και χρόνιας νεφρικής νόσου.
Υπογραμμίζουν επίσης τη σημασία των διαφορών μεταξύ των δύο φύλων στην υπέρταση και την ενσωματώνουν στο σύνολο των οδηγιών, και όχι ως ξεχωριστή ενότητα, όπως συμβαίνει συνήθως.
Η παχυσαρκία και πάλι στο στόχαστρο
Η φετινή σύσταση της ESC σχετικά με την παχυσαρκία και τις καρδιαγγειακές παθήσεις, συνοψίζει τα τρέχοντα στοιχεία σχετικά με την επιδημιολογία και την αιτιολογία της παχυσαρκίας, την αλληλεπίδραση μεταξύ της παχυσαρκίας, των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου και των καρδιακών παθήσεων. Παράλληλα, αναφέρεται στην κλινική διαχείριση ασθενών με καρδιακή νόσο και παχυσαρκία και στις στρατηγικές απώλειας βάρους, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στον τρόπο ζωής, των επεμβατικών διαδικασιών και των φαρμάκων κατά της παχυσαρκίας, με ιδιαίτερη έμφαση στον αντίκτυπό τους στον καρδιομεταβολικό κίνδυνο και στα καρδιακά αποτελέσματα.
Η δήλωση συναίνεσης δημοσιεύτηκε στο European Heart Journal (EHJ) και στο European Journal of Preventive Cardiology (EJPC).
Όπως αναφέρουν από την Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία, ο παγκόσμιος επιπολασμός της παχυσαρκίας έχει υπερδιπλασιαστεί τις τελευταίες 4 δεκαετίες, επηρεάζοντας επί του παρόντος περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο άτομα. Πέρα από την αναγνώρισή της ως κατάστασης υψηλού κινδύνου που συνδέεται αιτιωδώς με πολλές χρόνιες ασθένειες, η παχυσαρκία είναι κοινώς αποδεκτή ως αυτοτελής ασθένεια, που οδηγεί σε μειωμένη ποιότητα ζωής και μειωμένο προσδόκιμο ζωής.
Η δήλωση τονίζει ότι, τόσο οι γενετικοί όσο και οι βιολογικοί παράγοντες επηρεάζουν την εμφάνιση παχυσαρκίας, αλλά η παγκόσμια επιδημία παχυσαρκίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε περιβαλλοντικούς/κοινωνικούς παράγοντες. Σημειώνει επίσης ότι τα άτομα με παρόμοιο ΔΜΣ μπορεί να έχουν διαφορετικό καρδιομεταβολικό κίνδυνο.
Δύο στους τρεις θανάτους από παχυσαρκία σχετίζονται με την καρδιά
«Συγκεκριμένα, το 67,5% των θανάτων που σχετίζονται με υψηλό δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) αποδίδονται σε καρδιαγγειακή νόσο (CVD). Παρά την εκτιμώμενη σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και ενός ευρέος φάσματος εκδηλώσεων καρδιαγγειακής νόσου, συμπεριλαμβανομένων της αθηροσκληρωτικής νόσου, της καρδιακής ανεπάρκειας, της θρομβοεμβολικής νόσου, των αρρυθμιών και του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου, η παχυσαρκία έχει υποτιμηθεί και δεν έχει αντιμετωπιστεί βέλτιστα σε σύγκριση με άλλους τροποποιήσιμους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου», λέει η καθηγήτρια Emeline Van Craenenbroeck, Συμπρόεδρος της Consensus Statement, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Αμβέρσας.
