Τις βασικές αιτίες που οδηγούν σε μόνιμη υπέρβαση του προϋπολογισμού της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης και αντίστοιχα τις επιστροφές της φαρμακευτικής βιομηχανίας και στους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού, εξήγησε κατά την ομιλία του ο Αντώνης Καρόκης, Διευθυντής Εξωτερικών Υποθέσεων της MSD Ελλάδος, στο 3ο Υβριδικό Φόρουμ με θέμα «2024: Σταθμός σημαντικών αλλαγών στα νοσοκομεία του ΕΣΥ».
Ο κ. Καρόκης, συμμετέχοντας στη συζήτηση με θέμα «Διαχείριση, Καταγραφή και Αποζημίωση Κόστους των Δημοσίων Νοσοκομείων», που συντόνισε ο καθηγητής του «Δημοκρίτειου» Πανεπιστημίου Θράκης, Νίκος Πολύζος, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι, «το 2024 αποτελεί χρονιά-ορόσημο για την αναδιάρθρωση του συστήματος χρηματοδότησης της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης, καθώς οι υπάρχουσες στρεβλώσεις καθιστούν τη σημερινή κατάσταση μη βιώσιμη. Οι υπερβάσεις του προϋπολογισμού, οι υψηλές επιστροφές από τη φαρμακευτική βιομηχανία και η στασιμότητα της δημόσιας χρηματοδότησης αναδεικνύουν την ανάγκη για άμεσες μεταρρυθμίσεις».
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο διευθυντής Εξωτερικών Υποθέσεων της MSD Ελλάδος, ενώ η δημόσια χρηματοδότηση παραμένει σταθερή, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωζώνης που έχει σημειώσει μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης από το 2008. Παράλληλα, η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη παρουσιάζει ανησυχητική αύξηση, με τις δαπάνες του 2024 να προβλέπεται ότι θα είναι διπλάσιες (αύξηση 100%) σε σύγκριση με το 2016, ενώ και οι επιστροφές από τη φαρμακευτική βιομηχανία έχουν αυξηθεί κατά 300% από το 2016, αποτελώντας πλέον το 62% της συνολικής δαπάνης, γεγονός που καθιστά το σύστημα χρηματοδότησης μη βιώσιμο.
Χαρακτηριστικό της διαμορφωθείσας προβληματικής αυτής κατάστασης είναι ότι, το 2023, οι εταιρείες με φάρμακα που κόστιζαν > 30 ευρώ κλήθηκαν να καλύψουν 8 στα 10 από αυτά που διατέθηκαν στα δημόσια νοσοκομεία.
Η τρέχουσα κρίση στη νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη οφείλεται σε μια σειρά από παράγοντες, όπως η υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας, που δεν επαρκεί για να καλύψει τις αυξημένες υγειονομικές ανάγκες των πολιτών.
Παράλληλα, η έλλειψη αποδοτικής διαχείρισης και σύγχρονων ψηφιακών υποδομών δημιουργεί εμπόδια στην ορθολογική διαχείριση των πόρων. Επιπλέον, η αυξημένη χρήση νέων φαρμακευτικών τεχνολογιών, παρότι αναγκαία για την αναβάθμιση της
φροντίδας υγείας, συμβάλλει σημαντικά στην άνοδο της δαπάνης. Εν τούτοις, μηχανισμοί όπως οι διαπραγματεύσεις κλειστών προϋπολογισμών εξασφαλίζουν ότι οι
τεχνολογίες αυτές μπορούν να είναι οικονομικές για το σύστημα υγείας, κάτι που δεν συμβαίνει με παραδοσιακά φάρμακα τα οποία συχνά απορροφούν πόρους που θα έπρεπε να διατίθενται για την εξασφάλιση της καινοτομίας. Τέλος, η αναποτελεσματική κατανομή των προϋπολογισμών επιτείνει την οικονομική επιβάρυνση, οδηγώντας σε στρεβλώσεις και υπερβάσεις που επιβαρύνουν το σύστημα υγείας και δημιουργούν ανισότητες μεταξύ των ασθενών διακινδυνεύοντας την
πρόσβαση σε αναγκαίες θεραπείες.
Αναφερόμενος ο κ. Καρόκης και στο ρόλο του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ) στο ελληνικό οικοσύστημα του φαρμάκου, σημείωσε ότι «ενώ καλύπτει κρίσιμες ανάγκες σε φάρμακα για το σύστημα υγείας, συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης και των επιστροφών, δημιουργώντας νέες δημοσιονομικές πιέσεις. Η συνεχής αύξηση της δαπάνης του ΙΦΕΤ, από 64 εκατομμύρια ευρώ το 2019 σε εκτιμώμενα 490 εκατομμύρια ευρώ το 2024, αναδεικνύει την ανάγκη για αναθεώρηση του πλαισίου λειτουργίας του ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα και η αποδοτικότητα του συστήματος υγείας».
Ενώ συμπληρωματικά ανέδειξε και την οικονομική πίεση που δημιουργούν τα φάρμακα της «Αρνητικής Λίστας» στους νοσοκομειακούς προϋπολογισμούς. «…Η δαπάνη της αρνητικής λίστας αυξάνεται σταθερά διαχρονικά, από 33 εκατ. ευρώ το 2020 σε εκτιμώμενα 52 εκατομμύρια ευρώ το 2024».
