Το ερώτημα γιατί ορισμένοι εγκέφαλοι «τρέχουν» πιο γρήγορα από άλλους, απάντησαν οι άνθρωποι που -κατά γενική παραδοχή- ο δικός τους εγκέφαλος λειτουργεί σε άλλο επίπεδο.
Η σύγχρονη νευροεπιστήμη πλησιάζει σε απαντήσεις που έμοιαζαν απίθανες πριν από μερικά χρόνια. Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, η αποτελεσματικότητα του εγκεφάλου μας δεν εξαρτάται μόνο από το πόσο έντονα δουλεύει, αλλά και από το πόσο έξυπνα επιλέγει πότε να «φρενάρει».
Η νοητική απόδοση, σύμφωνα με τα τελευταία ευρήματα της έρευνας, στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες:
- Τη δομή του εγκεφάλου: Δηλαδή, την αρχιτεκτονική και τη συνδεσιμότητα των νευρώνων. Οι διασυνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών περιοχών είναι καθοριστικές για την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα της σκέψης.
- Τη λειτουργική επικοινωνία: Δηλαδή, πώς «συνομιλούν» τα νευρικά κύτταρα μεταξύ τους. Η ποιότητα αυτής της επικοινωνίας μπορεί να καθορίσει εάν οι πληροφορίες θα φτάσουν στον στόχο τους με σαφήνεια, ή εάν θα χαθούν σε έναν «νευρωνικό θόρυβο».
Ομαδική υπόθεση η γρήγορη λειτουργία του εγκεφάλου
Επίσης, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της έρευνας, αφορά το γεγονός ότι η νοημοσύνη δεν βρίσκεται σε ένα μόνο σημείο του εγκεφάλου. Αντίθετα, υπάρχει ένα ολόκληρο δίκτυο εγκεφαλικών περιοχών -ένα σύστημα περίπου 1,4 κιλών- που συνεργάζεται.
Ωστόσο, το αποτέλεσμα της έρευνας το οποίο ενδεχομένως να προκαλέσει τη μεγαλύτερη έκπληξη, αφορά το ότι ένας ευφυής εγκέφαλος δεν είναι απλώς πιο γρήγορος. Είναι και πιο επιλεκτικός. Δεν ενεργοποιεί απλώς περισσότερες λειτουργίες -πολλές φορές κάνει ακριβώς το αντίθετο: καταστέλλει περιττές διεργασίες.
Οι ευφυείς άνθρωποι φαίνεται πως έχουν αυξημένη ικανότητα να «σβήνουν» τα εσωτερικά τους… παράσιτα, όπως σκέψεις που οδηγούν σε απόσπαση ή φαντασιώσεις που προκαλούν απόσυρση από την πραγματικότητα. Έτσι, καταφέρνουν να παραμένουν συγκεντρωμένοι και να ολοκληρώνουν σύνθετα έργα με συνέπεια και ακρίβεια.
