Σχεδόν όλα τα καινούργια Ι.Χ. παραδίδονται στο εξωτερικό με κιτ επισκευής ελαστικού αντί του κλασικού λάστιχου - ρεζέρβα. Στη χώρα μας ωστόσο, ένα σημαντικό μέρος των πελατών επιθυμεί να είναι το αυτοκίνητο τους εφοδιασμένο με ένα πέμπτο ελαστικό αντί των διαφόρων κιτ, καθώς επικρατεί η άποψη, ότι τα κλαταρίσματα είναι πιο συχνά σε εμάς λόγω του κακού οδικού δικτύου με πάμπολλες τρύπες, αυλακώσεις και έντονες ανωμαλίες στην άσφαλτο. Γι αυτό εξάλλου και βλέπουμε να κινούνται πολλά οχήματα ζικ ζακ στο δρόμο, για να αποφύγουν τα κακοφτιαγμένα σημεία και να μην καταπονηθούν τα ελαστικά και άλλα τμήματα του αυτοκινήτου, όπως π.χ. τα αμορτισέρ.
Αυτή είναι όμως μόνο η μία πλευρά του νομίσματος. Η ζημιά σε ένα ελαστικό μπορεί να προκύψει και από την ίδια τη συμπεριφορά του οδηγού, εφόσον συνηθίζει να ανεβάζει το αυτοκίνητο στα πεζοδρόμια, το επιβαρύνει με υπερβολικό φορτίο, δεν ελέγχει τακτικά την πίεση του αέρα και δεν αλλάζει έγκαιρα τα φθαρμένα λάστιχα. Φυσικά, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να πατήσουμε κάποιο καρφί ή άλλο αιχμηρό αντικείμενο και να μείνουμε από λάστιχο, οπότε καλό είναι να ελέγχουμε όχι μόνο την πίεση του αέρα, αλλά και το προφίλ και τα μάγουλα των ελαστικών του Ι.Χ. μας.
Τις περισσότερες φορές δεν γίνεται το κλατάρισμα απότομα, αλλά σταδιακά και εμφανίζονται κάποια σημάδια, που προειδοποιούν τον οδηγό, όπως τα εξής:
Ασυνήθιστοι θόρυβοι και κραδασμοί σε υψηλές ταχύτητες, για παράδειγμα στον αυτοκινητόδρομο.
Στις χαμηλές ταχύτητες δεν εμφανίζονται κραδασμοί, ωστόσο βαραίνει το τιμόνι και δεν στρίβει εύκολα.
Πώς αντιδρούμε σωστά
Αν διαπιστώσουμε κατά την οδήγηση, ότι κλατάρισε ένα λάστιχο του αυτοκινήτου μας, πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να ακινητοποιήσουμε το όχημα με ασφάλεια, αντιδρώντας ως εξής:
Φρενάρουμε απαλά και προσεκτικά, επειδή με το απότομο πάτημα των φρένων κινδυνεύουμε να χάσουμε τον έλεγχο του οχήματος και να θέσουμε σε κίνδυνο και τους οδηγούς και τους επιβάτες άλλων οχημάτων.
Όταν χάνει ένα ελαστικό αέρα, τραβάει το αυτοκίνητο προς μία κατεύθυνση και δεν πηγαίνει ευθεία. Ο οδηγός κρατά το αυτοκίνητο στην επιθυμητή πορεία με απαλές κινήσεις του τιμονιού σε αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη που τραβά το όχημα (ανάποδο τιμόνι). Αυτό είναι σχετικά εύκολο για έναν έμπειρο οδηγό, αν έχει κλατάρει ένα από τα δύο μπροστινά ελαστικά.
Δυσκολότερη είναι η κατάσταση, αν σκάσει κάποιο από τα πίσω ελαστικά ενός πισωκίνητου μοντέλου. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να αποσταθεροποιηθεί το πίσω μέρος, οπότε ίσως χρειαστεί να φρενάρει ο οδηγός πιο δυνατά και να στρίψει πιο έντονα το τιμόνι, για να μη φύγει το αυτοκίνητο από την πορεία του.
Μόλις ανακτήσουμε τον έλεγχο του οχήματος, κόβουμε ταχύτητα και το ακινητοποιούμε δεξιά σε ασφαλές σημείο στην άκρη του δρόμου, ενώ τοποθετούμε σε ικανή απόσταση το τρίγωνο ασφαλείας και ακολούθως το αλλάζουμε ή καλούμε την οδική βοήθεια.
