Ο καθηγητής Πνευμονολογίας της Ιατρικής Σχολής του Παν. Θεσσαλίας και διευθυντής της πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής κλινικής, Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, προβλέπει πότε θα τελειώσει η δραματική καταγραφή νεκρών από την πανδημία και μάς εξηγεί τι φταίει και μετράμε τόσους θανάτους καθημερινά στη χώρα μας…
Τα νοσοκομεία έχουν λιγότερους ασθενείς από αυτούς που είχαν τον περασμένο Νοέμβριο και είναι κυρίως μεγάλης ηλικίας… «Οι περισσότεροι είναι ανεμβολίαστοι και έχουμε και λίγους εμβολιασμένους αλλά κατά 90% βλέπουμε μεγάλους σε ηλικία και ανεμβολίαστους. Η παραλλαγή Ομικρον κάνει γενικά πιο ήπια συμπτώματα και από το ανώτερο αναπνευστικό, αλλά μεταξύ αυτών που σάς περιέγραψα παραπάνω κάνει και σοβαρή νόσηση με πνευμονίες», εξηγεί ο καθηγητής.
Τι φταίει για την υψηλή θνητότητα
«Το Νοέμβριο μπήκε η Ελλάδα στο νέο κύμα με 500.000 ανεμβολίαστους. Και σα να μην έφτανε αυτό, τηρήσαμε αυστηρά την οδηγία του ΠΟΥ για το χαρακτηρισμό των θανάτων. Θα σάς δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που βλέπω στη κλινική μου: Προ διετίας, αν ένας ασθενής με ΧΑΠ έμπαινε στο νοσοκομείο και κατέληγε με αναπνευστική ανεπάρκεια που οφειλόταν στη λοίμωξη από κάποιο ιό, λέγαμε πέθανε από παρόξυνση της ΧΑΠ (Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια).
Τώρα όταν βρεθεί σε κάποιο τυχαίο τεστ με κορονοϊό, θα ξεχαστεί η ΧΑΠ που είναι το χρόνιο και σοβαρό πρόβλημά του, και θα γραφτεί ότι κατέληξε από κορονοϊό.
Ομοίως, από τα περιστατικά που μπαίνουν στο νοσοκομείο και είναι ασθενείς που ήρθαν για άλλο λόγο, πχ καρδιακή ανεπάρκεια, μόλις βγει θετικό το τεστ, τούς στέλνουμε στη κλινική COVID. Κι αν καταλήξουν, θα καταγραφούν ως θάνατοι από COVID ενώ θα πέθαιναν ούτως ή άλλως τη δεδομένη στιγμή από το βασικό τους πρόβλημα. Πρόκειται για το 20% των περιστατικών που δηλώνουμε αυτές οι περιπτώσεις».
Η απόφαση από τον ΠΟΥ να μετράμε όλα τα περιστατικά θανάτων με κορονοϊό στα νοσοκομεία, εμείς το τηρήσαμε τυπικά και δεν το αναθεωρήσαμε ποτέ. Μπερδεύουμε το ΜΕ με το ΑΠΟ. Κι έτσι παρουσιάζουμε ως θανάτους COVID, περιστατικά που θα πέθαιναν ούτως ή άλλως από το χρόνιο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζαν και για το οποίο μπήκαν στο νοσοκομείο.
«Εκτός από αυτή την …αυστηρή καταγραφή θανάτων τι άλλο φταίει;», ρωτήσαμε τον καθηγητή…
«Φταίει η Δέλτα που έκανε πιο σοβαρότατη νόσηση, φταίει που είχαμε τόσους ανεμβολίαστους μετά το καλοκαίρι, φταίει η αλόγιστη χρήση στα αντιβιοτικά που δημιούργησε ανθεκτικά μικρόβια στα νοσοκομεία, οι κορτιζόνες που παίρνουν στα σπίτια χωρίς λόγο κι έρχονται ανοσοκαταλμένοι, οι γιατροί που δεν βρήκαμε λόγω της μετανάστευσης που προηγήθηκε επί αρκετά χρόνια… Όλα φταίνε από λίγο…».
Ζητήσαμε από τον καθηγητή να μάς μιλήσει ειδικά για τις πιο «χρήσιμες» στην πανδημία ιατρικές ειδικότητες και γιατί είναι δυσεύρετοι οι πνευμονολόγοι και οι εντατικολόγοι…
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σε αναμονή γιατρός για τέτοια ειδικότητα ή άνεργος επικουρικός πνευμονολόγος και εντατικολόγος. Όσους είχαμε, τούς χρησιμοποιήσαμε. Οι υπόλοιποι είχαν φύγει στο εξωτερικό τα χρόνια της κρίσης».
Πότε θα μειωθούν οι θάνατοι
«Οι θάνατοι θα μειωθούν σε 2-3 εβδομάδες διότι αδειάζουν ήδη οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Έχουμε 489 διασωληνωμένους και όλο και λιγότερες ημερήσιες εισαγωγές οπότε δείχνει να υποχωρεί το κύμα αυτό» μάς εξηγεί ο κ. Γουργουλιάνης.
«Θα ξαναέρθει όμως το προσεχές φθινόπωρο»; Τον ρωτάμε…
«Δε νομίζω να έχουμε πάλι πρόβλημα το φθινόπωρο. Έχουμε εμβολιαστεί άνω του 80% και έχουμε και αρκετούς με τρίτη δόση εμβολίου… Η ανοσία γενικά είναι άνω του 80%. Σε έρευνα που κάναμε τον Ιούνιο του 2021 στη Δεσκάτη και στη Μαλεσίνα που έζησαν κύματα τοπικής έξαρσης και στο Δομοκό που δεν είχε τοπικό επιδημικό κύμα, μετρήσαμε αντισώματα στους κατοίκους και βρήκαμε ότι ήταν στο 80% του πληθυσμού. Αυτό που δεν γνωρίζουμε βέβαια είναι η διάρκεια της ανοσίας αυτής καθώς στους μη εμβολιασμένους που νόσησαν, δεν παραμένει για παραπάνω από μερικές εβδομάδες…
Πάντως, στο ερώτημα που μου θέσατε αν θα έχουμε και πάλι πρόβλημα το προσεχές φθινόπωρο, η απάντηση είναι ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού είναι άνοσο και η πορεία των πανδημιών είναι να μειώνεται η επιθετικότητα των στελεχών και να αποκτούν ενδημικότητα. Δηλαδή να εμφανίζουν από καιρό εις καιρό λίγα κρούσματα και τέλος…».