Πολλές φορές σκέφτομαι τί λένε αυτοί που φεύγουν, βλέποντας κι ακούγοντας τις αγιογραφίες που τους αφιερώνουμε!
Και δώσ' του υπερβολές και ξαναδώσ' του μεγάλες κουβέντες...και οι «αναχωρητές» να σκάνε στα γέλια ή και να τσαντίζονται με όλους αυτούς τους όψιμους τιμητές!
Έφερα στα μάτια μου τον Τάκη (μόνο μουσαφίρης στο τραγούδι δεν ήταν! Όπως έγραψε και ο Παντελής Αμπαζής, οικοδεσπότης ήταν!!!). Θα έλεγε...«πολύ ευγενικό εκ μέρους σου Ηλία, αν έγραφες κάτι για μένα, αλλά τί να γράψεις; Εμείς, τα 'χουμε πει όλα! Μεταξύ μας! Ακόμα κι αυτά που δεν βγήκαν από το στόμα μας»!
Έτσι μιλούσε ο Μουσαφίρης! Λαϊκός ποιητής και λογοτέχνης! Έξυπνος, γρήγορος και σπινθηροβόλος!
Είχε έρθει δυο φορές σε εκπομπές μου στο ραδιόφωνο.
Είχε πει πολλά και υπέροχα!
Θυμάμαι μια φράση για το Μήτσο (ένας είναι ο Μήτσος!) : «στο Μητροπάνο μ' άρεσε ακόμα και ο βήχας του»!!!
Α ρε Τάκη μου...
Λοιπόν!
Δεν θα γράψω!
Απλά, για να γουστάρεις, θα δείξω το δώρο που μου έφερες στις 10 Φλεβάρη του 2009, όταν έκανα εκπομπές στον «Όασις» και ήρθες να μιλήσουμε για δύο ώρες!
Δώρο που έφτιαξες όλες τις προηγούμενες μέρες, με τραγούδια σου - αγάπες, σ' ένα διπλό cd, έχοντας βάλει για εξώφυλλο την αγαπημένη σου φωτογραφία (από τον Μάριο Βλαβιανό) και έχοντας ζωγραφίσει (ταλέντο σου και αυτό) τον Δον Κιχώτη...
Η αφιέρωσή σου, ειλικρινά, είναι ακριβό παράσημο στα σαράντα δύο πια χρόνια, της διαδρομής μου στο χώρο που αγάπησα, με το πάθος που μου εμπνεύσατε!
Καλό ταξίδι φίλε, καλή αντάμωση!
Ηλίας Μπενέτος
12/3/2021