Οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συμμετείχε, γεγονός που έχει ήδη αυξήσει δραματικά το κύρος της εκδήλωσης - και τις προσδοκίες για το αποτέλεσμά της.
Οι συνομιλίες δεν ολοκληρώθηκαν με την υπογραφή εγγράφων. Όμως το γεγονός ότι σήμερα έγινε ένα σημαντικό βήμα προς την ειρήνη ήταν προφανές.
Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις και των δύο αντιπροσωπειών. Και επίσης από την αντίδραση του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, το οποίο αποφάσισε να μειώσει τη στρατιωτική δραστηριότητα στην Ουκρανία και το συνέδεσε ρητά με τις διαπραγματεύσεις.
Τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων στην Κωνσταντινούπολη
Οι θέσεις της Ουκρανίας
Μετά από αρκετές ώρες συνομιλιών (τόσο ατομικών όσο και γενικών), οι πλευρές πήγαν σε χωριστές ενημερώσεις.
Η ουκρανική αντιπροσωπεία δήλωσε ότι παρέδωσε σήμερα στη Ρωσία ένα σχέδιο συνθήκης που διαμορφώθηκε μετά από ένα μήνα διαβουλεύσεων - σχετικά με τις εγγυήσεις για την ασφάλεια και την ουδετερότητα της Ουκρανίας.
Ο επικεφαλής της παράταξης των υπηρετών Νταβίντ Αραχαμίγια, ο σύμβουλος του επικεφαλής του προεδρικού γραφείου Μικάυλο Ποντόλιακ και ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ολεκσάντρ Τσάλι ενημέρωσαν για τις λεπτομέρειες του εγγράφου.
Σύμφωνα με αυτούς, η συμφωνία, την οποία θα μπορούν να υπογράψουν η Ουκρανία, η Ρωσία και οι εγγυήτριες χώρες, θα αποτελείται από τρία μέρη.
Η πρώτη αφορά τις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία.
Σύμφωνα με το σχέδιο, οι εγγυήτριες χώρες θα αναλάβουν την υποχρέωση να παράσχουν στην Ουκρανία στρατιωτική βοήθεια σε περίπτωση εξωτερικής επίθεσης - με στρατεύματα, όπλα, καθώς και με τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από το έδαφος της χώρας.
Η βοήθεια πρέπει να παρέχεται μετά από διαβουλεύσεις με τις εγγυήτριες χώρες, οι οποίες δεν μπορούν να διαρκέσουν περισσότερο από τρεις ημέρες. Εάν δεν βρεθεί διπλωματική λύση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, θα παρασχεθεί στρατιωτική βοήθεια.
Η Ουκρανία βλέπει τις χώρες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (δηλαδή τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Κίνα και τη Ρωσία) καθώς και την Τουρκία, τη Γερμανία, τον Καναδά, την Ιταλία, την Πολωνία και το Ισραήλ μεταξύ των εγγυητών. Στη συνέχεια μπορεί να προσχωρήσουν και άλλες χώρες.