Την κυριαρχία μιας μεγάλης αλλά ετερόκλητης πλειοψηφίας που θεωρεί ότι τα κεκτημένα της, η καθημερινότητά της αλλά και η ίδια της η επιβίωση απειλούνται από την παγκοσμιοποίηση και την τροπή που έχει πάρει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ανέδειξε το αποτέλεσμα του χθεσινού πρώτου γύρου των Προεδρικών Εκλογών στην Γαλλία.
Έτσι η Γαλλική Εξαίρεση όπως απαξιωτικά αποκαλούν οι Αγγλοσάξονες τον παραδοσιακό και διαχρονικό παρεμβατικό ρόλο του κράτους στην διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών ισορροπιών καλά κρατεί.
Από την μια ο Μακρόν και η παράταξή του που θέλουν με κάθε κόστος προσαρμογή της Γαλλίας στους κανόνες του παιχνιδιού της μέχρι τώρα ανοιχτής παγκόσμιας Οικονομίας.
Από την άλλη δύο αντισυστημικοί πόλοι συσπείρωσης δυσαρεστημένων ό ένας ακροδεξιός υπό την Λεπέν και ο άλλος αριστερός υπό τον Μελανσόν, δύο πόλοι που δεν αθροίζονται σε καμιά περίπτωση.
Όπως δεν αθροίζονται σε καμιά περίπτωση τα ποσοστά του Μελανσόν με αυτά του Μακρόν σε μια ενδεχόμενη ενότητα του δημοκρατικού τόξου απέναντι στην Ακροδεξιά.
Τα χθεσινά αποτελέσματα δείχνουν αύξηση των ποσοστών του Μακρόν, της Λεπέν και του Μελανσόν σε σχέση με το 2017.
Κυρίως όμως πιστοποιούν ότι αν η Αριστερά είχε συνολικά στηρίξει τον Μελανσόν είναι πολύ πιθανόν να είχε περάσει στον δεύτερο γύρο.
Τι θα συμβεί στο δεύτερο γύρο;
Η απάντηση είναι ποιος από τους δύο αντιπάλους θα αποδειχθεί ότι έχει εφεδρείες άντλησης ψηφοφόρων από τους άλλους υποψήφιους του πρώτου γύρου.
Επιπλέον σε πιο βαθμό οι ψηφοφόροι των άλλων υποψηφίων θα πειθαρχήσουν στις παραινέσεις των αποκλεισθέντων του πρώτου γύρου για την στάση τους στο δεύτερο γύρο.
Χθες το βράδυ ο Μελανσόν κάλεσε τους ψηφοφόρους του να μην δώσουν καμιά ψήφο στην Λεπέν διατύπωση που σχολιάσθηκε ως έμμεση παρότρυνση για αποχή.
Ο ακροδεξιός Ζεμούρ κάλεσε τους οπαδούς του να ψηφίσουν Λεπέν, ενώ η υποψήφιος των Σοσιαλιστών Ινταλγκό και η υποψήφια των Ρεπουμπλικάνων Πεκρές κάλεσαν σε ψήφο υπέρ του Μακρόν.
Η ανάδειξη ενός νέου τοπίου στην Γαλλία θέτει εν αμφιβόλω την παραδοχή που ίσχυε την τελευταία εικοσαετία ότι οι Βουλευτικές Εκλογές που έπονται των Προεδρικών στην ουσία είναι ένας τρίτος γύρος που επιβεβαιώνει το αποτέλεσμα του δεύτερου.
Τα χθεσινά ποσοστά των τριών πρώτων αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο ο επόμενος ή η επόμενη Πρόεδρος να μην διαθέτει αυτοδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και με δεδομένη την ακραία πόλωση να μην υπάρχει δυνατότητα διαμόρφωσης συγκατοίκησης, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν δύο φορές με τον Μιτεράν και μια με τον Σιράκ.
Στον χθεσινό πρώτο γύρο επιβεβαιώθηκε ότι το αποτέλεσμα των εκλογών του 2017 δεν ήταν ατύχημα ούτε βραχύβια παρένθεση.
Στο δεύτερο γύρο μένει να αποδειχθεί αν το φόβητρο της Ακροδεξιάς αρκεί για να διασφαλίσει την επανεκλογή του Μακρόν.
Τούτων λεχθέντων ο πόλεμος στην Ουκρανία και η στοίχιση των Ευρωπαίων με τις ΗΠΑ εκ των πραγμάτων υποβαθμίζει την όποια εκλογική ανταλλαξιμότητα θα μπορούσε να έχει η πυρετώδης ευρωπαϊκή δραστηριοποίηση του Μακρόν.