Ο Μακρόν με αφορμή την Ημέρα της Ευρώπης, αλλά κυρίως την επανεκλογή του, ανανέωσε τις προτάσεις του για συνολική μεταρρύθμιση της Ε.Ε, προτάσεις οι οποίες πέντε χρόνια μετά τις οραματικές του ομιλίες στην Πνύκα και την Σορβόννη ακόμη περιμένουν την απάντηση του Βερολίνου.
Ο Μακρόν δεν περιορίσθηκε στην πρόταση για κατάργηση της ομοφωνίας στην λήψη αποφάσεων και την αντικατάστασή της από ενισχυμένη πλειοψηφία αλλά πρότεινε την ίδρυση μιας παράλληλης ευρωπαϊκής δομής ανοιχτής στην συμμετοχή μη μελών της Ε.Ε όπως η Βρετανία και η Ουκρανία.
Προφανώς η Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα θα είναι μια παράλληλη ευρωπαϊκή δομή όπου θ διαμορφώνεται κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική μια μέση γραμμή πλεύσης δηλαδή ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και στην χειραφετημένη από την Διατλαντική Σχέση αμυντική ευρωπαϊκή αμυντική δομή της Ε.Ε την οποία σταθερά προωθεί ο Γάλλος Πρόεδρος.
Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα του Μακρόν παραπέμπει στην πρόταση Μιτεράν περί Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας τον Δεκέμβριο του 1989 και είναι χαρακτηριστική της προσπάθειας της Γαλλίας να λάβει υπόψη της τις γεωπολιτικές εξελίξεις και ανατροπές με την ταυτόχρονη διασφάλιση του ηγετικού ρόλου της στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
Το 1989 η Γαλλία έβλεπε ως επερχόμενη τόσο την ενοποίηση της Γερμανίας, όσο και την πίεση για διεύρυνση της Ε.Ε προς Ανατολάς.
Ετσι ο Μιτεράν πρότεινε πρώτον την ομοσπονδιακή μετεξέλιξη της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας των 12 με ταυτόχρονη ίδρυση μιας Συνομοσπονδίας στην οποία θα μετείχε η Ανατολική Ευρώπη.
Σήμερα στην σκιά της σύγκρουσης ΗΠΑ-Δύσης με την Ρωσία ο Μακρόν προσπαθεί προσφέροντας ευρωπαϊκό ρόλο στην Βρετανία και μια κάποια ευρωπαϊκή κάλυψη στην Ουκρανία να διατηρήσει ένα παράλληλο με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε πεδίο ευρωπαϊκής συνεργασίας στο οποίο η Γαλλία θα κατέχει πρωτεύουσα θέση.
Η πρόταση όπως αυτή της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας κινδυνεύει να ερμηνευθεί ως πάγωμα για το ορατό μέλλον της περαιτέρω διεύρυνσης της Ε.Ε από τα Δυτικά Βαλκάνια μέχρι και την Ουκρανία , αλλά και σύστασης μιας άχρηστης διακριτής του ΝΑΤΟ παράλληλης ευρωπαϊκής δομής με στόχο πρώτον την γαλλική πρωτοκαθεδρία και δεύτερον την παράκαμψη του βραχυκυκλώματος μιας ευρωπαϊκής θεσμικής μεταρρύθμισης καθώς για να καταργηθεί η ομοφωνία στην λήψη αποφάσεων χρειάζεται ομοφωνία.
Η υποδοχή της πρότασης Μακρόν από τον Σολτς ήταν ευγενική αλλά ψυχρή με τον Καγκελάριο να προειδοποιεί ότι η πρόταση για Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα δεν θα πρέπει να οδηγήσει στον αποκλεισμό κρατών που επί πολλά χρόνια εργάζονται για να πληρούν τις προϋποθέσεις της πλήρους ένταξης στην Ε.Ε.
Η πρόταση Μακρόν αποτυπώνει την στρατηγική αμηχανία της Γαλλίας μπροστά νεκρανάσταση του εγκεφαλικά νεκρού ΝΑΤΟ- για να θυμηθούμε πως αξιολογούσε πριν από δύο χρόνια την Ατλαντική Συμμαχία ο ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων.