Το κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ είναι μια από τις επιλογές που θα μπορούσε να ακολουθήσει το Ιράν για να απαντήσει στους εχθρούς του, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η εμπόλεμη διαμάχη του με το Ισραήλ.
Η δήλωση αυτή ανήκει στον Μπεχνάμ Σαιντί, από το προεδρείο της Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας του Ιρανικού Κοινοβουλίου, η οποία έγινε την Πέμπτη 19 Ιουνίου.
Βέβαια, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Τεχεράνη απειλεί με κλείσιμο των στρατηγικής σημασίας Στενών του Ορμούζ.
Το Σάββατο (14/6), ο Ισμαΐλ Κοσαρί, που είναι μέλος της Επιτροπής Ασφαλείας και Άμυνας του Κοινοβουλίου της Ισλαμικής Δημοκρατίας, είχε επίσης δηλώσει ότι εξετάζεται σοβαρά μια τέτοια κίνηση.
► Παρακολουθήστε λεπτό προς λεπτό τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή
Γιατί είναι τόσο σημαντικά τα Στενά του Ορμούζ
Τα Στενά του Ορμούζ που βρίσκονται μεταξύ του Ομάν και του Ιράν, είναι σημαντικότερη πύλη στον κόσμο για τη μεταφορά πετρελαίου.
Σημειώνεται πως περίπου το 20% της ημερήσιας παγκόσμιας κατανάλωσης πετρελαίου περνά από εκεί και ένα πιθανό κλείσιμο θα πυροδοτούσε μια παγκόσμια κρίση στην αγορά καυσίμων, με προεκτάσεις σε κάθε τομέα της οικονομίας.
Και μόνο η υπόνοια να κλείσουν τα Στενά του Ορμούζ, προκαλεί σοκ στις παγκόσμιες αγορές.
Γιατί θεωρείται απίθανο να κάνει κάτι τέτοιο το Ιράν
Βέβαια, παρατηρητές της πετρελαϊκής αγοράς θεωρούν ότι μια πλήρης διακοπή των παγκόσμιων ροών πετρελαίου με το κλείσιμο της πλωτής οδού είναι όχι μόνο απίθανη, αλλά πιθανώς ακόμη και φυσικά αδύνατη, όπως εξηγούν στο CNBC.
«Δεν υπάρχει κανένα καθαρό όφελος που να προκύπτει από την παρεμπόδιση της διέλευσης πετρελαίου μέσω των Στενών του Ορμούζ, ειδικά από τη στιγμή που οι ιρανικές πετρελαϊκές υποδομές δεν έχουν στοχοποιηθεί άμεσα», δήλωσε η Έλεν Γουόλντ, πρόεδρος της εταιρείας συμβούλων Transversal Consulting.
Μια τέτοια κίνηση από το Ιράν, θα προκαλούσε αντιδράσεις ακόμη και από τον μεγαλύτερο πελάτη πετρελαίου του, την Κίνα.
«Το Πεκίνο δεν θέλει να διαταραχθεί με κανένα τρόπο η ροή πετρελαίου από τον Περσικό Κόλπο, ούτε να αυξηθεί η τιμή του πετρελαίου. Έτσι, θα ασκήσει όλο το βάρος της οικονομικής του ισχύος στο Ιράν», εξήγησε η Γουόλντ.
