Η πανδημία του κορονοϊού δε θα τελειώσει μέχρι και το 2024 εκτιμά ο καθηγητής Κοινωνικών και Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Yale, Νικόλας Χρηστάκης, ο οποίος, ωστόσο, δηλώνει αισιόδοξος ότι η ανθρωπότητα τελικά θα νικήσει τον ιό.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη συνέντευξη που παραχώρησε στο CNN ο Ελληνοαμερικανός ειδικός παρουσιάζει η ανάλυσή του, βάσει της οποίας η κρίση της Covid-19 διαιρείται σε τρεις φάσεις.
Η πρώτη από αυτές, η «άμεση», αντιστοιχεί στην τρέχουσα περίοδο και θα διαρκέσει έως το τέλος της τρέχουσας χρονιάς, σημείωσε. Πρόκειται για την περίοδο κατά την οποία δεν έχει επιτευχθεί ο στόχος της ανοσίας κρίσιμου μέρους του πληθυσμού και στην οποία η καθημερινότητα μας περιλαμβάνει lockdown, μάσκες και αποστάσεις, καθώς «βιώνουμε το βιολογικό και επιδημιολογικό σοκ του κορονοϊού».
Επί του παρόντος, «ο ιός εξαπλώνεται διαρκώς, μέχρι να μολυνθούν αρκετοί άνθρωποι και να φτάσουμε στη λεγόμενη ανοσία της αγέλης», είτε μέσω εμβολιασμού, είτε με «φυσικό τρόπο» καθώς ο ιός θα εξαπλώνεται, ανέφερε ο κ. Χρηστάκης.
Ακολουθεί η ενδιάμεση φάση, που θα κρατήσει μέχρι τα τέλη του 2023 και η «μετά τη πανδημία» περίοδος που θα ξεκινήσει περίπου το 2024. Σύμφωνα με την ανάλυση του ίδιου, κατά την ενδιάμεση περίοδο, μετά το 2021, η ανθρωπότητα θα επιχειρήσει να ανακάμψει από τις κοινωνικές, οικονομικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της πανδημίας.
Μεταξύ άλλων επεσήμανε πως «για κάθε άτομο που πεθαίνει από την πανδημία, πιθανώς άλλοι πέντε να αποκτήσουν σοβαρή αναπηρία. Εκατομμύρια άνθρωποι θα χρειαστούν διαρκή ιατρική φροντίδα ακόμη κι όταν αφήσουμε πίσω μας τις άμεσες επιπτώσεις της θνησιμότητας της πανδημίας. Η πανδημία επιτάχυνε έναν αριθμό τάσεων που αφορούν στον τρόπο παροχής της υγειονομικής περίθαλψης και ανέτρεψε κάποιες άλλες τάσεις. Έχοντας διαπιστώσει στην πράξη τη σημασία της επιστήμης στην αντιμετώπιση αυτής της παγκόσμιας απειλής, ίσως δούμε την αναγκαιότητά της και σε άλλους τομείς, όπως στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Είναι πιθανόν μια από τις μακροπρόθεσμες κληρονομιές της πανδημίας να είναι μια ανανεωμένη εκτίμηση, ένα ενδιαφέρον, μια στήριξη σε επιστημονικά εγχειρήματα».
Φτάνοντας, έπειτα, στα τέλη του 2023, ο διακεκριμένος καθηγητής μίλησε για μία περίοδο που θα μοιάζει με τη δεκαετία του 1920, μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και την πανδημία της Ισπανικής Γρίπης. Στην «μετά την πανδημία περίοδο» πολλές από τις δυσκολίες των προηγούμενων χρόνων θα «σβήσουν» και ως εκ τούτου «οι άνθρωποι δεν θα στρέφονται πλέον τόσο στη θρησκεία, θα αναζητούν διαρκώς ευκαιρίες για κοινωνικοποίηση και επαφές σε νυχτερινά κέντρα, μπαρ και εστιατόρια, αθλητικές και πολιτικές εκδηλώσεις, μουσικές παραστάσεις», ενώ «μπορεί να δούμε και κάποια σεξουαλική απελευθέρωση».
Από την άλλη, «υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορεί να μην επιστρέψουν ποτέ, όπως οι χειραψίες, για παράδειγμα, στις δυτικές κοινωνίες, ή συγκεκριμένοι τύποι μη αναγκαίων επαγγελματικών ταξιδιών. Οι άνθρωποι διαπιστώνουν τώρα ότι μπορούν να λειτουργήσουν και με τηλεδιασκέψεις ή συγκεκριμένοι τρόποι παροχής ιατρικής φροντίδας, όταν οι άνθρωποι πήγαιναν πρώτα να συναντήσουν με φυσική παρουσία τον γιατρό τους και τώρα βλέπουν ότι δεν χρειάζεται πλέον να το κάνουν».
«Όλες οι αιμορραγίες σταματούν κάποια στιγμή»
«Αν με ρωτήσετε τι μου δίνει ελπίδα, μπαίνω στον πειρασμό να αναφέρω ένα ανέκδοτο που αναφέρουν συχνά γιατροί, κάπως κυνικό και απαισιόδοξο, ότι “όλες οι αιμορραγίες σταματούν κάποια στιγμή”. Οι πανδημίες, λοιπόν, πάντα σταματούν, αλλά συχνά αφού έχουν στοιχίσει πολλές ζωές. Έρχονται κατά κύματα και κάποια στιγμή εξαφανίζονται», είπε ακόμη ο καθηγητής, ο οποίος καταλήγοντας δήλωσε «πολύ αισιόδοξος» ότι θα βγούμε στην άλλη άκρη του τούνελ:
«Όσο σοβαρή κι αν είναι η απειλή του κορονοϊού, η μοίρα του στο τέλος είναι να γίνει ενδημικός, σαν ένας από τους κοινούς ιούς της γρίπης, κυκλοφορώντας ανάμεσά μας και προκαλώντας στο τέλος σχετικά ήπια συμπτώματα, αλλά έχοντας μας επηρεάσει για πάντα».