Δεύτερη πρόβα στη σκηνή της Eurovision 2025 έκαναν, την Πέμπτη (8/5), οι περισσότερες χώρες που διαγωνίζονται στον δεύτερο ημιτελικό της 15ης Μαΐου, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Μάλιστα, από αυτά τα τραγούδια δημοσιοποιήθηκε και απόσπασμα διάρκειας 30 δευτερολέπτων από την τηλεοπτική μετάδοση του κάθε τραγουδιού, επομένως και της «Αστερομάτας» που ερμηνεύει η Klavdia.
Ακόμα, την πρώτη επαφή τους με τη σκηνή της Eurovision 2025 είχαν και οι 6 χώρες που έχουν προκριθεί απευθείας στον τελικό της Eurovision 2025. Επί της ουσίας, πρόκειται για τη διοργανώτρια Ελβετία και για τις λεγόμενες «Big Five» που έχουν τη μεγαλύτερη οικονομική συνεισφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεόρασης (EBU), δηλαδή τη διοργανώτρια Αρχή του διαγωνισμού, και είναι η Γαλλία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία και η Ιταλία.
Υπενθυμίζεται ότι από τις πρόβες που έκαναν οι «Big Five» και η Ελβετία, σύμφωνα με τους διοργανωτές της Eurovision 2025, δίνεται μόνο περιγραφή και ορισμένες φωτογραφίες.
Οι σημερινές πρόβες στη Eurovision 2025
🇦🇺 Αυστραλία
Ο Go-Jo είναι η δημιουργία του Αυστραλού καλλιτέχνη Marty Zambotto. Έχει συγκεντρώσει πάνω από 1,4 εκατ. followers στο TikTok, στο YouTube και στο Instagram και το 2023 ήταν ο 9ος Αυστραλός καλλιτέχνης με τα περισσότερα streams στον κόσμο. Έχει περιοδεύσει σε όλη την Αυστραλία, την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τη νοτιοανατολική Ασία και έχει μοιραστεί τη σκηνή με μερικούς από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του κόσμου.
Η Αυστραλία δεν είχε εθνικό τελικό φέτος και μεταφέρει την ενέργεια του ρετρό πάρτι που υπάρχει στο επίσημο βίντεο για το τραγούδι «Milkshake Man» μιας και η Αυστραλία γιορτάζει τη 10η χρονιά της Eurovision.
Οι Αυστραλοί, σύμφωνα με τους διοργανωτές της Eurovision 2025, περιγράφουν τη σκηνική παρουσία ως εξής: «Η εμφάνιση ανοίγει με ένα ρετρό διαφημιστικό σποτ, με τον Go-Jo ως ενθουσιώδη πωλητή. Η αστείρευτη ενέργεια του Go-Jo και το ταλέντο του για το στοιχείο της έκπληξης εμφανίζονται και στη σκηνοθεσία – αντλεί έμπνευση από το βίντεο κλιπ του “Milkshake Man” με τολμηρούς τόνους νέον, παιχνιδιάρικες ενδυματολογικές επιλογές και νοσταλγική γοητεία. Η εποχή κλίνει σε μεγάλο βαθμό προς τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 […] Και ναι, υπάρχει ακόμη και ένα σόλο με keytar. Στα μέσα της εμφάνισης, υπάρχει μια έκρηξη χρωμάτων που αποτυπώνει την ίδια άγρια, θρασύτατη ενέργεια με το μουσικό βίντεο».
Ουσιαστικά, λοιπόν, πρόκειται για πολλή διασκέδαση και μια οπτική πανδαισία με μερικά πολύ χαριτωμένα γραφικά που υποστηρίζουν τη ρετρό ατμόσφαιρα του infomercial. Σαφώς αυτά είναι ορατά μόνο στο τηλεοπτικό κοινό, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά για να απολαύσει το κοινό της αρένας. Ο Go-Jo επέλεξε ένα λευκό κοστούμι σε στυλ ’70s με κόκκινο ριγέ γιακά και κόκκινη γραβάτα, ενώ οι δύο χορεύτριες φορούν με κόκκινα και λευκά ριγέ φορέματα. Επίσης, στο φινάλε η σκηνή μετατρέπεται σε ροζ νέον λέιζερ ντίσκο πάρτθ.
Υπάρχει, επίσης, ένα σκηνικό που… δεν είναι το φορτηγό με τα παγωτά, αλλά είναι μεγάλο και έχει πλάκα. Αυτά είναι όλα όσα μπορούμε να πούμε προς το παρόν, αλλά μας είπαν ότι όλα θα αποκαλυφθούν σύντομα.
View this post on Instagram
🇲🇪 Μαυροβούνιο
Ώρα για το Μαυροβούνιο. Η Nina Žižić είναι τραγουδίστρια και τραγουδοποιός με καριέρα που εκτείνεται σε δύο δεκαετίες και αυτή είναι η δεύτερη εμφάνισή της στη σκηνή της Eurovision – συμμετείχε με τους Who See στη Eurovision 2013 με το τραγούδι «Igranka».
Το τραγούδι «Dobrodošli» έχει μια πολύ διαφορετική ατμόσφαιρα, καθώς είναι μια βαλκανική μπαλάντα και μια απογειωτική ορχηστρική ενορχήστρωση. Στο Montesong, δηλαδή στον εθνικό τελικό του Μαυροβουνίου για τη Eurovision 2025, η Nina Žižić το τραγούδησε με ένα λευκό φόρεμα και μια μάσκα, αλλά στο επίσημο βίντεο φορούσε ένα μαύρο φόρεμα χωρίς μάσκα. Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι το φόρεμά της σε αυτή την πρώτη πρόβα είναι παρόμοιο με εκείνο στο Montesong, αλλά και κάτι εντελώς διαφορετικό.
Η μάσκα παραμένει μέχρι την πρώτη γέφυρα στο ρεφρέν, αλλά το λευκό φόρεμα έχει τώρα μια τεράστια λευκή ουρά και ένα ενσωματωμένο πάνελ από ύφασμα που δημιουργεί ένα κυκλικό πλαίσιο από πάνω από το κεφάλι της μέχρι κάτω από τα γόνατά της. Φανταστείτε, λοιπόν, την κυκλική κατασκευή που φορούσε η Vladana το 2022, αλλά σε μεγαλύτερο μέγεθος και βς αναπόσπαστο μέρος ενός λευκού φορέματος, με το κόκκινο κραγιόν της Nina Žižić να είναι το μόνο χρώμα. Υπάρχουν μερικά πλάνα της κάμερας τραβηγμένα από το πλάι όπου μοιάζει σχεδόν με κύκνο.
Οι οθόνες LED προβάλλουν λευκά σωματίδια φωτός που ενώνονται για να σχηματίσουν στροβιλιζόμενα σχήματα και υπάρχει χρήση μπλε και λευκού φωτισμού που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια του τραγουδιού. Αυτή η εμφάνιση είναι, επίσης, λιγότερο στατική απ’ ό,τι είδαμε στο Montesong. Η Nina αρχίζει στο κέντρο και στη συνέχεια περπατάει προς το κομμάτι της σκηνής, όπου δεσπόζει το πλαίσιο, για το μεγάλο φινάλε. Η εμφάνιση συνοδεύεται από ομίχλη, που προσδίδει περισσότερη δραματικότητα.
View this post on Instagram
🇮🇪 Ιρλανδία
Επόμενη που έκανε πρόβα, ήταν η Ιρλανδία που φέτος εκπροσωπείται από τη Νορβηγίδα τραγουδίστρια Emmy, η οποία τραγουδά για τη σκυλίτσα Λάικα. Ήταν το πρώτο σκυλί που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη το 1957. Πρόκειται για ένα αισιόδοξο ταξίδι στον χρόνο και στο διάστημα, μεταφέροντας ένα μήνυμα ελπίδας και θετικότητας.
Αυτή η εμφάνιση έχει σίγουρα μια λάμψη μετά τη νικηφόρα εμφάνιση της Emmy στο «Late Late Show Eurosong Special», δηλαδή στην τηλεοπτική εκπομπή που λειτούργησε ως ο εθνικός της Ιρλανδίας για τη Eurovision 2025. Το ασημένιο playsuit της Emmy έχει αντικατασταθεί από ένα ασημένιο μεταλλικό φόρεμα με πλισέ φούστα, ασημένιες μπότες και μια κουκούλα που μοιάζει με κράνος.
Μάλιστα, η σκηνοθεσία του τραγουδιού «Laika Party» αρχίζει με προβολείς σε μια γυαλιστερή μεταλλική πλατφόρμα στο κέντρο της σκηνής που μοιάζει με διαστημικό σκάφος. Ο αδελφός της Emmy, ο Erland, είναι στα πλήκτρα, φορώντας ένα ασημένιο μεταλλικό πουκάμισο και τα χαρακτηριστικά του γυαλιά σε σχήμα αστεριού. Υπάρχουν τέσσερις χορεύτριες, όλες με ασημένια παντελόνια και μαύρα/ασημένια γιλέκα, οι οποίες αποδίδουν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα κατά τη διάρκεια κάθε ρεφρέν.
Έτσι, έχει την ίδια ατμόσφαιρα και ενέργεια που είδαμε στον εθνικό τελικό της Ιρλανδίας, αλλά η εμφάνιση είναι πολύ πιο ακριβής και και η σκηνοθεσία είναι σε κλίμακα Eurovision. Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ο αντίκτυπος του φωτισμού νέον και των οθονών LED, καθώς σε αυτές προβάλλονται πλανήτες νέον και κινούμενες διαστημικοί σκύλοι που παρελαύνουν. Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, σχηματίζεται η Λάικα φτιαγμένη από αστέρια.
Πυροτεχνήματα εκτοξεύονται στο τελευταίο ρεφρέν, σαν ένα πάρτι στον ουρανό.
View this post on Instagram
🇱🇻 Λετονία
Σειρά για τις Tautumeitas από τη Λετονία, ένα 6μελές ethno-pop συγκρότημα που συνδυάζει λετονικές λαϊκές μελωδίες με σύγχρονους ρυθμούς. Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε ένα τραγούδι πλήρως στα Λετονικά εδώ και μερικά χρόνια, και από την πρώτη νότα οι αρμονίες ακούγονται υπέροχα στον άδειο χώρο αυτής της αρένας.
Το τραγούδι «Bur Man Laimi» μεταφράζεται ως «ένα άσμα για την ευτυχία» – το όλο πράγμα έχει μια αίσθηση μυστικιστικού ξορκιού. Στη σκηνική εμφάνιση διατηρήθηκε η κουρτίνα, που είδαμε και στο Supernova, δηλαδή στον εθνικό τελικό της Λετονίας για τη Eurovision 2025, είναι ένας τόσο απλός τρόπος για να δημιουργήσεις ατμόσφαιρα και οικειότητα. Μάλιστα, ο φωτισμός δημιουργεί σκιές είναι πραγματικά καθηλωτικός και υπνωτιστικός.
Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η εμφάνιση είναι λίγο-πολύ ακριβώς η ίδια με τον εθνικό τελικό της Λετονίας. Ο φωτισμός είναι σίγουρα πιο δραματικός και δυνατός, και σε ένα σημείο οι οθόνες LED συμμετέχουν με τον τρόπο τους στην παρουσίαση του τραγουδιού.
Τα ρούχα τους είναι επίσης διαφορετικά – πλέον φορούν όλες ασορτί χρυσές στολές με λεπτομέρειες που μοιάζουν με κλαδιά και πτερύγια, και εντυπωσιακές χρυσές καλύπτρες κεφαλής που φωτίζονται και αλλάζουν χρώμα κατά τη διάρκεια του τραγουδιού. Πρόσθετη μαγεία και μυστικισμό προσθέτει η ομίχλη.
View this post on Instagram
🇦🇲 Αρμενία
Ο PARG από την Αρμενία ήταν ο επόμενος που έκανε πρόβα – το πλήρες όνομά του είναι Pargev Vardanian – και είναι ένας καλλιτέχνης indie-folk, RnB, ποπ και ροκ, γνωστός για την ανάμειξη της παραδοσιακής αρμενικής κουλτούρας με μοντέρνα στοιχεία. Θεωρείται πρωτοπόρος στην αρμενική μουσική.
Έφερε ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό concept για το τραγούδι του με τίτλο «Survivor» σε σχέση με αυτό που είδαμε στο Depi Evratesil, δηλαδή στον εθνικό τελικό της Αρμενίας για τη Eurovision 2o25. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι η χρήση των φώτων, τα μισά από αυτά έχουν χαμηλώσει μόλις και μετά βίας πάνω από το ύψος του κεφαλιού του PARG, ενώ τα άλλα μισά ίσως βρίσκονται και 8 μέτρα πάνω. Αναβοσβήνουν συγχρονισμένα με τη γραμμή του μπάσου και δημιουργούν ένα δομικό εφέ στη σκηνή που μοιάζει πολύ σκοτεινό και βιομηχανικό.
Ο PARG άρχισε την εμφάνισή του στο κενό ανάμεσα στα δύο μισά της εξέδρας φωτισμού, σαν να βρίσκεται σε τούνελ. Στη συνέχεια, το μεγαλύτερο μέρος της παρουσίασης γίνεται σε έναν διάδρομο στη μέση της σκηνής, όπου σπριντάρει κατά τη διάρκεια του ρεφρέν, και στη συνέχεια επιβραδύνει. Η χορογραφία είναι πολύπλοκη και η όλη ιδέα ευθυγραμμίζεται πολύ καλά με τον ρυθμό και την ενέργεια του τραγουδιού.
Η άλλη μεγάλη αλλαγή είναι το κοστούμι του PARG – η πανοπλία με τον έναν ώμο έχει εξαφανιστεί και αντικαταστάθηκε από ένα μαύρο γιλέκο και ένα μαύρο δερμάτινο παντελόνι με καρφιά. Μετά τη μεγάλη νότα στο τέλος, τα φώτα lego ανυψώνονται για να «ανοίξουν» τη σκηνή για το δραματικό τελευταίο ρεφρέν του τραγουδιού. Μεγάλοι πίδακες φλόγας στο ρεφρέν, αλλά και φωτιά στο φινάλε της παρουσίασης συμπληρώνουν την εμφάνιση της Αρμενίας.
View this post on Instagram
🇦🇹 Αυστρία
Σειρά έχει η συμμετοχή της Αυστρίας με τον JJ, κατά κόσμον Johannes Pietsch από τη Βιέννη, με το τραγούδι «Wasted Love». Πρόκειται για ένα ακόμη τραγούδι που επιλέχθηκε χωρίς εθνικό τελικό, οπότε η μόνη εικόνα που έχουμε είναι το ατμοσφαιρικό και κάπως τρομακτικό δάσος από το επίσημο βίντεο κλιπ. Τη σκηνοθετική επιμέλεια υπογράφει ο Sergio Jaen, ο οποίος ήταν υπεύθυνος και για τη σκηνική παρουσία της Bambie Thug από την Ιρλανδία στον περσινό διαγωνισμό, αλλά και του Theo Evan.
Πρώτα απ’ όλα, η σκηνοθεσία έχει σχεδιαστεί εξολοκλήρου για ασπρόμαυρη μετάδοση, κάτι που φανταζόμαστε πως αποτέλεσε τεράστια τεχνική πρόκληση. Αυτό σημαίνει ότι ο φωτισμός έχει δομηθεί γύρω από τη δημιουργία περιοχών φωτός και σκιάς, με την ένταση του φωτός να αυξομειώνεται ανάλογα με τον ρυθμό και το δραματουργικό στοιχείο του τραγουδιού.
Το βασικό σκηνικό είναι μια απλή βάρκα που μοιάζει φτιαγμένη από παλιά κιβώτια, με ξύλινο κατάρτι και λευκό πανί – ο JJ ερμηνεύει ολόκληρο το τραγούδι μέσα στη βάρκα, κρατώντας σφιχτά το κατάρτι καθώς ξεσπά μια καταιγίδα. Φαίνεται να τον παρασέρνει πάνω στη σκηνή, χάρη σε ευρηματική κάμερα και τις μηχανές αέρα. Ο JJ εκτελεί μια χορογραφία που μοιάζει με σύγχρονο χορό, καθώς τον μαστιγώνει ο αέρας, και καθώς η ένταση κορυφώνεται, το ίδιο κάνει και η καταιγίδα, με κύματα και σύννεφα καταιγίδας να προβάλλονται στις LED οθόνες, κάμερες που στριφογυρίζουν, φώτα και τον JJ να προσπαθεί να κρατηθεί στη βάρκα – χωρίς όμως να χάσει ούτε μία νότα.
Στο φινάλε, καθώς μια λήψη από πάνω κάνει τη βάρκα να μοιάζει πως ρουφιέται από μια δίνη στις οθόνες LED που βρίσκονται στο δάπεδο της σκηνής, ένας τεράστιος φάρος εμφανίζεται στις οθόνες LED στο πίσω μέρος της σκηνής – σαν φως ελπίδας στο σκοτάδι – και όλα γαληνεύουν. Για την ενδυμασία του, ο JJ έχει επιλέξει ένα μακρύ μαύρο δερμάτινο παλτό με μεταλλικές λεπτομέρειες.
View this post on Instagram
🇬🇷 Ελλάδα
Το τραγούδι «Αστερομάτα» είναι μια παραδοσιακή ελληνική έκφραση που περιγράφει τις γυναίκες με λαμπερά, αστερόφωτα μάτια. Η σκηνική παρουσίαση του τραγουδιού είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που είδαμε στον εθνικό τελικό και η ελληνική αποστολή περιγράφει την εμφάνιση ως εξής: «Η Klavdia αρχίζει την εμφάνισή της στη σκηνή της Eurovision πάνω σε μια προβλήτα. Η πορεία της προς έναν βράχο συμβολίζει το φλογερό ταξίδι που κάνει κάθε άνθρωπος προς το Φως. Η παρουσία ενός δεύτερου ατόμου επί σκηνής, μαζί με την κίνηση του σκηνικού, αντικατοπτρίζει το θέμα του χωρισμού – το κεντρικό μήνυμα του τραγουδιού “Αστερομάτα”».
Έτσι, ο βράχος λειτουργεί ως βασικό σκηνικό στοιχείο. Μόλις η Klavdia διασχίσει την προβλήτα στην ήσυχη πρώτη στροφή του κομματιού, ερμηνεύει το υπόλοιπο τραγούδι πάνω στον βράχο. Στο δεύτερο κουπλέ την πλαισιώνει μία γυναίκα χορεύτρια, αλλά σταδιακά απομακρύνονται πάνω στην προβλήτα, αφήνοντας την Klavdia μόνη στον βράχο της, με ένα μακρύ, εφαρμοστό φόρεμα που λάμπει από μικροσκοπικά κοσμήματα. Ανάλογα με το φως, το φόρεμα φαίνεται είτε μαύρο είτε πολύ σκούρο μπλε.
Η κινηματογράφηση είναι υπέροχη, με λήψεις από ψηλά που κάνουν την προβλήτα να φαίνεται σαν να είναι μέσα στο νερό – και στη συνέχεια, το σκηνικό μεταμορφώνεται σε δραματικά τοπία με φλεγόμενα δέντρα και ηφαιστειογενή εδάφη που ξεδιπλώνονται στις LED οθόνες καθώς το τραγούδι κορυφώνεται.
Ο φωτισμός και τα γραφικά εφέ είναι εντυπωσιακά – σε κάποιο σημείο, όταν η Klavdia σηκώνει το χέρι της, μπλε φώτα διαχέονται πάνω στο σκηνικό. Η φωνή της γεμίζει τον χώρο, και στο τέλος κατεβαίνουν τα φώτα για να δημιουργήσουν πολυεπίπεδο εφέ. Νιώθουμε την αγάπη, την απώλεια και τον πόνο σε κάθε στίχο.
View this post on Instagram
🇱🇹 Λιθουανία
Οι Λιθουανοί Katarsis ήταν οι επόμενοι που έκαναν πρόβα και είναι ένα τετραμελές συγκρότημα, γνωστό για το μοναδικό μείγμα σκοτεινής εναλλακτικής και post-punk μουσικής.
Η σκηνοθεσία παραμένει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη σε σχέση με τον εθνικό τελικό της Λιθουανίας στη Eurovision 2025 – τα μπλε ρούχα, το ζοφερό τοπίο, το σπίτι που εκρήγνυται και οι ιπτάμενοι βράχοι στην παροσυίαση του τραγουδιού «Tavos Akys» είναι όλα σχεδόν τα ίδια, αν και τα γραφικά είναι μεγαλύτερη κλίμακα, συμπεριλαμβανομένου του δαπέδου με τις οθόνες LED, και φαίνονται πιο εντυπωσιακά.
Οι ερμηνευτές είναι λίγο πιο διασκορπισμένοι απ’ ό,τι στον εθνικό τελικό της Λιθουανίας, και στον δεύτερο στίχο ο Lukas πηγαίνει στο σημείο του πλαισίου της σκηνής, μαζί με τους κιθαρίστες, Alanas και Emilija.
Αυτό που έχει αλλάξει είναι η ατμόσφαιρα που προστίθεται από τον φωτισμό και τα επιπλέον εφέ – στη σκηνή της Βασιλείας μπορούν να προσθέσουν περισσότερο φως και σκιά, οπότε υπάρχει ένα πολύ ωραίο κοντινό πλάνο, στο οποίο το πρόσωπο του Lukas είναι κατά το ήμισυ στη σκιά.
Όταν βγαίνει μπροστά, μάχεται ενάντια σε μια μηχανή ανέμου σε διαδοχικά διαφορετικά πλάνα της κάμερας – το όλο πράγμα μοιάζει καλύτερο σε ορισμένα σημεία και πιο σκοτεινό και πιο ατμοσφαιρικό σε άλλα. Στο τέλος, τα φώτα κατεβαίνουν για να δημιουργήσουν ένα εφέ που μοιάζει με ένα ζευγάρι φτερά, καθώς αρχίζει η επανάληψη της λέξης «Tavos» και το τραγούδι τελειώνει με μια λάμψη λευκού φωτός.
View this post on Instagram
🇲🇹 Μάλτα
Η Miriana Conte είναι μια 24χρονη τραγουδίστρια από τη Μάλτα που προσπάθησε για πρώτη φορά να εκπροσωπήσει τη Μάλτα στη Eurovision το 2017, σε ηλικία μόλις 16 ετών. Οκτώ χρόνια αργότερα, βρίσκεται στη Βασιλεία και έκανε την πρώτη της πρόβα με το τραγούδι «SERVING», το οποίο άλλαξε τίτλο – αρχικά λεγόταν «KANT» – ύστερα από σχετικό αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για τη σκηνοθεσία. Ενώ ο «Ήχος της Μουσικής» παραμένει ως πηγή έμπνευσης, η παρουσίαση που είδαμε στο MESC, δηλαδή στον εθνικό τελικό της Μάλτας για τη Eurovision 2025, έχει ως επί το πλείστον εξαφανιστεί. Καταρχάς, υπάρχει ένα μεγάλο στήριγμα – ένα σύνολο από τεράστια κόκκινα χείλη που λάμπουν και κρατούν μια μπάλα ντίσκο που περιστρέφεται. Η όλη κατασκευή έχει ύψος ίσως τρία μέτρα και βρίσκεται στο κέντρο της σκηνής.
Η εν λόγω κατασκευή γυρίζει και η Miriana Conte βρίσκεται μέσα, φορώντας ένα φωτεινό κίτρινο φόρεμα με μια τεράστια φούστα από κλιμακωτό δίχτυ με μαύρα μανίκια. Βγαίνει από την ντισκομπάλα και αποκαλύπτεται ένα catsuit που έχει το ίδιο στυλ με αυτό που είδαμε στο MESC, αλλά τώρα είναι μαύρο και κόκκινο και πολύ λαμπερό. Τα μαλλιά της είναι τώρα κατακόκκινα.
Το χορευτικό πρόγραμμα είναι παρόμοιο με το MESC, αλλά οι τέσσερις χορευτές φορούν κόκκινα διχτυωτά, μαύρα εσώρουχα με λουράκια και κόκκινα γούνινα μπουφάν. Στο πλαίσιο της σκηνής εμφανίζονται οι κόκκινες ελβετικές μπάλες για το φινάλε. Στις οθόνες LED προβάλλονται γραφικά που «εκρήγνυνται» και λέξεων από το τραγούδι, μεταξύ άλλων. Επίσης, δεσπόζει η φράση «DIVA NOT DOWN» με τεράστια γράμματα. Πολλοί πίδακες καπνού ξεπηδούν στο ρεφρέν σε ένα εντυπωσιακό φινάλε.
View this post on Instagram
🇪🇦 Ισπανία
Ήρθε η ώρα για την Ισπανία, που φέτος εκπροσωπείται από τη Melody, η οποία ερμηνεύει το τραγούδι «Esa Diva». Είναι μια καθιερωμένη ποπ καλλιτέχνιδα στην Ισπανία, έχοντας κυκλοφορήσει πάνω από 30 singles και 6 άλμπουμ.
Αυτό το τραγούδι φέρνει την ενέργεια ενός καλοκαιρινού πάρτυ και το χορευτικό remix ήταν μόνο η αρχή της συνολικής ανανέωσης που έχει υποστεί αυτή η εμφάνιση από τότε που η Melody κέρδισε το Benidorm Fest, δηλαδή τον εθνικό τελικό της Ισπανίας, στις αρχές Φεβρουαρίου. Η Melody κατεβαίνει σε μια κούνια στην αρχή.
Η σκηνοθεσία μοιάζει πολύ εκλεπτυσμένη και υπάρχει μια σαφής αφήγηση που χωρίζει το τραγούδι σε τρεις ξεχωριστές πράξεις, η καθεμία γεμάτη ενέργεια και συναίσθημα. Κάθε πράξη έχει τα δικά της χρώματα και γραφικά – από το μοβ στην πρώτη πράξη στο κόκκινο στη δεύτερη, και το λευκό στο τέλος που συγχωνεύεται με το ορεινό σκηνικό στο πίσω μέρος της σκηνής.
Κάθε πράξη έχει, επίσης, τον δικό του συνδυασμό χορευτών – η Melody έχει συνολικά χορευτές, τρεις άνδρες και δύο γυναίκες – και οι κινήσεις που εκτελούν είναι διαφορετικές σε κάθε πράξη. Η δομή της εμφάνισης είναι τόσο έξυπνη και, παρά την πολυπλοκότητα, της ανήκει η σκηνή από την αρχή μέχρι το τέλος.
Η Melody φορά ένα μαύρο κορσέ μπούστο με αιχμηρά σημεία στους ώμους και τους γοφούς – μας θυμίζει μαύρη ορχιδέα, συνδυασμένο με μαύρο φεντόρα και μαύρες μπότες μέχρι το μπούτι. Στο εναρκτήριο πλάνο, τη βλέπουμε στη σκιά σε λευκό φόντο. Ο χορός στα τελευταία δέκα δευτερόλεπτα είναι μια πραγματική στιγμή.
🇮🇹 Ιταλία
Η πρώτη πρόβα της Ιταλίας για τη Eurovision του 2025 και ο Lucio Corsi τραγουδάει την glam rock μπαλάντα του με τίτλο «Volevo Essere Un Duro». Είναι ένας 31χρονος τραγουδοποιός, με καταγωγή από την Τοσκάνη, αλλά τώρα ζει στο Μιλάνο. Έχει ένα πολύ χαρακτηριστικό και στυλ, τόσο οπτικά όσο και μουσικά.
Το «Volevo Essere Un Duro» μεταφράζεται ως «ήθελα να είμαι σκληρός τύπος». Αυτό το τραγούδι είναι ένας όμορφος ύμνος για όσους αισθάνονται διαφορετικοί ή παλεύουν με την ταυτότητά τους.
Αυτό λοιπόν μοιάζει πολύ με τη σκηνοθεσία που είδαμε στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο – το τραγούδι ξεκινά με τον Lucio Corsi σε ένα πολύ μακρύ πιάνο, φορώντας ένα γιγαντιαίο σακάκι bolero, το πιάνο μοιάζει με το κίτρινο που φορούσε στο επίσημο βίντεο, και το χαρακτηριστικό του λευκό μακιγιάζ. Εδώ ερμηνεύει το πρώτο τρίτο του τραγουδιού, συνοδευόμενος από τον κιθαρίστα και συν-δημιουργό του κομματιού, Tommaso Ottomano, πριν πάρει την κιθάρα του στο κέντρο της σκηνής.
Υπάρχει μια γιγαντιαία κατασκευή ή για την ακρίβεια δύο. Έχουμε δύο ρετρό ηχεία στο πίσω μέρος της σκηνής – το ένα είναι τετράγωνο, ίσως τέσσερα μέτρα ύψος, το δεύτερο λίγο μικρότερο. Δεύτερον, υπάρχει ένα φίλτρο σέπια που εφαρμόζεται στην έκδοση που βλέπετε στην τηλεόραση, το οποίο δίνει στην όλη εμφάνιση μια ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 1970. Η τηλεοπτική μετάδοση έχει, επίσης, αγγλικούς υπότιτλους, που είναι ένας υπέροχος τρόπος για να μεταφερθεί το συναίσθημα του τραγουδιού στα εκατομμύρια των τηλεθεατών που δεν μιλούν Ιταλικά. Επίσης, έχουμε ένα σόλο φυσαρμόνικας από τον Lucio Corsi πριν από το τελευταίο ρεφρέν, με τον Lucio Corsi και τον Tommaso Ottomano στο σημείο όπου βρίσκεται το πλαίσιο της σκηνής.
Ο Lucio Corsi το αποδίδει όλο αυτό με το συνηθισμένο αβίαστο χάρισμά του – είναι εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο έχουμε δει στη Eurovision 2025.
🇨🇭 Ελβετία
Ώρα για τη διοργανώτρια Ελβετία, με τη Zoë Më να μας ταξιδεύει σε ένα μελωδικό ταξίδι αφού το τραγούδι της λέγεται «Voyage». Η Zoë Më γεννήθηκε στη Βασιλεία, οπότε πρόκειται να εκπροσωπήσει της πατρίδα της στην πόλη της – το «Voyage» ερμηνεύεται στα Γαλλικά, αλλά είναι γνωστή για το ότι τραγουδάει τόσο στα Γαλλικά όσο και στα Γερμανικά, συνδυάζοντας την ποιητική ποπ με το παραδοσιακό chanson.
Μάλιστα, η ελβετική αποστολή περιέγραψε την εμφάνισή της ως εξής: «Η Zoë Më της Ελβετίας παρουσιάζει το “Voyage” ως μια τρίλεπτη, αδιάλειπτη στιγμή κινηματογραφικής οικειότητας. Η εμφάνιση εκτυλίσσεται σε ένα μόνο συνεχές πλάνο με το χέρι, χωρίς περικοπές, χωρίς χορευτές, χωρίς χορογραφία, χωρίς σκηνικά, χωρίς σκηνικά, χωρίς γραφικά στις οθόνες LED και χωρίς πυροτεχνήματα. Επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στην παρουσία της Zoë Më, ξεδιπλώνοντας έναν ήσυχο, συγκεντρωμένο κόσμο που βασίζεται στη συναισθηματική λεπτομέρεια.
Η εικόνα είναι απαλή και εκφραστική, με κινηματογραφική κάμερα και με τους ίδιους ακριβώς φακούς Zeiss Super Speed της δεκαετίας του 1970 που χρησιμοποιήθηκαν για τη λήψη ταινιών όπως ο “Ταξιτζής” και ο “Οργισμένος Ταύρος”. Αυτοί οι φακοί δημιουργούν ντελικάτες εκλάμψεις και ένα ρηχό βάθος πεδίου που απομονώνει απαλά τη Zoë στο κάδρο. Ξεκινά καθιστή, περιτριγυρισμένη από άπειρο μαύρο και φωτισμό που δίνει στην εμφάνιση την αίσθηση ενός πίνακα του Καραβάτζιο.
Φοράει ένα μαύρο μεταξωτό φόρεμα χωρίς ώμους από το Rowanne Studio, με αφηρημένα λουλούδια σε βαθύ κόκκινο, μοβ και μπλε χρώμα. Η κάμερα κινείται γύρω της, καταγράφοντας τις εναλλαγές μεταξύ σύνδεσης και ενδοσκόπησης χωρίς διακοπή. Χειρίζεται εξ ολοκλήρου με το χέρι, φέρει μια φυσική, αναπνέουσα ποιότητα που ανταποκρίνεται σε πραγματικό χρόνο στην ενέργεια και στην παρουσία της Zoë Më. Το αποτέλεσμα είναι μια συνεχής ροή ήσυχης, λεπτομερούς παρατήρησης. Οικεία, άμεση και αφιλτράριστη.
Στη γέφυρα, η ατμόσφαιρα “σπάει”. Ο καπνός, ο άνεμος και τα έντονα, υπερεκτεθειμένα φλας διακόπτουν την ηρεμία, αλλά η κάμερα δεν “κόβει” ποτέ. Γέρνει, κάνει κύκλους και ανταποκρίνεται σε αυτή τη ρήξη με μια ενστικτώδη αίσθηση της κίνησης, παραμένοντας στενά συντονισμένη με τη Zoë Më καθ’ όλη τη διάρκεια. Καθώς η ένταση υποχωρεί, οι θεατές έρχονται σιγά σιγά στο προσκήνιο, με τα φώτα των τηλεφώνων τους να λάμπουν σαν αστέρια γύρω από τη Zoë Më, προτού τα πάντα διαλυθούν στο απέραντο μαύρο, δηλαδή εκεί από όπου όλα άρχισαν.
Το “Voyage” είναι μια εμφάνιση που βασίζεται στην αυτοσυγκράτηση και την κινηματογραφική ακρίβεια. Χρησιμοποιεί την κλίμακα της σκηνής της Eurovision με διαφορετικό τρόπο, έχοντας όλη την προσοχή στη Zoë Më και στο συναίσθημα που μεταφέρει σε κάθε καρέ. Τίποτα δεν αποσπά την προσοχή. Τίποτα δεν διακόπτει. Μόνο μια φωνή, μια παρουσία και μια στιγμή που μοιάζει βαθιά προσωπική».
🇬🇧 Ηνωμένο Βασίλειο
To Ηνωμένο Βασίλειο και το φωνητικό τρίο τους Remember Monday έκανε την πρώτη πρόβα. Αποτελούμενο από τις Lauren, Holly-Anne και Charlotte, το συγκρότημα με τις μελωδίες του έχει κάνει επιτυχία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τις έχουμε δει να ερμηνεύουν το «What The Hell Just Happened?» αρκετές φορές σε πάρτυ για τη Eurovision 2025 και τώρα φέρνουν το μοναδικό χάος τους στη σκηνή της Βασιλείας.
H αντιπροσωπεία του Ηνωμένου Βασιλείου περιέγραψε την εμφάνιση ως εξής: «Είναι το πρωί μετά την προηγούμενη νύχτα. Αποκαλύπτονται οι Remember Monday σε ένα μπουντουάρ σε στιλ Regency, αναλογιζόμενες τα γεγονότα της προηγούμενης νύχτας. Καθώς ακούγεται το πρώτο ρεφρέν, βγαίνουμε από το μπουντουάρ και με μια έκρηξη κίνησης τα κορίτσια προχωρούν στην πασαρέλα, μεταφέροντάς μας πίσω στο χάος της προηγούμενης βραδιάς.
Στην κεντρική σκηνή υπάρχει ένας γιγαντιαίος πολυέλαιος που έχει πέσει. Ο πολυέλαιος είναι μια εντυπωσιακή υπενθύμιση των χαοτικών γεγονότων της προηγούμενης νύχτας. Η ενέργεια στη συνέχεια αυξάνεται πριν η σκηνή βυθιστεί στο σκοτάδι, αφήνοντας το χάος. Τα φώτα επιστρέφουν και τα κορίτσια ξαναπηγαίνουν στην ασφάλεια του μπουντουάρ για μια τελευταία γλυκιά στιγμή.
Ο πολυέλαιος είναι ίσως 2,5 ή 3 μέτρα ψηλός, με κεριά γύρω. Βρίσκεται στο κέντρο της σκηνής, γέρνοντας στη μία πλευρά, και αναβοσβήνει και φωτίζεται με διάφορα χρώματα κατά τη διάρκεια της εμφάνισης. Το μπουντουάρ βρίσκεται στη μία πλευρά της σκηνής – ένα παραπέτασμα με μαξιλάρια σε στυλ vintage με μια κεντρική εγκοπή καρδιάς.
Σχετικά με τα ρούχα, αυτά κορσέ φορέματα που είδαμε στο επίσημο βίντεο – η Lauren σε απαλό μπλε, η Holly-Anne σε ροζ και η Charlotte σε κίτρινο, με πολλά βολάν και λάμψεις. Πλάνα πάνω από τον πολυέλαιο και μερικά ωραία πλάνα πάνω από τις οθόνες LED. Επίσης, υπάρχει ένα πολύ χαριτωμένο τελικό πλάνο με τις Remember Monday να τραγουδούν τις τελευταίες νότες μέσα από την καρδιά στο μπουντουάρ.
Οι τρίφωνες αρμονίες απογειώνουν το τραγούδι, αλλά υπάρχει επίσης μια πραγματικά ισχυρή σύνδεση μεταξύ αυτών των τριών τραγουδιστών – σε ένα σημείο αρχίζουν όλες να γελούν καθώς τραγουδούν και αυτό μοιάζει πραγματικά ζεστό και φυσικό. Το όλο πράγμα προσφέρει απλά μια τεράστια ποσότητα διασκέδασης, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα πυροτεχνήματα ολοκληρώνουν την εμφάνιση.
🇫🇷 Γαλλία
Η Γαλλίδα Louane είναι ένα είδωλο της γαλλικής μουσικής σκηνής, αφού έγινε γνωστή στο «The Voice». Το τραγούδι με τίτλο «Maman» αφηγείται το ταξίδι μιας ζωής – ένα παιδί που έγινε γυναίκα και μια κόρη που έγινε μητέρα. Στο επίσημο βίντεο δεσπόζει ο διάλογος της Louane μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, η οποία βλέπει τον νεότερο εαυτό της σε ένα σπίτι από τα παιδικά της χρόνια, αλλά η σκηνοθεσία για τη Eurovision 2025 έχει πάρει μια διαφορετική, αλλά όχι λιγότερο ισχυρή, κατεύθυνση.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τους διοργανωτές της Eurovision 2025, οι Γάλλοι περιέγραψαν την εμφάνιση ως εξής: «Στη σκηνή, η άμμος πέφτει κόκκος με κόκκο, όπως ο χρόνος που γλιστράει μέσα σε μια κλεψύδρα. Είναι κάτι περισσότερο από μια εμφάνιση. Είναι μια υπενθύμιση: Ο χρόνος κινείται γρήγορα και κάθε στιγμή μετράει. Το “Maman” μιλάει για την αγάπη, την απώλεια και τη δύναμη να προχωρήσουμε μπροστά. Η κλεψύδρα γίνεται σύμβολο της ίδιας της ζωής – του κύκλου, του επείγοντος, της ομορφιάς του τώρα. Μέσα από τον πόνο, η Λοθανε παραδίδει ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως ό,τι και αν αντιμετωπίζουμε, μπορούμε πάντα να σηκωθούμε. Και ενώ η άμμος συνεχίζει να πέφτει, πρέπει να ζούμε με πληρότητα».
Υπάρχει ένας κύκλος στη μέση της σκηνής που είναι καλυμμένος με άμμο. Η Louane ερμηνεύει ολόκληρο το τραγούδι υπό το φως των προβολέων μέσα στον κύκλο, ξυπόλητη με ένα μακρύ, μαύρο δαντελένιο φόρεμα, καθώς η άμμος πέφτει σε συνεχή ροή στη μία πλευρά του κύκλου.
Κάποια στιγμή γονατίζει και καθαρίζει την άμμο, αποκαλύπτοντας έναν καθρέφτη – κάθε κίνηση είναι χορογραφημένη με ακρίβεια για να ανταποκρίνεται σε κάθε ρυθμό και γωνία λήψης. Ο φωτισμός χτίζεται μαζί με τις ορχηστρικές χορδές και το τύμπανο στο τραγούδι ηχεί σαν χτύπος της καρδιάς, μέχρι που η κάμερα δίνει ένα τελικό φωτισμένο πλάγιο πλάνο.
🇩🇪 Γερμανία
Οι Γερμανοί Abor & Tynna είναι τα τρίτα αδέρφια επί σκηνής φέτος μετά την Ισλανδία και την Ιρλανδία. Αυτοί οι δύο προέρχονται από μια οικογένεια μουσικών που εδρεύει στη Βιέννη, οπότε οι Αυστριακοί εκπροσωπούν τη Γερμανία στην Ελβετία – η Eurovision ξεπερνά τα σύνορα. Αυτή είναι, επίσης, η πρώτη φορά που η Γερμανία παρουσιάζει ένα τραγούδι στα Γερμανικά από το 2007, και τυχαίνει να είναι ένα απόλυτο bop.
Αυτή είναι άλλη μια εμφάνιση που έχει μια τεράστια λάμψη από τον εθνικό τελικό – ξεκινά με τον Abor να παίζει μια κλασική εισαγωγή του τραγουδιού «Baller» στο τσέλο μπροστά από μια κουρτίνα από το δάπεδο μέχρι την οροφή, αλλά είναι ένα πολύ cool λευκό ηλεκτρικό τσέλο που φωτίζεται με λευκά LED. Στη συνέχεια, η κουρτίνα πέφτει μαζί με το μπάσο, για να αποκαλύψει την Tynna πάνω σε μια τεράστια κατασκευή – ένα στερεοφωνικό boombox τύπου ’80s, ίσως 3 μέτρα ύψος, με μια κεντρική πλατφόρμα όπου η Tynna ερμηνεύει τον πρώτο στίχο και το ρεφρέν πριν κατέβει για να συναντήσει τους τέσσερις χορευτές της, οι οποίοι τη φωτίζουν με προβολείς χειρός ενώ κάνουν freestyle γύρω της.
Η Tynna φοράει ένα ρούχο που δίνει στη Λάρα Κροφτ σε ένα βερολινέζικο ύφος – στρατιωτικού τύπου hotpants και στρατιωτικές μπότες μέχρι το γόνατο, μαύρο crop top και δερμάτινα γάντια με σούρες μέχρι τον αγκώνα. Ο φωτισμός και τα γραφικά προσθέτουν στη ζοφερή, βιομηχανική ατμόσφαιρα – πολλά παλλόμενα λευκά και μπλε γράμματα στις οθόνες LED, που αναβοσβήνουν.
Για τον τελευταίο στίχο και το ρεφρέν η Tynna χορεύει στον διάδρομο, ενώ ο Abor παίζει το τσέλο του πάνω στο boombox. Το σπάσιμο του βιολοντσέλου στο τέλος; Πάει, αλλά δεν ξεχνιέται ποτέ. Υπάρχει ένα μεγάλο πυροτέχνημα στο φινάλε.
