Η επιστροφή του Νικηφόρου στο Διαφάνι σηματοδοτεί και την συνολική μεταστροφή της στάσης του σε όλα τα θέματα που τον αφορούν, όπως θα δούμε στα επόμενα επεισόδια των «Άγριων Μελισσών».
Ο γιος του Δούκα, ο άνθρωπος που μέχρι πριν από μερικές ημέρες διαβεβαίωνε την γυναίκα του ότι η αγάπη όλα τα θεραπεύει, είναι πλέον προσανατολισμένος αποκλειστικά και μόνο στην εκδίκηση, ακόμα και όταν αυτή απειλεί αθώους ανθρώπους.
Έτσι, μετά από την Ασημίνα και τη Δρόσω, οι οποίες είναι τα άμεσα θύματα της μανίας του, αλλά και τον μικρό Σέργιο ο οποίος υποφέρει από την έλλειψη πρώτα της γυναίκας που θεωρεί μητέρα του και, δεύτερον, της θείας του, στο στόχαστρό του μπαίνουν οι συγχωριανοί του, μέλη του συνεταιρισμού.
Ο Νικηφόρος για πρώτη φορά συντάσσεται απροκάλυπτα με το μέρος του πατέρα του εναντίον των αγροτών -και της Ελένης, η οποία παίρνει ενεργά μέρος στον συνεταιρισμό- σε έναν πόλεμο χωρίς οίκτο.
Δυστυχώς για τον ίδιο, ο Μιλτιάδης κρατάει την τύχη του Νικηφόρου στο χέρι του και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τον άσσο που έχει στο μανίκι για να θέσει εκτός μάχης τον ανιψιό του.
Η διαμάχη οδηγείται στα άκρα υποχρεώνοντας τον Κωνσταντή να κάνει προσωρινά ανακωχή με τον αδελφό και να σπεύσει σε βοήθειά του.
Όμως, η Ελένη, παρά τον φόβο της για την τύχη που περιμένει τις αδελφές της και τον μικρό Σέργιο, είναι αποφασισμένη να τραβήξει την κόντρα στα άκρα.