Ένας ολόκληρος κύκλος ζωής μοιάζει να κλείνει για τις αδελφές Σταμίρη στα επεισόδια των «Άγριων Μελισσών» που ακολουθούν.
Για πρώτη φορά από τον γάμο της Ασημίνας, οι τρεις αδελφές καλούνται να ζήσουν μαζί, κάτω από την ίδια στέγη. Η Ελένη με τον αγαπημένο της Λάμπρο, ο οποίος κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να ελαφρύνει το βάρος της, η Ασημίνα, διωγμένη από τον Νικηφόρο, χωρίς την παρηγοριά του Σέργιου, και η Δρόσω, η «πέτρα του σκανδάλου» στο επικείμενο διαζύγιο της αδελφής της, η οποία βλέπει να απομακρύνεται καθημερινά το όνειρό της να πάρει στα χέρια της τον γιο της.
Ο κύκλος του αίματος, που άνοιξε με τον φόνο του πατέρα των τριών κοριτσιών από τα χέρια του Σέργιου Σεβαστού και επισφραγίστηκε με τον θάνατο του ίδιου του Σέργιου, δεν λέει να κλείσει, αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο λύτρωσης και ευτυχίας για τις ηρωίδες.
Οι οποίες, ωστόσο, είναι αποφασισμένες να αντιδράσουν.
Παρά τις τεταμένες σχέσεις τους, η Δρόσω και η Ασημίνα αποφασίζουν να εναντιωθούν μαζί στην βούληση του Νικηφόρου να τις αποκλείσει από την ανατροφή του μικρού Σέργιου και να διεκδικήσουν από κοινού την κηδεμονία του «γιου» τους.
Τρεις είναι οι παράγοντες που θα παίξουν ρόλο στην απόφασή τους.
Ο ένας είναι η «εγκατάλειψη» της Δρόσως από τον Κωνσταντή μετά και από τις τελευταίες αποκαλύψεις. Μια εγκατάλειψη που δεν θα έχει διάρκεια, όπως θα δούμε, όμως θα βυθίσει την Δρόσω σε ακόμα μεγαλύτερη απελπισία.
Ο δεύτερος είναι η αντίδραση του μικρού Σέργιου στην ανακοίνωση του χωρισμού των γονιών. Το παιδί θα αναστατωθεί σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και η Μυρσίνη, η πιο άτεγκτη από τους Σεβαστούς στην στάση της απέναντι στις αδελφές Σταμίρη, θα λυγίσει.
Και ο τρίτος είναι, φυσικά, η Ελένη, η οποία θα απαιτήσει με κάθε τρόπο από τις αδελφές της να αναλάβουν δράση.