Πρώτη φορά η στατιστική παίρνει τόσο καθαρά θέση υπέρ των αδυνάτων. Τα δημόσια οικονομικά ευημερούν, τα κέρδη αβγατίζουν ξεδιάντροπα και το κοινωνικό χάσμα μεγαλώνει επικίνδυνα.
Σύμφωνα με την πρόσφατη Έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ), μετά τα (τρία) μνημόνια (2010-15), όταν οι εργαζόμενοι έχασαν το 25% των εισοδημάτων τους (σ.σ. αντίστοιχο ποσοστό μειώθηκε και το ΑΕΠ), οι απώλειες συνεχίστηκαν.
Αθροιστικά την 15ετία 2010-24 οι εργαζόμενοι έχασαν 1 στα 3 ευρώ (απώλειες 32,8%).
Ταυτόχρονα: α/αυξήθηκαν οι φόροι, β/για τον πληθωρισμό (ακρίβεια) ευθύνονται κυρίως τα κέρδη (σ.σ. δεύτερος παράγοντας το κόστος εισαγωγών και τρίτος οι αμοιβές), γ/το έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών διευρύνεται. Άρα οι καταναλωτές, που χάνουν εισόδημα, ενώ πληρώνουν περισσοτέρους φόρους (για να επιτευχθεί πλεόνασμα), και την ίδια στιγμή από την χώρα φεύγει χρήμα στην αλλοδαπή για προμήθεια αγαθών και προϊόντων (εξωτερικό έλλειμμα), οδηγούνται σε νέο (υπερ)δανεισμό…
Οπότε γεννάται το ερώτημα: Η καταγραφόμενη οικονομική μεγέθυνση, η αύξηση του ΑΕΠ άνω του 2,3% τα τελευταία 3 χρόνια, πoιούς αφορά, εάν δεν ενισχύει (και) τη θέση των πλέον αδυνάτων; Ειδικά όταν η οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα προέρχεται από επιχορηγούμενα κατά 26% κεφάλαια (10% στη δεύτερη Πολωνία), δωρεάν χρήμα δηλαδή από τους ευρωπαίους φορολογούμενους μέσω των δανείων και επιχορηγήσεων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ).
Είναι τέτοιας έκτασης οι ανισότητες στην ελληνική οικονομία που ακόμη και οι πιο συντηρητικοί οικονομικοί κύκλοι, όπως ο ΣΕΒ και η Τράπεζα της Ελλάδας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. (Πιθανώς φοβούμενοι κοινωνική έκρηξη, άνοδο της ακροδεξιάς ή απλά κατάρρευση του -όποιου- παραγωγικού μοντέλου…)
Πρόσφατα στην ΕΡΤ ο κ.Γιάννης Στουρνάρας (ΤτΕ) μίλησε για «φορολογική αδικία μισθωτών» και αναφέρθηκε στη ανάγκη για επανεξέταση όλων των φόρων, των απαλλαγών και επιδομάτων από μηδενική βάση.
Τον προηγούμενο μήνα ο πρόεδρος του Συνδέσμου ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Σπύρος Θεοδωρόπουλος (ΣΕΒ): επισήμανε (με βάση τα στοιχεία για την ακρίβεια και το γεγονός ότι δεν πρόκειται να επανέρθουν οι τιμές), ότι το «πρόβλημα είναι οι χαμηλοί μισθοί».
Σύμφωνα με τη μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ:
- Οι μισθολογικές απώλειες 2010-2024 ανέρχονται στο 32,8%, ενώ μετά τα μνημόνια, την περίοδο 2019-2023, οι απώλειες ήταν 1,1% (αν και την διετία 2023-24 παρατηρήθηκε αύξηση 2,9%).
Χάθηκαν 1 στα 3 €
Απώλειες μνημονίων -25%
Συνολικά από 2010 -32,8%
Απώλειες 2019-23 -1,1%
- Την περίοδο 2019-24 η παραγωγικότητα αυξήθηκε κατά 1,2%, αλλά το ωρομίσθιο μειώθηκε κατά 4,7%.
Αποτέλεσμα, τα κέρδη να μετέχουν με 52% στο ΑΕΠ, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος περιορίζεται στο 41%
Παραγωγικότητα
2019-24 +1,2%
Ωρομίσθιο -4,7%
Κέρδη 52%
Ε.Ε. (μέσος όρος) 41%
- Μάλιστα, την περίοδο 2019-23 το εισόδημα αυξήθηκε κατά 8,3 δισ., αλλά μόνο 130 εκ. αφορούσαν τους εργαζομένους. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες έλαβαν 2,6 δισ. και τα επιχειρηματικά κέρδη αυξήθηκαν κατά 4,5 δισ.
Πού πάει ο πλούτος
2019-23 +8,3 δισ.
Μισθωτοί 130 εκ.
Ελ.Επαγγελματίες 2,6 δισ.
Κέρδη 4,5 δισ.
