Και αποτελεί συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης το ότι δεν πήρε όλα τα απαραίτητα έκτακτα μέτρα που απαιτούνται σε έκτακτες συνθήκες, για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Όμως, την ίδια ώρα η κυβέρνηση, χωρίς καμία αμηχανία, αλλά με δραστήρια προσήλωση στο στόχο της προώθησης των συμφερόντων, που με συνέπεια υπηρετεί, ‘’μπουκώνει’’ με χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους στον τομέα της υγείας, προχωρεί στην κατάργηση στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων, ποινικοποιεί την απεργία, τη συνδικαλιστική δράση και άλλα.
Έτσι, το εγκαταλελειμμένο δημόσιο σύστημα υγείας με τις δεκάδες χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις, την κατά 131 εκατομμύρια ευρώ χαμηλότερη χρηματοδότηση από πέρυσι και με αριθμό κλινών ΜΕΘ που αντιστοιχούν στο 1/3 των πάγιων αναγκών (3.500 κλίνες σύμφωνα με τον ΠΟΥ) της χώρας, υπό ομαλές συνθήκες, καλείται να αντεπεξέλθει σε ακραίες καταστάσεις.
Αντί η κυβέρνηση να πάρει, έστω και τώρα, όλα τα μέτρα που απαιτούνται, ώστε να βγούμε από αυτόν τον πόλεμο με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες, όπως η επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας και πρόνοιας, μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο τομέα υγείας, ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, προσλήψεις εκπαιδευτικών και μείωση του αριθμού των μαθητών σε δεκαπέντε ανά τάξη, αποσυμφόρηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, το σχέδιό της για την αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος της πανδημίας είναι η μετατροπή των νοσοκομείων σε κέντρα αντιμετώπισης ‘’μιας νόσου’’.
Στην κατεύθυνση αυτή κάθε άλλη δραστηριότητα στα νοσοκομεία περιστέλλεται, κάθε γωνιά νοσοκομειακού χώρου, κάθε ανθρώπινος πόρος -ανεξαρτήτως καταλληλότητας, ειδικότητας, ετοιμότητας και επάρκειας- επιστρατεύεται, προκειμένου να συγκαλυφθεί η συνειδητή κυβερνητική-κρατική εγκληματική ανευθυνότητα.
Και ακριβώς απόρροια αυτών των επιλογών αποτελεί το γεγονός, για παράδειγμα, πως το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια ασφαλούς νοσηλείας περισσότερων ασθενών και μετατροπής κλινών (το 25% του συνόλου) για περίθαλψη αρρώστων με covid-19, ενώ κάποια τμήματα διατηρούν ακόμα επιλεκτική δραστηριότητα διαχείρισης μη covid περιστατικών, τα τακτικά χειρουργεία έχουν μειωθεί δραματικά, οι έξι ειδικοί παθολόγοι βρίσκονται σε κατάσταση εξουθένωσης και ιδρυματισμού αφού καλούνται να αντεπεξέλθουν σε δυσανάλογο έργο.
Η προσθήκη δε, επιπλέον κλινών ΜΕΘ επιβάλλει την εκ των ενόντων εξυπηρέτηση των αναγκών, μετακινώντας το ίδιο αριθμητικά προσωπικό, αδιαφορώντας για την τήρηση των πρωτοκόλλων στοιχειώδους ασφάλειας. Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας (νοσοκομείο αναφοράς), όπου κλινικές μετατρέπονται σε κλινικές covid, όπως η Οφθαλμολογική, η Δερματολογική, η Νευρολογική, Ωρλ κλινική, Αγγειοχειρουργική και άλλα, ενώ τεράστιες παραμένουν οι ελλείψεις σε προσωπικό καθώς και σε τεστ για τον κορονοϊό. Έτσι και τα δύο νοσοκομεία μετατρέπονται σταδιακά σε νοσοκομεία της ‘’μιας νόσου’’, ενώ η κατάσταση και οι επιπτώσεις στην υγεία χρόνιων περιστατικών, όπως και περιστατικών με άλλες ασθένειες είναι δραματική και προδιαγράφεται ζοφερή.
Και η διαχρονική αδίστακτη κρατική αδιαφορία αποτυπώνεται και στον τομέα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, που ο ρόλος της είναι κομβικός, ιδιαίτερα στις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας. Έτσι, αντί να ενισχυθούν σε προσωπικό, να λειτουργήσουν βασικά εργαστήρια, όπως το Βιοχημικό, το Αιματολογικό, το Ακτινολογικό, που δεν υπάρχουν στα κέντρα υγείας του νομού Λάρισας, να γίνονται μαζικά τεστ covid στον πληθυσμό, σχεδιάζεται η μετακίνηση ακόμα και του ελάχιστου προσωπικού προς ενίσχυση των δύο νοσοκομείων.
Την ίδια ώρα που εξελίσσεται η παραπάνω δραματική κατάσταση και ενώ υπάρχουν μεγάλες ιδιωτικές μονάδες στην περιοχή που ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια τα προηγούμενα χρόνια, η 5η ΥΠΕ, το Υπουργείο, η Κυβέρνηση δεν προχωρούν στην επίταξή τους, δεν αξιοποιούν το σύνολο του ιατρικού (ιδιώτες) και νοσηλευτικού δυναμικού, προκειμένου να ενταχθούν στον ενιαίο κρατικό σχεδιασμό και έλεγχο. Και επειδή μάταια η κυβέρνηση πασχίζει να συγκαλύψει τις τραγικές και εγκληματικές ευθύνες της, θα πρέπει να γνωρίζει πως δεν θα καταφέρει να φιμώσει τους εργαζομένους, το λαό, διότι η φωνή τους, κάτω από τις μάσκες, ακούγεται κάθε μέρα, πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά, πιο απαιτητικά!
Λαμπρούλης Γεώργιος, Βουλευτής ΚΚΕ ν. Λάρισας, ΣΤ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής