Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Η πολιτική εξουσία, στο σύνολό της, χρησιμοποιεί τους δημοσιογράφους για να στήνει ένα άχαρο, ανούσιο και άχρηστο προεκλογικό «σόου» με τον ψευδώνυμο τίτλο: Debate!
Πέραν της, έμμεσης, κάλυψης που προσφέρει και αυτή τη φορά – όπως και το 2019 – η Διακομματική Επιτροπή στον Κυριάκο Μητσοτάκη που αρνείται να λάβει μέρος σε πραγματικό debate, αυτό που στήνεται, πάλι στην ΕΡΤ, είναι διασυρμός της δημοσιογραφίας.
Τίθενται στη διάθεση ων κομμάτων. Κανάλια και δημοσιογράφοι δέχονται να κάνουν τη δουλειά τους κατά τον τρόπο που τους ορίζουν οι πολιτικοί αρχηγοί. Έτσι, όμως, δεν είναι εκπρόσωποι της ανεξάρτητης ενημέρωσης. Γίνονται εθελουσίως ομοιώματα του «Ερμή» της ΕΡΤ.
Αυτή φορά υπήρξε μια πρωτοβουλία εκ μέλους του Mega για κανονικό debate, όπως γίνεται προεκλογικά σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Ο Μητσοτάκης το απέρριψε και ο απερίγραπτος Σκέρτσος τοποθέτησε τους δημοσιογράφους στη… δική του πλευρά με τη δήλωση:
«Η Διακομματική Επιτροπή, δηλαδή ο συναινετικός θεσμός που εδώ και δεκαετίες ορίζει τις διαδικασίες και τους όρους διεξαγωγής του προεκλογικού αγώνα, αποφάσισε για ένα debate μεταξύ των έξι επικεφαλής των κοινοβουλευτικών κομμάτων την Τετάρτη 10 Μαΐου. Αυτό αποφασίσθηκε ομόφωνα και αυτό θα γίνει».
Αυτό αποφάσισαν τα κόμματα. Δικαίωμά τους. Αλλά οι δημοσιογράφοι γιατί το δέχονται; Ειδικά μετά τον εξευτελισμό τους από τη Διακομματική που δεν τους επέτρεψε να κάνουν έστω μια «ελεύθερη ερώτηση» στο τέλος και τους υποχρεώνει να μείνουν στη διατεταγμένη θεματολογία που όρισαν τα κόμματα;
Αν εξαιρέσουμε τον δημοσιογράφο της ΕΡΤ, οι υπόλοιποι γιατί μετέχουν σε ένα αρνητικό υπόδειγμα άσκησης της δημοσιογραφίας; Γιατί γίνονται ντεκόρ σε ένα σκηνικό που διαμορφώνεται για να μην δίνουν απαντήσεις οι πολιτικοί αρχηγοί;
Επώνυμοι και καταξιωμένοι δημοσιογράφοι είναι. Γιατί δεν στέκονται στο ύψος του επαγγέλματός τους και νομιμοποιούν αυτό που σίγουρα κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρεί ως ιδανική συνθήκη για να κάνει τη δουλειά του απέναντι σε έναν πολιτικό αρχηγό;
Ακριβώς τη στιγμή που ο ρόλος τους είναι να λειτουργήσουν ως φυσικοί εκπρόσωποι της κοινής γνώμης και να θέσουν στους πολιτικούς αρχηγούς τα θέματα που οι ίδιοι κρίνουν. Χωρίς τους περιορισμούς του κομματικού συστήματος, που μόνο την ενημέρωση δεν εξυπηρετούν και απλώς επιδιώκουν να… «προστατεύσουν» τους πολιτικούς. Και να μην κρυβόμαστε: Ιδιαίτερα τον Κυριάκο Μητσοτάκη...
Μετέχοντας σε αυτή την σκηνοθετημένη παρωδία τηλεοπτικής αναμέτρησης των πολιτικών, οι δημοσιογράφοι των καναλιών απλώς τίθενται στη διάθεση των κομμάτων. Αυτό δεν είναι ενημέρωση και δημοσιογραφία. Δεν είναι καν τηλεόραση.
Η υγιής – και επαγγελματική – αντίδραση των ιδίων και των καναλιών που εκπροσωπούν, θα ήταν να εγκαταλείψουν τον στενό κορσέ και τις άλλες μεθοδεύσεις της Διακομματικής, να σχηματίσουν μεταξύ τους ένα δημοσιογραφικό πάνελ και να καλέσουν τους πολιτικούς αρχηγούς να προσέλθουν για να δεχθούν τις ερωτήσεις τους. Προς τι ο συντονισμός τους με την κυβερνητική – και υπό τον πρωθυπουργό – ΕΡΤ;
Όποιος πολιτικός αρχηγός δεν βολεύεται, όταν το παιχνίδι της δημοσιογραφίας παίζεται με τους δικούς της κανόνες, ας μείνει σε «συνεντεύξεις», με σκονάκια.