Πίσω, λέει, παίρνει τώρα τον …ύμνο της Νίκης ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης, ζητώντας το «Ψυχή μου μη λυγίζεις» να μην χρησιμοποιείται ως ύμνος, ούτε στις εκδηλώσεις του κόμματος. Όπως επισημαίνει για τη χρησιμοποίηση του τραγουδιού «έδωσα άδεια προ καιρού σε κάποια διαδικτυακή εκπομπή και χωρίς να ξέρω ότι οι συνομιλητές μου θα γινόντουσαν ή ήταν ήδη κόμμα»!
Ο πρόεδρος της Νίκης Δημήτρης Νατσιός, ωστόσο, υποστηρίζει πως ο Στ. Σπανουδάκης έχει προ τριετίας δώσει προφορική συγκατάθεση και ότι «στις 22 Φεβρουαρίου 2022 σας δείξαμε μέσω email τη σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα μας και μας απαντήσατε θετικά, γραπτώς, την ίδια ημερομηνία. Μπορείτε να ανατρέξετε στην ηλεκτρονική σας αλληλογραφία και θα το βρείτε»!
Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι ουκ ολίγα:
- Τώρα θυμήθηκε ο Στ. Σπανουδάκης να απαγορεύσει στη Νίκη να έχει το τραγούδι του ως «ύμνο», μετά το πέρας δυο εκλογικών αναμετρήσεων, με τις δεύτερες κάλπες να της δίνουν κοινοβουλευτική διάσταση;
- Ισχύουν αυτά που λέει ο πρόεδρος της Νίκης, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι υπάρχουν και σε μέιλ; Αν όχι, γιατί δεν τα διαψεύδει;
- Σε ποια διαδικτυακή εκπομπή που έγινε κόμμα έδωσε το τραγούδι; Μήπως στην εκπομπή του Νατσιού;
- Αν τα παραπάνω ισχύουν, πιέστηκε -και από ποιόν- να πάρει πίσω τον ύμνο; Ή, απλώς, τώρα κατάλαβε τι εστί ...Νίκη;
Δεν έχουμε φυσικά σκοπό να …«εκθέσουμε» τον μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη.
Από το θέμα, όμως, ίσως γιατί να εξηγείται, μεταξύ άλλων, πως η Νίκη έγινε κοινοβουλευτικό κόμμα. Και ποια είναι η κατάληξη αν «νομιμοποιούνται», έτσι αβασάνιστα, από πρόσωπα όπως ο Σπανουδάκης, οι «ιδέες» της -κάθε- Νίκης.
Τι λένε οι στίχοι του τραγουδιού
«Μη λυγίζεις…αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Νέα χώρα κι ουρανός σε περιμένουν…
Είναι η ώρα που όσα αξίζουνε, σωπαίνουν…
Αχ ψυχή μου μη λυγίζεις…
Είναι πλάι σου ήλιος, φως, φωτιά κι αέρας…
Φοβερή είναι η προστασία της μητέρας…
Όμηρος, Σόλων, Σωκράτης, Πλάτων, Αχιλλέας, Ευριπίδης, Διογένης…
Λεωνίδας, Θεμιστοκλής, Αριστοτέλης, Περικλής,
Αισχύλος, Προμηθέας, Ηρακλής, Φίλιππος, Αλέξανδρος…
Παπαδιαμάντης, Παλαιολόγος, Χρυσόστομος,
Μελάς, Κόντογλου, Πορφύριος, Παΐσιος…
Μη λυγίζεις, αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις…
Σε μια χώρα που ο,τι υψώθηκε, γκρεμίζουν…
Σε μια χώρα που κι οι ήρωες δακρύζουν…
και το δάκρυ τους φωνάζει ένα όνομα: «Ελλάδα»….
Αχ ψυχή μου είμαι πλάι σου κι όσα έχω είναι δικά σου,
φώναξέ με, άνοιξέ μου την καρδιά σου…
Αχ ψυχή μου μη λυγίζεις…»
Καταλαβαίνετε λοιπόν!
Β. Σκ.