Εκείνο το βράδυ του Ιουνίου του 2020 που ο Θάνος Λιαγκος γιόρταζε τον διορισμό του ως πρόεδρος του ΟΛΘ στον πριβέ χώρο πασίγνωστου εστιατορίου της Θεσσαλονίκης δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε τόσο άδοξα το τέλος του.
Προφανώς, πίνοντας τη γαλλική ροζέ σαμπάνια του με τους φίλους του, θεωρούσε πως στον ΟΛΘ θα αναγνωριζόταν η αξία του ως ένα κορυφαίο στέλεχος, κάτι που δεν αναγνωρίστηκε στο Λιμάνι του Πειραιά, στη χρηματιστηριακή αγορά, στο ΤΑΙΠΕΔ.
Φοβερός ο ίδιος στις σχέσεις και στην επικοινωνία θεωρούσε πως με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να επιβιώνει παντού και πάντα. Από τις πρώτες μέρες του στον ΟΛΘ, στο γραφείο του που ανάβλυζε η μυρωδιά του αγαπημένου του πούρου, έμπαιναν ελάχιστοι. Αυτό ήταν και ένα από τα βασικά ζητήματα που έθεταν συνεχώς τα στελέχη και οι εργαζόμενοι του Λιμανιού. Δεν μπορούσαν να μιλήσουν μαζί του καθώς ήταν απλησίαστος. Απρόσιτος, με ένα πολύ υπεροπτικό ύφος. Καθώς περνούσαν τα χρόνια και έχοντας την πλήρη στήριξη των μετόχων και κυρίως του Ιβάν Σαββίδη, ο Θάνος (όπως θέλει να τον αποκαλούν) ένιωθε απόλυτος κυρίαρχος.
Έκανε κουμάντο σε όλα. Αυτή του όμως η αλαζονεία του δημιουργούσε πολλά προβλήματα που δεν ήθελε να τα δει. Κάθε φορά που μιλούσε, επικαλούνταν τις σχέσεις του με τον πρωθυπουργό, με το Μαξίμου, με τον εκάστοτε υπουργό. Και βεβαίως για όλους αυτούς χρησιμοποιούσε το μικρό τους όνομα για να δείξει πόσο άνετα τους είχε… Ασχέτως βεβαίως αν τους περισσότερους μπορεί να μην τους είχε γνωρίσει ποτέ. Αυτό προσπάθησε να κάνει βεβαίως και το τελευταίο διάστημα. Καταλαβαίνοντας ότι τα ψωμιά του τελειώνουν καθώς οι φωνές δυσαρέσκειας πολλαπλασιάζονταν άρχισε συνεχώς να εμφανίζεται ως ο άνθρωπος του Μαξίμου. Ως ο υπερασπιστής των συμφερόντων της κυβέρνησης διαρρέοντας σενάρια που θα τον καθιστούσαν απαραίτητο. Απέναντι σε αυτούς που δεν θέλουν την ανάπτυξη του λιμανιού, σε αυτους που δεν θέλουν το καλό του κράτους, που έχουν δική τους ατζέντα αλλά όλως τυχαίως είναι οι ιδιοκτήτες του ΟΛΘ. Είπαμε στον τομέα της επικοινωνίας, με τη βοήθεια βεβαίως του πιο έμπιστου στελέχους-συνεργάτη του που τον ακολουθεί πιστά, είναι μάστορας.
Παράλληλα όμως να του αναγνωρίσουμε πώς το αγαπημένο του παιχνίδι είναι το διαίρει και βασίλευε. Όταν μυρίστηκε ότι μπορεί να υπήρχε μια διάσταση απόψεων μεταξύ των μετόχων, ο αγγελιοφόρος των μηνυμάτων τα προσάρμοζε στα δικά του θέλω. Στην επιβίωση του. Τα δημοσιεύματα έδιναν και έπαιρναν. Και δεν αναφέρομαι καθόλου σε κάτι τελευταία ρεπορτάζ που έχει πάρει το μάτι μου σχετικά με μια έρευνα της επιτροπής εσωτερικού ελέγχου που είναι σε εξέλιξη για πιθανές ατασθαλίες στελεχών, σε έργα του ΟΛΘ. Μακρυά από μένα αυτά. Αλλά στα υπόλοιπα. Για τους κακούς Ρώσους, τους καλούς Γάλλους, μόνο για τους Τούρκους δεν ανέφερε τίποτα.
Να όμως που μάλλον ο Θάνος δεν είχε ακούσει ποτέ το τραγούδι πως το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. Το διπλό παιχνίδι, η μεταφορά μηνυμάτων και η υπερβολική χρήση του ονόματος Μέγαρο Μαξίμου άρχισαν να του γυρνάνε μπούμεραγκ.
Και τότε άλλαξε το τροπάριο. Άρχισε να μιλάει μόνο γαλλικά και ελβετικά. Σαν γνήσιος bon viveur. Εγώ έχω τους Γάλλους και τους Ελβετούς που έρχονται Θα είμαι εδώ όσο καιρό θέλω. Ο Σαββίδης θα φύγει και εμένα δεν με κουνάει κανείς. Ήταν προφανές ότι ξέχασε πολύ γρήγορα ποιος τον διόρισε στη θέση του προέδρου, και κυρίως ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του λιμανιού.
Και φτάσαμε στις τελευταίες μέρες που έκανε τις τελευταίες απέλπιδες προσπάθειες του. Άφηνε να φτάνουν στα αυτιά των Ρώσων (όπως αποκαλούσε τα στελέχη του Σαββίδη) ότι μπορεί να τους έκανε τη χάρη να φύγει οικειοθελώς αλλά θα ήθελε και μια τεράστια αποζημίωση. Και ταυτόχρονα προσπαθούσε να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των Γάλλων. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν οι πρίζες στο κεντρικό σύστημα της κυβέρνησης.Οι επενδύσεις στο λιμάνι δεν προχωράνε, ο μέτοχος σας κοροϊδεύει, σώστε εμένα και θα σας τα διασφαλίσω όλα. Απλά σε όλα αυτά παρανόησε κάτι… ότι η αλαζονεία και η διπροσωπία πληρώνονται. Και έτσι ο αγαπημένος μας Θάνος τώρα θα έχει άπλετο χρόνο για ταξίδια στα αγαπημένα του μέρη. Στην Κύπρο και στη Μασσαλία…που ατενίζοντας τη θάλασσα και τρώγοντας τα αγαπημένα του όστρακα, θα σκέφτεται πως θα ξεπεράσει τις φουρτούνες που έρχονται.
