=Τους «χαμένους» και τους «κερδισμένους» από το ντιμπέιτ των υποψηφίων για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής περιγράφει με μια ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στο iEidiseis o Γιάννης Κωνσταντινίδης, αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας και συγγραφέας.
Μιλώντας μαζί σας λίγες ώρες πριν από το ντιμπέιτ των υποψηφίων για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, ισχυριστήκατε ότι ένα ντιμπέιτ δεν έχει ποτέ νικητή. Θα λέγατε το ίδιο και τώρα; Δεν υπήρχε κάποιος που κέρδισε ή κάποιος που έχασε σε αυτό το ντιμπέιτ;
Αν διαβάσει κανείς σήμερα τις αναρτήσεις των υποστηρικτών κάθε υποψηφίου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα βρει σίγουρα νικητές και χαμένους. Προφανώς διαφορετικούς για τον καθένα. Αυτό ακριβώς είναι η απόδειξη ότι ένα ντιμπέιτ έχει περιορισμένη επίδραση στις αποφάσεις των εκλογέων. Οι εκλογείς έχουν ήδη καταλήξει στην επιλογή τους και συνεπώς παρακολουθούν την τηλεοπτική εμφάνιση των υποψηφίων μέσα από τα φίλτρα των ήδη διαμορφωμένων προτιμήσεών τους. Ένας τρίτος βέβαια, ας πούμε κάποιος που δε σκοπεύει να μετέχει στις εκλογές της Κυριακής, θα έβλεπε ως κερδισμένο εκείνον για τον οποίο γνώριζε τα λιγότερα και τώρα, μετά το ντιμπέιτ, γνωρίζει πολλά, και ως χαμένο εκείνον που δεν αξιοποίησε το σύνολο των ευκαιριών προβολής της υποψηφιότητάς του κατά τη διάρκεια του ντιμπέιτ. Σε αυτήν τη βάση, ο Παύλος Χρηστίδης μοιάζει να είναι ο κερδισμένος γιατί ήταν ο λιγότερο γνωστός πριν το ντιμπέιτ και συνεπώς υπήρχαν για αυτόν λιγότερες προσδοκίες, ενώ ο Χάρης Καστανίδης μοιάζει να είναι ο χαμένος, καθώς απέφυγε να χρησιμοποιήσει το πλέον ελκυστικό κομμάτι του χρόνου που είχε στη διάθεσή του, την ερώτηση προς κάποιον άλλο υποψήφιο, με ένα μάλλον αδύναμο επιχείρημα περί της αγάπης του για τους συνυποψήφιους του.
Τι θα λέγατε για τους δύο υποψηφίους που εκτιμάται πως θα συγκεντρώσουν τα υψηλότερα ποσοστά; Ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Ανδρέας Λοβέρδος επέλεξαν μάλλον χαμηλούς τόνους ο ένας απέναντι στον άλλον. Δε θα ήταν λογικότερο να είναι περισσότερο επιθετικοί απέναντι στον κύριο ανταγωνιστή τους;
Θα έλεγα ότι περισσότερο αγνόησαν ο ένας τον άλλον, όχι ότι προσέγγισαν ο ένας τον άλλον όπως θα μαρτυρούσαν οι χαμηλοί τόνοι που περιγράψατε. Και η αγνόηση είναι μια αναμενόμενη στρατηγική στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, καθώς και για τους δύο προέχει η προσέγγιση με τους λοιπούς υποψηφίους που αναμένεται να αποκλειστούν από τον δεύτερο γύρο. Η εικόνα προφανώς δε θα είναι η ίδια στο ντιμπέιτ της επόμενης εβδομάδας, αν αυτό περιλαμβάνει τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Ανδρέα Λοβέρδο. Στην τρέχουσα στιγμή όμως ήταν λογική η απόφασή τους να θέσουν ερωτήματα στους Χάρη Καστανίδη και Παύλο Γερουλάνο αντιστοίχως, και μάλιστα εύκολα ερωτήματα στα οποία έσπευσαν να δηλώσουν πόσο συμφωνούν με τους υποψηφίους στους οποίους απευθύνθηκαν. Πάντως επέλεξαν να κινηθούν συντηρητικά, ούτε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ούτε ο Ανδρέας Λοβέρδος, κατάφεραν να κρύψουν τα μειονεκτήματά τους. Ο Νίκος Ανδρουλάκης παρέμεινε για μεγάλα διαστήματα ψυχρός στην εικόνα και θολός στο περιεχόμενο, ενώ ο Ανδρέας Λοβέρδος υπερέβαλε σε μορφασμούς και σε μια τεχνητή οικειότητα που σχεδόν προσέβαλε τους υπολοίπους συμμετέχοντες.
Μιλάτε για βλέμματα και μορφασμούς. Είναι τελικά σημαντική η σκηνική παρουσία σε ένα ντιμπέιτ; Και αν ναι, ποιος πιστεύετε ότι είχε την καλύτερη;
Είναι το στοιχείο που είναι ευκολότερα παρατηρήσιμο από τους θεατές. Ας μην ξεχνάμε ότι όσοι παρακολούθησαν το ντιμπέιτ ήταν στον καναπέ τους στο τέλος μιας Δευτέρας. Δεν είχαν πάρει άδεια και δεν είχαν κοιμηθεί το μεσημέρι ώστε να καθίσουν με χαρτί και μολύβι ή με τα μάτια και τα αυτιά τεντωμένα και να παρακολουθήσουν το περιεχόμενο του λόγου πέντε υποψηφίων που μάλιστα διακόπτονταν από τέσσερις δημοσιογράφους και δεκάδες ηχητικά σήματα. Άρα η ματιά των υποψηφίων μπροστά στην κάμερα αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον. Εκτιμώ ότι στο ντιμπέιτ της Δευτέρας την πιο φυσική ματιά, και κυρίως την πιο φυσική κίνηση χεριών και σώματος, στην κάμερα είχε ο Παύλος Γερουλάνος. Η θέση απέναντι στην κάμερα μπορεί να μη δίνει τη νίκη, δίνει όμως μια πρώτη σημαντική εντύπωση.
Πιστεύετε ότι η συμμετοχή του μεγάλου απόντος της Δευτέρας, του Γιώργου Παπανδρέου, θα άλλαζε το ντιμπέιτ;
Σίγουρα θα άλλαζε το κομμάτι με τις ερωτήσεις μεταξύ των υποψηφίων, καθώς εκτιμώ ότι οι περισσότεροι υποψήφιοι θα επέλεγαν να απευθύνουν ερώτηση στον Γιώργο Παπανδρέου. Με την αιφνίδια είσοδό του στην αναμέτρηση, ο πρώην πρωθυπουργός δημιούργησε μια φυσική αντιπαράθεση με καθέναν από τους λοιπούς υποψηφίους, ακόμα και με εκείνους με τους οποίους είχε συμπορευτεί τα προηγούμενα χρόνια. Η συμμετοχή του Γιώργου Παπανδρέου θα καθιστούσε λοιπόν το ντιμπέιτ πιο ασύμμετρο, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός θα έμπαινε στο στόχαστρο των υπολοίπων. Αυτό δυνητικά θα μπορούσε έως και να τον ευνοήσει, όμως εκείνος επέλεξε να μη μετέχει. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μια λανθασμένη απόφαση που πιθανώς ελήφθη κάτω από την απροσδόκητη για τον Γιώργο Παπανδρέου εξέλιξη της μη απόσυρσης των υπολοίπων υποψηφίων μετά την ανακοίνωση της δικής του υποψηφιότητας. Οι υπολογισμοί του ήταν μάλλον διαφορετικοί και για αυτό η κρίση του θόλωσε αφής στιγμής δεν επαληθεύτηκαν οι προβλέψεις του.
Πάντως μεταξύ όσων τουλάχιστον μετείχαν δεν υπήρξε ένταση στο ντιμπέιτ. Εκτιμάτε ότι αυτό είναι ένδειξη ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος για το Κίνημα Αλλαγής;
Κατά πρώτον, ο ήπιος τόνος μεταξύ των υποψηφίων που μετείχαν στο ντιμπέιτ της περασμένης Δευτέρας ήταν εν πολλοίς στρατηγικά επιλεγμένος από τους δύο επικρατέστερους υποψηφίους. Στα λόγια των υπολοίπων εντοπίζει κανείς εντονότερες διαθέσεις, όπως χαρακτηριστικά στην ερώτηση του Παύλου Χρηστίδη προς τον Ανδρέα Λοβέρδο σχετικά με τις γυναικοκτονίες, ένα θέμα που εμμέσως έθιξε το σκοτεινό σημείο της δημοσιοποίησης των στοιχείων των οροθετικών γυναικών από τον τότε Υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο, ή όπως στο σχόλιο του Παύλου Γερουλάνου για τη «μούχλα» και τους «κομματικούς στρατούς» στο εσωτερικό του κόμματος ή ακόμα και στην έντονη διαφωνία του Χάρη Καστανίδη έναντι της θέσης του Ανδρέα Λοβέρδου περί αυστηροποίησης των ποινών. Δε θα ήμουνα αισιόδοξος για την επόμενη μέρα στο ΚΙΝΑΛ, καθώς οι υπόγειες εντάσεις μεταξύ των υποψηφίων έχουν εκδηλωθεί κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εβδομάδων και μοιραία θα ανακληθούν στη μνήμη των ηττημένων της 5ης και της 12ης Δεκεμβρίου.