«Και αυτό δεν είναι σύνθημα των δήθεν εθνικιστών, είναι ιστορική αλήθεια και αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα», πρόσθεσε.
Απευθυνόμενος, δε, στην κυβερνητική πλευρά, υπογράμμισε: «Λέτε ότι τάχα χωρίστηκε στα τρία η Μακεδονία μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και κάποια κομμάτια είναι εκτός Ελλάδας και μπορούν να λέγονται Μακεδόνες. Δυστυχώς, το υποστηρίζουν αυτό και κάποιοι εντός Ελλάδας, καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα. Είναι ψέματα. Άλλο μοιράστηκε τότε. Οι οθωμανικές εκτάσεις και όχι η Μακεδονία».
«Τότε αναφέρθηκε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραιτείται των εδαφών της, χωρίς αναφορά στη Μακεδονία. Μετά ακολούθησαν ο Β' Βαλκανικός Πόλεμος και η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, χωρίς καμία αναφορά σε Μακεδονία. Στις δύο αυτές Συνθήκες υπάρχουν και συνημμένοι χάρτες. Εκεί αχνά αναφέρεται Μακεδονία, για να δείξει μια περιοχή που συμπίπτει με πάνω από 90% με την σημερινή ελληνική Μακεδονία» τόνισε.
«Μέχρι τότε κανείς δεν έβρισκε ούτε έναν "Μακεδόνα" εκτός Ελλάδος! Ακούσαμε εδώ ότι η Πηνελόπη Δέλτα αναφέρεται στην ντοπιολαλιά που μιλιόταν στην ευρύτερη περιοχή ως "μακεδονίτικα"» συνέχισε ο πρώην πρωθυπουργός. Για να προσθέσει: «Αλλά δεν μας λένε όλη την αλήθεια»...
«Δείτε τώρα τι συμβαίνει: οι Αλβανοί των Σκοπίων θέλουν πλήρη και ισότιμη αναγνώριση ως «συστατική εθνότητα» -όχι ως απλή «μειονότητα». Λίγο βορειότερα, ουσιαστικά καταργούνται τα σύνορα Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου. Για σκεφτείτε πόσο πιθανό είναι, κάτι αντίστοιχο να επεκταθεί λίγο νοτιότερα, στα σύνορα Αλβανίας-Σκοπίων; Η εξέγερση των Αλβανών στα Σκόπια έχει ήδη γίνει μια φορά, το 2001. Δεν είναι «εικασία». Είναι πρόσφατη ιστορία. Τώρα δεν θα χρειαστεί ούτε εξέγερση καν… Από την άλλη πλευρά ο Σλαβόφωνοι δεν είναι «ένα» πράγμα. Ανάμεσά τους υπάρχουν και οι λεγόμενοι «βουλγαρίζοντες». Κι αυτοί κοιτάνε προς τη Βουλγαρία. Άλλωστε, ο πρώην πρωθυπουργός των Σκοπίων Γκεοργκιέφσκι ζήτησε ήδη και έχει πάρει βουλγαρικό διαβατήριο, μιλώντας δημόσια πια, για λογαριασμό των Σκοπιανών που νιώθουν Βούλγαροι. Αυτά όλα δεν προοιωνίζουν σταθερότητα. Κυοφορούν εκρήξεις».
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα 27 τελευταία χρόνια το Σκοπιανό το χειρίστηκαν πολλοί πρωθυπουργοί και υπουργοί Εξωτερικών. Με τις απόψεις τους, τις αποχρώσεις τους, τις διαφωνίες τους ακόμα. Εγώ υποστήριζα πάντα αυτό που αποφάσισε το Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών του 1992. Ότι δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε χώρα με το όνομα Μακεδονία ούτε παράγωγα ή σύνθετα… Υπήρξαν και άλλες απόψεις αργότερα. Αλλά όλοι συμφωνούσαμε σε ένα πράγμα: ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων. Και κανένας μέχρι σήμερα δεν δέχθηκε -δεν διανοήθηκε καν- να αναγνωρίσει «εθνότητα Μακεδόνων» και «μακεδονική γλώσσα» στους Σκοπιανούς! Γιατί; Γιατί απλούστατα αυτά νομιμοποιούν πλήρως τον αλυτρωτισμό τους. Η Συμφωνία των Πρεσπών αυτά ακριβώς κάνει. Είναι έξω από κάθε εθνική γραμμή. Δεν «λύνει» το πρόβλημα. Δημιουργεί πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που είχαμε καταφέρει να κρατάμε "υπό έλεγχο" ως τώρα… Και για να το στηρίξουν καταφεύγουν σε μια σειρά από κραυγαλέα ψέματα: Για παράδειγμα: λένε ότι η Ελλάδα είχε αναγνωρίσει τη λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα» από το 1977! Τους διέψευσαν οι πάντες με πρώτο τον καθηγητή τον κ. Μπαμπινιώτη. Αλλά τους διαψεύδουν και οι ίδιοι οι Σκοπιανοί! Αφού αυτό δεν το είχαν επικαλεστεί ποτέ ως τώρα. Γιατί δεν υπήρξε… Τους διαψεύδουν πλέον και οι Βούλγαροι. Οι οποίοι τώρα διαμαρτύρονται για την επίσημη αναγνώριση της λεγόμενης «μακεδονικής γλώσσας». Που παρεμπιπτόντως είναι βουλγαρικό ιδίωμα. Γιατί οι Βούλγαροι διαμαρτύρονται τώρα; Γιατί απλούστατα μόλις τώρα αναγνωρίζεται επισήμως η «μακεδονική γλώσσα». Από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Λένε ακόμα ότι εγώ είχα τάχα αναγνωρίσει τα Σκόπια πριν ακόμα από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ως υπουργός Εξωτερικών. Αναφέρονται στην ανανέωση ρουτίνας μιας εμπορικής συμφωνίας Ελλάδας-Γιουγκοσλαβίας που προϋπήρχε.
Όμως, όσο υπήρχε η Γιουγκοσλαβία, προφανώς δεν υπήρχε θέμα διεθνούς αναγνώρισης μιας εσωτερικής της «επαρχίας». Άλλωστε, το διαψεύδουν -και αυτό- οι ίδιοι οι Σκοπιανοί: αν τους είχε αναγνωρίσει το παραμικρό ο Σαμαράς, θα το είχαν μόνοι τους επικαλεστεί χίλιες φορές ως τώρα. Αλλά δεν το επικαλέστηκαν ποτέ! Τελικά η σημερινή κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να περάσει μια επαίσχυντη συμφωνία που μέχρι σήμερα δεν είχε δεχθεί κανείς άλλος, έχει γίνει δυστυχώς πιο Σκοπιανή κι τους Σκοπιανούς! Λένε ακόμα ότι υπήρξε «ευκαιρία λύσης» του Σκοπιανού, με το λεγόμενο «πακέτο Πινέιρο». Αλλά ότι εγώ δήθεν την εμπόδισα την άνοιξη του 1992: όμως ατύχησαν και σε αυτό: τους διαψεύδει ο ίδιος ο Γκλιγκόροφ στα απομνημονεύματά του! Όπου αποκαλύπτει ότι το «πακέτο Πινέιρο» είχε απορριφθεί όχι μόνον από μένα, αλλά το είχαν απορρίψει απερίφραστα οι ίδιοι οι Σκοπιανοί. Άρα δεν υπήρξε καμία ευκαιρία».
«Όσον αφορά εμένα, το αδιέξοδό τους είναι προφανές: όλη η από δω πλευρά (δείχνοντας προς τον ΣΥΡΙΖΑ) με κατηγορούν ότι υπήρξα «πολύ αδιάλλακτος»! Και τώρα εμφανίζονται κάποιοι, καημένοι, και με κατηγορούν ότι ήμουν… πολύ «ενδοτικός»! Τρικυμία εν κρανίω… Και κάτι τελευταίο: Ακούω διάφορους να λένε ότι τάχα «έκανα καριέρα» με το Μακεδονικό: Ξέρετε, είμαι 41 χρόνια στην πολιτική, πάντα με την ψήφο του ελληνικού λαού. Κι όταν χρειάστηκε εγώ πήγα και σπίτι μου. Για όσο χρειάστηκε. Και δεν το διαπραγματεύθηκα. Κι επέστρεψα πάλι με την ψήφο του ελληνικού λαού. Μένοντας σταθερός στις απόψεις μου. Ακούω εδώ μέσα να με αποκαλούν κάποιοι «μακεδονομάχο». Και μένα και όλους τους άλλους που αντιστεκόμαστε στο σημερινό ξεπούλημα. Το θεωρώ πολύ υπερβολικό να με συγκρίνετε με ανθρώπους που έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα. Και το θεωρώ τιμή μου που μου το απευθύνουν ως "μομφή", ποιοι; Όσοι μέχρι πριν λίγα χρόνια πήγαιναν στα Σκόπια και διαδήλωναν -και χόρευαν- μαζί με τον Γκρουέφσκι».