Οι βασικοί εκσυγχρονιστές υπουργοί των κυβερνήσεων του Κώστα Σημίτη, εδώ και πολύ καιρό έχουν ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τον Κυρ. Μητσοτάκη που εκφράζεται πολύ θετικά για τους ίδιους και όπως έχει εκμυστηρευθεί σε στενούς του συνομιλητές θα τους ήθελε και υπουργούς σε μελλοντική κυβέρνησή του.
Ο πρόεδρος της ΝΔ δεν έχει κρύψει την συμπάθειά του στο εκσυγχρονιστικό μπλοκ, πολιτικό και πανεπιστημιακό και πάρα πολλοί πλέον αποτελούν, όχι απλά συνομιλητές του, αλλά και στενού του συνεργάτες. Μάλιστα σε συντηρητικούς κύκλους των Αθηνών, έχει λεχθεί ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει σχεδόν συμφωνήσει με την Α. Διαμαντοπούλου –το ίδιο ισχύει και για τον Γ. Φλωρίδη- ότι σε περίπτωση εκλογικής νίκης της ΝΔ θα έχουν θέσει στο υπουργικό συμβούλιο.
Βέβαια, στα ψηφοδέλτια δεν θα συμμετάσχουν –φοβούμενη η ηγεσία της ΝΔ ενδεχόμενες αντιδράσεις - και θα εμφανιστούν μετά τις εκλογές, αλλά φροντίζουν τώρα θα διαμορφώνουν κλίμα κατά του ΣΥΡΙΖΑ με εμφανή διάθεση στήριξης του αντισύριζα μετώπου. Εξάλλου, ο Γιάννης Μαστρογεωργίου, πρώην διευθυντής του πολιτικού γραφείου της Α. Διαμαντοπούλου είναι πλέον ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά και πρόεδρος του κομματικού Ινστιτούτου Κ. Καραμανλής.
Στα πλαίσια της διαμόρφωσης των συνθηκών για να γίνει πιο εύκολα η μετάβαση, όταν και εάν έρθει η ώρα, η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Γιώργος Φλωρίδης έγραψαν ένα άρθρο με τον τίτλο «το Κέντρο είναι αλλού». Σε αυτό σημειώνουν ότι εδώ και αρκετό καιρό ο κ. Τσίπρας και βασικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δήλωναν αυτάρεσκα και προκλητικά ότι, ταυτόχρονα με το σχέδιο των Πρεσπών, ο μέγας στόχος ήταν η ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού. «Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν ανέλαβαν καμία πρωτοβουλία συναίνεσης για την επίλυση του Σκοπιανού προβλήματος. Ούτε καν για μάτια του κόσμου. Το σχέδιο περιελάμβανε τη διάσπαση της ΝΔ, τη χειραγώγηση ή και υπονόμευση των κεντρώων κομμάτων, με ταυτόχρονη αντικατάσταση του πολιτικού συνεταίρου του ΣΥΡΙΖΑ» υποστηρίζουν και συμπληρώνουν: « Όλα αυτά, στα πλαίσια μιας, χωρίς αρχές, εξουσιαστικής στρατηγικής παραμονής, αναπαραγωγής και επιστροφής, μετεκλογικά, του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ».
Στη συνέχεια, υπογραμμίζουν, ότι ο κόσμος του κοινωνικού κέντρου, απογοητευμένος από την κυβερνητική χρεοκοπία ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και χωρίς έκφραση από μια αυτόνομη κεντρώα ανασυγκρότηση, αισθάνεται πλήρως αποδεσμευμένος. Βρίσκεται εκτός κομματικών τειχών και τελεί υπό πολιτική αναζήτηση.
Μάλιστα, η Α. Διαμαντοπούλου και ο Γ. Φλωρίδης, διερωτώνται ποιο είναι το Κέντρο και που βαδίζει και μεταξύ άλλων δίνουν την εξής απάντηση: «…Σήμερα το Κέντρο, ως ζωντανή κοινωνική πλειοψηφία, απομακρύνεται διαρκώς και απέχει από το Κέντρο του μακρινού παρελθόντος, της απλοϊκής αντιδεξιάς ιδεοληψίας, του κρατισμού και της λαϊκίστικης δημαγωγίας. Μετασχηματίζεται και συγκροτείται ως σύγχρονο Κέντρο, προβάλλοντας τις αξίες της εθνικής διάκρισης στο ενιαίο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, και υποστηρίζοντας τους κανόνες της ευνομίας, της ισονομίας, της αξιοκρατίας και της αξιολόγησης στην λειτουργία του κράτους. Επιθυμεί τη θεσμική θωράκιση της δημοκρατίας, την ενίσχυση της αριστείας και όχι της ισοπεδωτικής μετριοκρατίας στον χώρο της παιδείας, του υγιούς επιχειρηματικού πνεύματος και του παραγωγικού δυναμισμού στην οικονομία και στην εργασία…».
Το μήνυμα όμως και το κλείσιμο του ματιού προς τη ΝΔ είναι σαφές στη συνέχεια, όταν αναφέρουν: «Το Κέντρο, σήμερα, επανασυγκροτείται περισσότερο με βάση τα προβλήματα της σύγχρονης κρίσης και πολύ λιγότερο με αυτά της ιστορικής μνήμης. Γι’ αυτό, προχωρά και υποστηρίζει συνθέσεις ιδεολογιών και ανασυνθέσεις σχέσεων με ιστορικά συμμαχικές ή ακόμη και αντίπαλες δυνάμεις, ειδικά στον προηγμένο πολιτικά ευρωπαϊκό χώρο. Το προπολεμικό και μεταπολεμικό Κέντρο, με αίτημα, κυρίως, την αλλαγή μιας πολιτικά ανάπηρης Δημοκρατίας, ανήκει στο μακρινό παρελθόν… Βρίσκεται σταθερά, χωρίς ενδοιασμούς, στο ρεύμα της καθολικής, πολιτικής και ιδεολογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι έτοιμο να συμπορευτεί με δυνάμεις που δεσμεύονται και εγγυώνται την αλλαγή πορείας της χώρας».
Το νόημα βρίσκεται στην φράση του για την αναγκαιότητα της «καθολικής, πολιτικής και ιδεολογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ», που αποτελεί και καθημερινή σχεδόν αναφορά της ηγεσίας της ΝΔ, του Κυρ. Μητσοτάκη, του Αντώνη Σαμαρά, των βασικών σημερινών στελεχών της συντηρητικής παράταξης, όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης.
Για τους μυημένους ο Μ. Βορίδης, στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, στη σκιά της εξόδου της Ελλάδας από τα μνημόνια είχε θέσει το πλαίσιο της συνεργασίας: «Η αναφορά στο κέντρο είχε νόημα όταν υπήρχαν αιτήματα που διέκριναν το κέντρο από τη δεξιά, π.χ. βασιλεία ή όχι. Σήμερα είναι κυρίως ζήτημα ύφους, δεν υπάρχουν τέτοιες πολιτικές διακρίσεις. Ισχύει στην Ευρώπη η διάκριση ανάμεσα στη δεξιά και την σοσιαλδημοκρατία, γιατί είναι αδύναμη η αριστερά, που προσπαθεί να ορίσει τη σοσιαλδημοκρατία ως κέντρο για να περιορίσει τη δεξιά. Το κέντρο λέει τα ίδια για τους φόρους, την ανάπτυξη, το μεταναστευτικό, με τη δεξιά. Άρα δεν θεμελιώνεται η διάκριση που προσπαθεί να αναδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ παρά σε αρχέγονα αντανακλαστικά που δεν συνδέονται με τη σημερινή πραγματικότητα».