«Την ώρα που η φθορά στην κυβέρνηση συνεχίζεται από τα απόνερα του σκανδάλου Λιγνάδη και το πολιτικό κόστος της διατήρησης της Λίνας Μενδώνη στη θέση της, το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να «ρεφάρει» τη ζημιά στα συντηρητικά ακροατήρια με τη σκληρή στάση στην υπόθεση Κουφοντίνα».
Λίγο πολύ, αυτή είναι η ανάγνωση της Κουμουνδούρου, που διαβλέπει σημαντική ζημία για το κυβερνητικό στρατόπεδο από την υπόθεση Λιγνάδη, η οποία δεν λέει να κωπάσει. Η χθεσινή παραίτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Χρήστου Ταραντίλη, μετά το διπλό «άδειασμα» Σκέρτσου – Γεραπετρίτη για τους λόγους απομάκρυνσης του Δημήτρη Λιγνάδη επιβεβαιώνει σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο τη φθορά – που φαίνεται και στις δημοσκοπήσεις της Prorata και της Palmos που δημοσιεύθηκαν το Σαββατοκύριακο – όσο και την πλήρη αποδιοργάνωση που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο.
Στην Κουμουνδούρου επιμένουν σε κάθε ευκαιρία στην παραίτηση της Υπουργού Πολιτισμού για την συγκάλυψη στην υπόθεση Λιγνάδη, η οποία έχει τραβηχτεί με κυβερνητική εντολή στα μετόπισθεν, γνωρίζοντας πως αποτελεί πλέον αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης, όχι μόνο για τον κόσμο του πολιτισμού αλλά για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και το μαλακό υπογάστριο της ΝΔ, τα συντηρητικά ακροατήρια.
Εργαλειοποίηση του Κουφοντίνα
Η δυσχερής θέση της κυβέρνησης μετά τα απανωτά χτυπήματα της Ικαρίας, της Μήδειας και του Λιγνάδη οδηγούν σε σκληρή συντηρητικοποίηση της γραμμής του Μεγάρου Μαξίμου στην απεργία πείνας του καταδικασμένου τρομοκράτη, Δημήτρη Κουφοντίνα.
Όπως λένε από τον ΣΥΡΙΖΑ: «Είναι σαφές πλέον, μετά και την απάντηση του Μεγάρου Μαξίμου στην έκκληση του Αλέξη Τσίπρα για μεταφορά του στο κελί του Κορυδαλλού, πως το πρωθυπουργικό γραφείο δεν βλέπει ενδεχόμενο θάνατο του αρχιτρομοκράτη της 17Ν αρνητικά και σίγουρα δεν είναι διατεθειμένο να αναλάβει πρωτοβουλίες για να αποτραπεί κάτι τέτοιο».
Οι διαρκώς κλιμακούμενες επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ για «υποστήριξη» όχι του αιτήματος Κουφοντίνα, αλλά του ίδιου του τρομοκράτη και των αποτρόπαιων πράξεών του, όλο και πιο δύσκολα μπορούν να σταθούν στο δημόσιο διάλογο, όπως λένε στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και τούτο, διότι συνεργάτες του κ. Τσίπρα επισημαίνουν πως το επιχείρημα αυτό πέφτει στο κενό, δεδομένου πως η κυβέρνηση βρίσκεται μέχρι και για το θέμα Κουφοντίνα πλέον κοινοβουλευτικά απομονωμένη, «αγκαλιά» και πάλι με τον Κυριάκο Βελόπουλο και την Ελληνική Λύση. Κίνημα Αλλαγής, ΚΚΕ, Μέρα 25 έχουν επίσης ταχθεί υπέρ της τήρησης του νόμου και μεταφοράς του καταδικασμένου στον Κορυδαλλό, με αποτέλεσμα εν πολλοίς το Μέγαρο Μαξίμου να κατηγορεί για «φιλοτρομοκρατικά» αισθήματα σχεδόν το σύνολο της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης.
Πέραν αυτού, δύσκολα πλέον μπορεί να σταθεί ο ισχυρισμός αυτός όταν στην ίδια γραμμή κινούνται μέχρι και στελέχη της ΝΔ (Κουμουτσάκος, Τζαβάρας), χιλιάδες δικηγόροι, μεταξύ των οποίων και πρόσωπα άσχετα με την Αριστερά όπως ο Θέμης Σοφός, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που αποτελεί όργανο της κυβέρνησης.
Στην Κουμουνδούρου πάντως, πέραν της αδιανόητης, όπως τονίζουν, εκδικητικής στάσης της Πολιτείας με τη μη τήρηση του νόμου και της έμμεσης θανατικής ποινής σε μία φιλελεύθερη Δημοκρατία, στέκονται σε δύο σημεία: Ενδεχόμενος θάνατος του Κουφοντίνα θα οδηγήσει στον πρώτο νεκρό απεργό πείνας στην ΕΕ τα τελευταία 40 χρόνια, μετά τον Μπόμπι Σαντς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διεθνή εικόνα της χώρας.
Το δεύτερο και σημαντικότερο όμως, είναι οι έντονοι φόβοι που εκφράζονται για κοινωνικές αναταραχές, καθώς ενδεχόμενος θάνατος Κουφοντίνα, πέρα από την ανόητη ηρωοποίησή του, θα λειτουργήσει ως σπίρτο σε πυριτιδαποθήκη κοινωνικών αναταραχών. Αξιωματούχοι της Κουμουνδούρου δεν αποκλείουν πλέον σκοπιμότητα του Μαξίμου για να επαναφέρει τη δημόσια συζήτηση στο σκληρό δόγμα «νόμου και τάξης», εμφανιζόμενοι ωστόσο ιδιαίτερα ανήσυχοι για τους «τυχωδιωκτικούς χειρισμούς» που εγκυμονούν κινδύνους για την ασφάλεια και την κοινωνική συνοχή.