Η Κατερίνα Διδασκάλου ήταν η σημερινή καλεσμένη στο Στούντιο 4 της ΕΡΤ1 και στην κουβέντα που έκανε με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο σχετικά με τη ζωή της, ειδικά στα πρώτα χρόνια που έγινε μητέρα και ζούσε στη Νέα Υόρκη. Παράλληλα αναφέρθηκε στην θεατρική παράσταση «Το χελιδόνι» που πρωταγωνιστεί στο θέατρο Μουσούρη και στον ρόλο της μοναχής Φιλαρέτης στη σειρά Μαύρο Ρόδο.
Για τον ρόλο στο Μαύρο Ρόδο, η Κατερίνα Διδασκάλου φόρεσε ράσο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της σειράς, όταν έμεινε για ένα διάστημα στο μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης στο Ρέθυμνο: «Η πρώτη φορά που το φόρεσα το ράσο ήταν στην Αγία Ειρήνη στο Ρέθυμνο. Μου έκαναν μεγάλη τιμή. Η Ηγουμένη Θέκλα μου χάρισε ένα σταυρό και ένα μαντήλι. Κινητό δεν απαγορεύεται στα μοναστήρια. Πήγαινα στις 5 το πρωί στον όρθρο, ο καθένας κάνει τα διακονήματά του, υπάρχουν πολλές δουλειές. Είναι ένα πρόγραμμα συνεχές, υπάρχει η ώρα της ξεκούρασης. Έχουν και το μεσονύκτιο, οι λειτουργίες του μεσονυκτίου. Εγώ πέρασα πολύ ωραία, δεν θα μπορούσα να το κάνω συνέχεια. Όσο διήρκησε υπήρχε μια υπέροχη ηρεμία, ανακάλυψα τι είναι να ακούς μόνο το θρόισμα των φύλλων, την καμπάνα. Όταν είσαι σε ένα γύρισμα δεν μπορεί να δοθεί αυτή η απόλυτη ησυχία, η οποία σε αναγκάσει να έχεις ησυχία και μέσα σου», σχολίασε για τον τρόπο με τον οποίο προσέγγισε τον χαρακτήρα της Φιλαρέτης.
Στη ζωή της υπήρξαν στιγμές που ένιωσε απελπισία, η ουσιαστική προσευχή τη βοήθησε κι αυτό απάντησε στους παρουσιαστές: «Αμέ, δεν υπήρξαν; Έχω κάνει πολλή προσευχή. Και τώρα προσευχόμενη για ένα αγαπημένο κορίτσι, που ξέρω ότι αρρώστησε, διαβάζω τον μικρό παρακλητικό κανόνα στην Παναγία. Θεωρώ ότι οι λέξεις έχουν πολύ μεγάλη δύναμη κι η προσευχή, δεν μιλώ για θρησκοληψία, έχει πολύ μεγάλη δύναμη. Δεν είμαι το άτομο, που πάει κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Η προσευχή είναι προσευχή, δεν λες στείλε μου αυτό. Προσεύχεσαι κι αυτό», είπε η Κατερίνα Διδασκάλου για τις στιγμές που προσεύχεται.
Το πρώτο μέρος της συνέντευξης της Κατερίνας Διδασκάλου:
Στην θεατρική παράσταση «Το Χελιδόνι», έρχεται σε επαφή με νέους ανθρώπους που τους αφορά η πλοκή του έργου: «Τα νέα παιδιά είναι σαν να ανήκουν σε όλους μας. Τους οφείλουμε τη ζώσα διδασκαλία και κάθομαι και μιλάω μαζί τους. Αυτές οι νέες ψυχές, ανεξαρτήτως γκέι, στρέιτ, είναι οι αυριανοί μας πολίτες. Οφείλουμε να τους δείχνουμε αγάπη» ανέφερε για τις συζητήσεις που κάνει μετά από την παράσταση και τις απαντήσεις που δίνει.
Η ίδια έζησε για αρκετά χρόνια στη Νέα Υόρκη με τον σύντροφό της. Η Κατερίνα Διδασκάλου έγινε μητέρα στην ηλικία των 22 ετών κι αυτό την απέτρεψε από πολλές κακοτοπιές που μπορούσαν να βρεθούν στον δρόμο ενός νέου ηθοποιού στο Big Apple. Συγκεκριμένα είπε ότι: «Εμένα με έσωσε που έγινα μικρή μαμά. Ήμουν στη Νέα Υόρκη, γνώρισα τον μπαμπά των δύο πρώτων μου παιδιών εκεί, ήταν και οι συνθήκες ευνοϊκές. Με έσωσε με την έννοια ότι με γείωσε. Η δουλειά που κάνουμε μπορεί να σε κάνει να καβαλήσεις καλάμι και να φύγεις. Τον πρώτο μήνα έβαζα το πάμπερ ανάποδα και αναρωτιόμουν τι λάθος έκανα. Είχα την τύχη να έχω ανθρώπους που ενδιαφέρονταν για μένα. Αυτό που μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας είναι η υγεία. Μεγάλωσα μαζί με τα παιδιά μας. Και μην ξεχνάμε σε μία Νέα Υόρκη που υπήρχαν οι κόκες στο πιάτο», πρόσθεσε στο απογευματινό μαγκαζίνο της ΕΡΤ1.