Ο Διονύσης Τσακνής βρέθηκε στο Στούντιο 4, όπου μίλησε για τη δουλειά του και την νέα φάση που περνά ως παππούς πλέον. Μεταξύ άλλων ήταν και η αναφορά του στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα με τον οποίο συνεργάστηκε για 12 χρόνια και όπως χαρακτηριστικά είπε το «Τακνής Μαχαιρίτσας» νόμιζαν κάποιοι πως ήταν ένα πρόσωπο.
Στις δουλειές του πάντα επιλέγει αυστηρά τις συνεργασίες του, ακόμη κι αν γράφει μουσική για μια ταινία. Επιλέγει επίσης αυτούς που θεωρεί κατάλληλους για πρώτους ακροατές σε ό,τι νέο ετοιμάζει.
Η γνωριμία με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα ήταν η αρχή μιας μεγάλης συνεργασίας και φιλίας: «Την ευλογημένη εκείνη περίοδο που γνώρισα τον Λαυρέντη και γίναμε οικογένεια και μείναμε 12 χρόνια μαζί, είχα έναν απίστευτο κριτή και εκείνος είχε. Ήταν βέβαιο ότι δεν υπήρχε ανταγωνισμός, δεν υπήρχε ζήλια, δεν υπήρχε φθόνος.
Αν του έλεγα ότι αυτό το τραγούδι δεν αξίζει τον κόπο να το βάλεις, θα με άκουγε, όπως κι εγώ. Είχα αυτή την τύχη. Είχα κι έναν υπέροχο παραγωγό, τον Θύμιο Παπαδόπουλο, είχα και συνεργάτες που στην κρίση τους είχα εμπιστοσύνη. Πρέπει να επιλέγει ο δημιουργός κάποιους ανθρώπους για να θέτει τη δουλειά του κάτω από την κρίση τους», πρόσθεσε.
Όσα είπε ο Διονύσης Τσακνής σχετικά:
Ο Διονύσης Τσακνής εξομολογήθηκε την αρχή της γνωριμίας τους, όταν ξεκινούσαν παράλληλα στη δισκογραφία: «Ακόμη και στο ραδιόφωνο τα τραγούδια τους έπαιζαν μαζί. Κολλούσαν σαν προσωπικότητες κι έτσι νιώθει ακόμη: «Για μένα ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είναι παρών. Είναι απώλειες που σημαδεύουν αυτές. Είναι σχέση που με σημάδεψε. Με έκανε πιο ανοιχτό άνθρωπο. Εγώ ήμουν καβούκι.
Καβγάδες, συζητήσεις, διαφωνίες, αλλά αδέρφια. Πώς είναι μια οικογένεια; Αλλά όταν υπάρχει αληθινή αγάπη και εκτίμηση δεν κρατάει παραπάνω από μια σεζόν. Πιστεύω ότι υπήρχε μια αλληλοσυμπλήρωση, δεν ήταν μόνο μια ταύτιση σε πράγματα.
Κάποια που είχα εγώ δεν τα είχε ο Λαυρέντης και το ανάποδο. Ήταν το θάρρος του Λαυρέντη σε κάποια πράγματα και η δική μου επιφυλακτικότητα στα ίδια ακριβώς. Συνήθως γινόταν αυτό που έλεγε εκείνος. Γιατί εκείνος έπαιρνε πρωτοβουλίες να αλλάξουμε, να δούμε άλλα πράγματα. Ήταν σαν πενθήμερη εκδρομή. Και οι δύο είδαμε τη ζωή μας μέσα από το πρίσμα της φιλίας μας. Κάναμε με τον Μητροπάνο δύο αξέχαστα χρόνια γέλιου.
Το πένθος είναι μια διαδικασία. Με άρνηση, θυμό κι αποδοχή. Από τη στιγμή που έχεις αποδεχτεί, αποζητάς φάρους από την κοινή σου ζωή. Πρώτη φορά το έκανα με τους γονείς μου. Αργότερα με τον αδελφό μου αναζητάμε τις αστείες στιγμές, γελάμε ακόμη ειδικά με τον πατέρα μου. Το ίδιο κάνω και με τον Λαυρέντη.
Ύστερα, η Μαρία Κλάρα είναι βαφτιστήρα μου, δεν μπορείς να κόψεις δεσμούς. Δεν είναι λογικό να απωθείς πράγματα που έχουν συμβεί. Η ουσία είναι ότι στο τέλος συμφιλιώνεσαι με την απώλεια και πρέπει να κρατήσεις με ευλάβεια τα όμορφα πράγματα που έχεις ζήσει και ιδίως τις χαρούμενες στιγμές. Την προηγούμενη εβδομάδα χάσαμε έναν κοινό μας συνεργάτη με τον Λαυρέντη, τον Νίκο Καλαντζάκο, έναν εξαίρετο μουσικό», είπε σχετικά.
Δείτε το απόσπασμα:
Στην προσωπική του ζωή, ο Διονύσης Τσακνής δηλώνει τρελαμένος με τον εγγονό του που για χάρη του έμαθε να βάζει πλυντήριο. Ενώ αποκάλυψε πως θα πάρει το όνομά του. Παλιότερα έλεγε πως αυτές οι αντιδράσεις ήταν υπερβολή, μέχρι που το έπαθε κι ο ίδιος και γέμισε το κινητό του με φωτογραφίες του μικρού.